Wetenswaardigheden over verdriet
[Recensie] Wie opziet tegen een emotioneel getint boek kan gerust zijn. Het boek is een vrije mengeling van wetenschappelijke inzichten die als notities worden ingebracht, citaten uit poëzie, literatuur, films en menselijke ervaringen. Auteur Heather Christle is docent creatief schrijven en docent aan de universiteit van Atlanta in de Verenigde Staten. Dit boek is een losse aaneenschakeling van kleine verhalen, gebeurtenissen, persoonlijke inzichten, ontdekkingen en wetenswaardigheden.
Van een docent die schrijven doceert, zou je een samenhangend en goed opgebouwd, boeiend geschreven verhaal verwachten. In dat opzicht stelt dit boek toch wel wat teleur. Het maakt de indruk van notities uit een persoonlijk dagboek en zakelijke aantekeningen vanuit de werkkring die hier zonder veel onderlinge samenhang zijn gebundeld. Daar zitten overigens best aardige opmerkingen tussen. De auteur laat ook veel van zichzelf zien en is daarin buitengewoon openhartig in haar kwetsbare opstelling wanneer zij haar zwangerschap en de geboorte van haar kind beschrijft.
Mooi is het verhaal over de rouw bij olifanten die rouwen wanneer hun jong is gestorven. Christle vertelt over William Frey, die onderzoek deed naar huilen en vertelt interessante dingen over zijn bevindingen. Intrigerend is ook de opvatting over de scheikundige samenstelling van tranen die het lichaam ontdoen van stressgerelateerde stoffen.
Het boek bevat al met al zeker de nodige wetenswaardigheden maar wie een psychologische benadering van verdriet verwacht, zal in dit boek teleurgesteld zijn. Het is geen systematische analyse van het verschijnsel tranen maar een verzameling uiteenlopende notities. De titel suggereert wellicht dat de lezer dieper doordringt tot het mysterie van de traan maar dat is niet geval.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
