Alsof de schrijver nooit zelf in Amerika is geweest
[Recensie] Johan Deseyn heeft in Vlaanderen zijn stempel gezet op het horrorgenre. Zijn boeken zijn gruwelijk en vol monsters, af en toe wordt hij zelfs vergeleken met de grote Stephen King. Heaven’s End is oorspronkelijk uitgebracht in 1989 als kortverhaal en is nu herwerkt tot een knappe dikkerd van een vierhonderdtal pagina’s.
Tienduizend jaar geleden, de tijd van oude tradities en rituelen, waarvan er één leidt tot die ene unieke belofte. Uiteindelijk doen zich in 1989 in Heaven’s End, een afgelegen dorpje in de Amerikaanse staat Colorado, dramatische gebeurtenissen voor. Mensen verdwenen op mysterieuze wijze en het zwembad bleek de bron van alle onheil te zijn. Dertig jaar later, in 2019, gaat men op zoek naar wat er echte gebeurde in Heaven’s End.
Gruwelijke gebeurtenissen
Het boek speelt zich af in drie verschillende tijdsperiodes en wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Het vergt dan ook enige concentratie tijdens het lezen om je telkens in de juiste tijdsperiode te kunnen plaatsen. De chronologische volgorde zou waarschijnlijk beter hebben gewerkt.
Johan Deseyn heeft een rijke fantasie, waar monsters de hoofdrol in spelen en weet dit op een mooie manier op papier te zetten. Zijn stijl is filmisch en eenvoudig. Door zijn rijke omschrijvingen van de gruwelijke gebeurtenissen is het alsof je als lezer deze echt bijwoont en je dan ook meermaals kippenvelmomentjes beleeft. Het verhaal speelt zich af in een klein dorpje in Colorado en met momenten komt het verhaal over als onnatuurlijk Amerikaans. Het is alsof iemand Amerika omschrijf zoals we het land kennen van tv en films, zonder er überhaupt ooit echt te zijn geweest. Zijn personages worden knap en realistisch in beeld gebracht. Vooral Melissa raakt. Hoe zij, nadat ze vrijgelaten werd uit de gevangenis, probeert haar leven weer op rails te krijgen … Maar ook andere personages weten te bekoren, zoals de oude Tom Weady. Wat jammer dat hij maar kort voorkomt in het verhaal, i
De uiteindelijke plot is een knallertje die zeker niet voor gevoelige lezers bestemd is, net als de rest van het verhaal trouwens. Wie een zwakke maag heeft is alvast gewaarschuwd. Heaven’s End is een spannende horror, die met een betere uitwerking een echte pageturner zou zijn geweest.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
