Klassieke fantasyverhalen met een duister randje
[Recensie] Disclaimer: ik ken de auteur omdat zij tevens uitgever is en maak vaak een praatje met haar op fantasyfestivals. Ook heb ik met haar mogen praten in het boekenprogramma ‘About Books’ op YouTube. We hebben bij mijn weten verder nooit echt samengewerkt. Ik kocht dit boek omdat ik altijd benieuwd ben naar verhalenbundels in het fantastische genre.
Ik ben blij dat er ook in het Nederlandse taalgebied steeds meer verhalenbundels verschijnen. Dus ik was enthousiast toen bleek dat Cocky van Dijk ook een bundel uitbracht met haar eigen korte verhalen. De meeste zijn meer dan tien jaar oud, uit de tijd dat Pure Fantasy nog uitkwam. Daarna heeft de auteur zich meer op romans gericht. Ik vermoed dat de lezers die haar romans verslinden ook degenen zijn die het meest van deze verhalen zullen genieten. De toon en de schrijfstijl zijn zo consequent in deze bundel dat ze ook overeen zullen komen met die in haar boeken. De schrijfstijl is niet heel ingewikkeld. Zinnen zijn vaak kort en het woordgebruik behoort niet tot een hoog register. Verder viel er voor een muggenzifterige recensent als ik weinig te klagen. Er was een paragraaf waarin het woord ‘water’ in elke regel voorkwam en ook op andere plekken had ik graag wat minder herhaling van termen gezien, maar deze uitgave was verzorgd wat de redactie betrof en het las allemaal lekker weg. Ik moest vaak denken aan de schrijfstijl in Young Adult-boeken, zo toegankelijk is het eigenlijk. Dus voor lezers die graag makkelijke verhalen lezen, is dit ook een aanrader.
Seks
De toon is echter niet die van Young Adult-verhalen. Regelmatig gaat het over seks en het slotverhaal is gepubliceerd in de 18+-editie van Pure Fantasy. Dat verhaal gaf ook echt rode oortjes. Een ander verhaal is geschreven als commentaar op verhalen waarin vrouwen in apparatuur worden gehangen als fokbeesten of om de melk, dus dan weet je het ook wel. Ook het geweld kan soms behoorlijk bloederig zijn en dodelijk wraak nemen op mensen wordt hier niet afgekeurd (zoals in het SF-verhaal ‘Gewist’). Het steekt niet de grens over naar horror, maar het is fantasy die er geen doekjes om windt.
De bundel bevat enkele dystopische SF-verhalen en een verhaal dat geen genreverhaal is, maar de meeste zijn traditionele fantasy – dus met tovenaars, vuurbollen en magische wezens. Enkele verhalen spelen zich af in de omgeving van de verhalen uit ‘1001 nacht’ en gaan over Djinns en sultans en uithuwelijking. Verder zijn er een paar ‘sword & sorcery’-verhalen met zelfs een Indiana Jones-tintje. Van die laatste was vooral ‘Duveltje in een kooitje’ erg vermakelijk. De wendingen zijn niet altijd even verrassend en soms probeerde de auteur wat te veel te doen, zo heeft ‘Hartendief’ een tijdreisplot, maar volgt bijna uit het niets op het eind nog een andere wending. Ook al zijn de situaties behoorlijk klassiek, de bundel is zeker afwisselend genoeg om heel vermakelijk te blijven, ook door de soms humoristische knipoogjes. Tot de hoogtepunten behoren enkele verhalen uit het oogpunt van dieren – vooral ‘Vliegenier 009’ deed me gniffelen.
Bij mij zullen de verhalen waarschijnlijk niet heel lang blijven hangen, maar hou je van klassieke fantasyfiguren (dwergen, draken, tovenaars) of de 1001 nachtverhalen, dan zul je hier zeker enkele uren aangenaam mee kunnen doorbrengen. Ik geloof ook dat dit een goede manier kan zijn om te onderzoeken of de schrijfstijl van Cocky van Dijk je bevalt. Zelf heb ik er zeker geen spijt van de bundel te hebben gelezen.
—
Eerder verschenen op johankleinhaneveld.blogspot
