Hoe kunnen we samenwonen?
[Recensie] Op de cover Heertje die naar boven kijkt en Meneertje die naar beneden kijkt. Grappige details een vogeltje dat van bovenaf naar Heertje kijkt en een mol die omhoog kijkt naar Meneertje. De beide mannen zijn dikke vrienden en ze zijn gek op bouwen. De een bouwt de diepte in en de ander reikt omhoog.
De bouwactiviteiten van Heertje en Meneertje starten met het neerzetten van een bouwkeet waar ze samen aan werken. Daarna komt het èchte werk. Eerst timmerenze allebei een ladder. Daarna scheiden hun bouwactiviteiten. De een graaft diep de grond in en de ander gaat hoog de lucht in.
Tijdens hun werkzaamheden ontmoet de een vogels en de ander een mol. Ze hebben het alle twee heel erg druk. Zo druk dat ze geen tijd hebben om elkaar te helpen. Wel is er tijd om te schaften en daarna weer snel aan het werk. De een de hoogte in, de ander de diepte in. Een heel subtiel gegeven dat ze steeds verder van elkaar vandaan groeien.
Tot… ze elkaar missen en daar samen een oplossing voor zoeken.
Een prachtig boek dat gaat om vriendschap, je vriend missen. Maar dat niet expliciet uiteen wordt gezet. Dat hebben de auteurs Elle van Lieshout en Erik van Os op een originele wijze uitgewerkt. De inspanningen van Heertje en Meneertje om voor zichzelf een ideaal woonplekje te creëren, nodigen kinderen uit om mee te denken met de beide mannen. Misschien ook om hun eigen voorkeur te vertellen. Wat zou leuker zijn? De hoogte in of de diepte opzoeken? Wat is er fijn aan de verschillende situaties? En hoezo kies je voor de hoogte in? Of voor de diepte?
Naast dit geestige verhaal, zijn de illustraties van Jan van Lierde het ook waard om naar te kijken. Aparte en mooie fantasievolle plaatjes. Allereerst de twee figuurtjes die helemaal passen bij hun namen, Heertje en Meneertje. Heel fantasierijk uitgetekend. Niet echt twee mensfiguren maar wel heel herkenbaar en grappig. Kinderen gaan dat leuk vinden. Ook de subtiele verschillen, de een met een vlinderdasje de ander draagt een stropdas passen wonderwel bij ieder afzonderlijk.
En telkens de houding van de twee, naar beneden turend of omhoog kijkend. Iedere keer weer leuk uitgewerkt. De leegte die is uitgebeeld toen Heertje en Meneertje klaar waren met bouwen voel je gewoon. Ook in het verhaal klinkt de leegte door. Korte zinnen die veel zeggen. De sfeer en het verhaal laten de kinderen ervaren dat de twee figuren zich best wel alleen voelen.
Heel bijzonder zijn ook de twee bladzijden vol illustraties die aantonen hoe de twee nadenken over de manier waarop ze kunnen samenwonen.
En gelukkig vinden ze de oplossing.
Een heerlijk boek om voor te lezen. De voorspelbaarheid, de hoogte in of de diepte opzoeken, maakt dat kinderen mee kunnen denken. De twee figuurtjes zijn sympathiek en het is vooral een verhaal waarbij je met kinderen kunt praten over vriendschap.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
