"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het bloemenmeisje

Zaterdag, 6 februari, 2021

Geschreven door: Anya Niewierra
Artikel door: Guido Goedgezelschap

Een filosofische thriller

[Recensie] Anya Niewierra (Kerkrade 1964) heeft drie passies:

“Al sinds mijn jeugd heb ik drie passies: reizen, schrijven en schilderen. Van reizen maakte ik mijn beroep, schrijven integreerde ik in mijn werk en schilderen werd mijn hobby. Zo kwam ik terecht in meerdere werelden, met elk een eigen subcultuur. En uit elke wereld haalde ik iets wat ik meenam naar mijn twee andere.”

Na Vrij uitzicht (2013), en Het dossier (2017) is Niewierra met Het bloemenmeisje (2020) aan haar derde thriller toe en zij werd hiermee de laureaat van de Hebban thrilleraward 2020.

Nina Fleurie, het hoofdpersonage, is een succesvol ondernemer. Door haar passie voor natuur en planten en haar universitaire studies in farmaceutische wetenschappen leidt zij een bedrijf dat kruidengeneesmiddelen produceert, een grote concurrent voor de klassieke farmaceutische industrie. Dertig jaar eerder (1988) werd zij verwilderd en verdwaasd aangetroffen naast het dode lichaam van haar moeder op een schilderachtige en afgelegen plek in de Franse Pyreneeën. Ze is drieënveertig jaar en een onverwachte gebeurtenis gaat haar leven een totaal andere wending geven: ze ontdekt dat ze een tweelingzus heeft, Théa. Dat roept een aantal vragen bij de beide dames op en samen gaan ze op zoek naar hun roots. Wanneer haar zus Théa spoorloos verdwijnt, zet Nina alles op alles om haar terug te vinden. Tijdens haar zoektocht komt zij in een haast onontwarbaar kluwen van gebeurtenissen en linken terecht. Kan Nina alle zorgvuldig bewaarde geheimen ontrafelen?

Dans Magazine

De verhaallijn van Nina loopt als een trein doorheen het verhaal. Het is een grillig spoor waarop heel wat hindernissen en obstakels moeten genomen worden. Maar geen nood. Niewierra loodst, als een ervaren seinwachter, de trein door een kluwen van sporen en wissels die zich in het zicht van het station aanbieden. Tijdens tussenstops stappen personages in en uit. Trouwens, het grote aantal personages dat vooraan in het boek met naam en toenaam vermeld wordt, vormt op geen enkel moment een belemmering voor de vlotheid van het verhaal. Sommigen vertoeven lang op de trein, anderen kort, maar ze hebben allemaal op de een of andere manier een link met Nina en Théa, Voor de treinmachinist (de lezer) is er geen enkel probleem. De seinwachter (Anya) is bedreven en gedreven in haar vak en de trein komt zonder probleem aan de juiste kade tot stilstand.

De auteur is, zoals reeds gebleken is in haar vorige thrillers, zeer bedreven in het creëren van vragen. Voortdurend prikkelt zij de nieuwsgierigheid van de lezer waardoor de spanning gegarandeerd blijft gedurende het hele verhaal. Op een zeer nauwkeurige en uiterst secure manier gaat de schrijfster zorgen, tijdens het uitwerken van een unieke plot, voor de antwoorden op al de vragen. Je gaat je als lezer geen bladzijde vervelen. Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Nina waardoor er van perspectiefwisselingen weinig sprake is. Dat neemt echter het verrassingselement niet weg.

Anya Niewierra vertoeft vaak in de Franse Pyreneeën waar zij haar batterijen kan opladen en waar ze zich volledig kan overgeven aan haar schildershobby. De kennis van het terrein gebruikt zij om op een realistische en een tot de verbeelding sprekende manier te beschrijven. Hieruit blijkt ook haar liefde voor de natuur, fauna en flora, een liefde die zij ook laat leven in het hoofdpersonage. De setting is zo nauwkeurig en waarheidsgetrouw: je snuift de lucht, de geuren van planten, je voelt de wind, je voelt de koude en de warmte en je hoort de stilte die zo typisch kan zijn in de bergen. Vanuit dit hallucinante decor wordt Nina door de auteur de ‘andere’ wereld ingestuurd, een wereld, zoals vaak zal blijken, niet echt de hare is. Een wereld die net als de bergen vol gevaren is.

“Laat je nooit bedwelmen door schoonheid. Vaak is de mooiste bloem ook de meest dodelijke,” (p. 117).

Anya Niewierra heeft zeer sterke, of mag ik zeggen unieke talenten om op haar eigen manier een thriller te schrijven. Het is moeilijk om te doorgronden waarom de auteur zo’n aantrekkingskracht kan creëren. Is het haar vlotheid, is het de eenvoud, is het haar talent om haar taal op een haast perfecte manier te gebruiken waardoor haar thrillers een groot literair gehalte hebben, is het haar inzicht in de psyche waardoor de lezer zich gemakkelijk weet te verplaatsen in het brein van haar personages, of is het haar intelligentie die haar in staat stelt om een sfeer te scheppen waarin je als lezer volledig kan opgezogen worden?

Het bloemenmeisje is niet zo maar een thriller, het is zo veel meer. “Ik schrijf filosofische thrillers” schreef ze in een reactie op een vraag van mij.

“Hij is gescheiden. Er was een liefde en die liefde doofde uit. Mijn liefde met Gabor ging verloren door tussenkomst van de dood. De liefde van deze man ging verloren door tussenkomst van het leven,” (p. 49).

Hoe het ook zij, het is een boek waarin Anya verschillende genres op een geniale manier met elkaar weet te binden: een literaire, psychologisch-filosofische thriller. Maar wat vooral belangrijk is om te onthouden: met Het bloemenmeisje heeft Anya Niewierra haar succes met Het dossier geconsolideerd waardoor ze zichzelf stevig vastankerd in de top van het Nederlandstalig thrillerlandschap.

Eerder verschenen op Hebban

Boeken van deze Auteur:

De Camino

Het bloemenmeisje