Brij aan regels, procedures en voorschriften in de ouderenpsychiatrie
[Recensie] Lange tijd ziet psychiater Frits Oostervink met lede ogen aan dat ouderenafdelingen in de GGZ, vanwege de marktwerking, worden wegbezuinigd of samengevoegd met de volwassenenafdeling. Ouderen vergen een andere benadering/behandeling dan volwassenen, dus ook samenvoeging met volwassenenafdeling zoals hij met regelmaat ziet plaatsvinden, is geen oplossing. Ouderen voelen zich daar niet op hun gemak. Specifieke expertise en de eigen sociale kaart met verzorgingshuizen, verpleeghuizen en thuiszorg gaan verloren. Oostervink maakt zich zorgen.
“Tijdens ons eerste gesprek vertelt mevrouw Carp dat de kinderen die ze gezien heeft, niet echt zijn. Desondanks zegt ze even later tegen haar vriend dat het meisje er wel bij moet zijn om met de Rijnboot mee te gaan.”
Oostervink beschrijft in Help, de psychiater wordt gek zijn eigen ervaringen en vooral zijn zorgen over de teloorgang van de ouderenpsychiatrie. De kentering in zijn professionele bestaan wordt ingeluid door een voorval dat ernstiger gevolgen had kunnen hebben. Hij kondigt voor zichzelf een patiëntenstop af. Reden: te hoge werkdruk waardoor hij geen verantwoording wil nemen voor nóg meer patiënten. In het functioneringsgesprek dat haast automatisch volgt op zijn besluit, voelt hij zich niet serieus genomen. In de hoop een en ander te kunnen aantonen gaat hij zijn tijd noteren. Hij gaat ‘tijdschrijven’.
“In mijn kamer typ ik in het EPD een samenvatting van de laatste twee gesprekken. Terwijl ik hiermee bezig ben, klopt Anita op mijn openstaande kamerdeur. Ze komt vertellen dat Thea, onze arts-assistente die volgende week terug zou komen, thuis ziek ligt met griep. Het flitst door mij heen dat haar werk nu nog langer door anderen en mij gedaan moet worden. Het zij zo.”
Zijn hoop serieus te worden genomen, blijkt ijdel en Oostervink werkt zijn notities uit tot een soort dagboek. Dit dagboek geeft inzicht in de enorme diversiteit aan activiteiten die hij krijgt te verwerken. Ook doet hij gewag van de brij aan regels, procedures en voorschriften waarmee hij te maken heeft. Dit lijkt allemaal vrij droge kost, maar niets is minder waar. Oostervink lardeert deze feiten met tal van unieke en persoonlijke verhalen over de patiënten die hij behandelt. Bovendien hanteert hij een uiterst plezierige en toegankelijke schrijfstijl.
Wat ooit begon als dagboek werd uiteindelijk een uniek en compleet werk over de ouderenpsychiatrie. Oostervink toont ook onomstotelijk aan dat ouderenpsychiatrie niet te vergelijken valt met bijvoorbeeld volwassenenpsychiatrie.
‘Help, de psychiater wordt gek’ geeft inzicht in deze specifieke ouderenpsychiatrie en de invloed van alle wet- en regelgeving en administratieve lastendruk op het dagelijks werk. Oostervink wil hiermee een bijdrage leveren aan de discussie of wij met het nieuwe zorgstelsel en wel op de goede weg zijn.
Help, de psychiater wordt gek is bedoeld voor iedereen die professioneel dan wel privé met dit onderwerp bezig is, voor patiënten en familie, professionals (in opleiding), bestuurders en managers werkzaam in de GGZ en voor iedereen die meer over dit onderwerp wil weten.
—
Eerder verschenen op Hanneke Tinor-Centi
