Terug naar de kern met Panda en Draak
[Recensie] Grote Panda & Kleine Draak laat je weer zien wat belangrijk is in het leven. Dat doet dit verhaal aan de hand van Panda en Draak, die allerlei wijsheden aan elkaar vertellen terwijl ze samen op reis zijn. Op deze manier kun je hier als lezer allerlei lessen uit trekken en kom je erachter waar ook jij op zou moeten focussen.
James Norbury is een schrijver en kunstenaar. Hij schreef niet alleen de teksten van Grote Panda & Kleine Draak, hij illustreerde ook alle tekeningen die in het verhaal voorkomen. Norbury woont samen met zijn vrouw en vijf katten in Zuid-Wales. Hij heeft zich verdiept in spiritualiteit en meditatie, ontdekte hoe hij zijn negatieve gedachten opzij kon zetten en wat hem weer geluk bracht in het leven. Dit boek heeft hij geschreven om met iedereen zijn ideeën te delen, ideeën die hem door moeilijke tijden heen hebben geholpen.
In Grote Panda & Kleine Draak gaan we samen op pad met Panda en Draak en hun reis door de vier seizoenen heen. Waar ze naar op weg zijn is niet duidelijk, ook niet waarom ze op reis zijn. Toch voelt het wel als een reis aan. Misschien staat dit wel symbool voor het leven en het ontdekken van alles wat op je pad komt. Het zet de lezer in ieder geval aan tot nadenken en, een beetje, tot filosoferen.
Op vrijwel elke pagina is een klein stukje tekst terug te vinden met een illustratie. Vaak stelt Draak een vraag of maakt hij een opmerking. Panda reageert hierop, of hij vertelt een wijze opmerking. Hierdoor komt Panda over als een wijs en groots dier. Draak lijkt nog wat meer te moeten leren. Dit wordt versterkt door de illustraties, waarbij Panda het grote dier is en Draak nog maar een klein, dun wezentje.
Wat Panda en Draak tegen elkaar vertellen, zijn eigenlijk allemaal kleine wijsheden. Alle teksten bevatten een kern die de lezer laat inzien dat het belangrijk is om soms ook even niets te doen, dat je moet genieten van de kleine dingen, je niet te druk moet maken en dat liefde altijd heel belangrijk is. Sommige stukjes voelen daarbij een beetje cliché aan, maar er zijn ook stukken die overkomen als een waarheid en precies op de goede plaats staan. Per persoon zal verschillen hoe de tekst met illustratie overkomt en hoe diegene er tegenaan kijkt. Een stukje dat voor mij sterk overkwam, is:
“‘De bladeren sterven af,’ zei Kleine Draak.
‘Wees niet bedroefd,’ zei Grote Panda.
‘In de herfst laat de natuur ons zien hoe
mooi loslaten kan zijn.'”
Wat naar mijn idee de belangrijkste les uit dit boek is, is dat het erom gaat wat je er zelf uithaalt. De auteur zette mij aan het denken wat ik met dit verhaal moest, wat ik erin kon zien en wat ik er weer uit kon halen. Daarin komt het filosofische gedeelte sterk terug.
Grote Panda & Kleine Draak is daarom een mooi boekje, wat misschien wel de opvolger is van De jongen, de mol, de vos en het paard. Het is aan te raden om elke avond een stukje te lezen. Dan heb je elke avond een wijze les om over na te denken, even bij stil te staan en dan kan je daarna met een gerust hart gaan slapen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
