Boeiende historische thriller
[Recensie] De Duitse auteur Oliver Pötzsch schreef reeds historische romans. Het boek van de doodgraver is zijn thrillerdebuut, een absolute aanrader!
“Hij richtte zijn blik voor het eerst op het lijk dat voor hem op de modderige oever lag. De dode was een tengere vrouw, die Leo op begin tot midden twintig schatte. In haar lichtblonde haar kleefden blaadjes en modder…”
Wenen, oktober 1893. Nog voor hij officieel in dienst is, wordt inspecteur Leopold von Herzfeldt al geconfronteerd met een lugubere moord, een gespietst vrouwenlichaam. Met zijn nieuwste onderzoeks- en opsporingsmethodes gaat hij meteen aan de slag. Zijn moderne werkwijze en eigenzinnig karakter roepen geen sympathie op bij de collega’s. Ze vinden hem maar een brutale betweter.
Er volgen nog gelijkaardige moorden, er worden onthoofde lijken gevonden én de beroemde familie Strauss is ook betrokken bij een geheimzinnig overlijden. Genoeg ingrediënten dus voor een spannende thriller!
Oliver Pötzsch heeft zijn verhaal zeer zorgvuldig opgebouwd met de nodige verrassende wendingen en duistere schandalen. Hij weet ook perfect de sfeer en de sociale verhoudingen van eind 19de eeuw in Wenen weer te geven. Hoewel het om gruwelijke misdaden gaat in Het boek van de doodgraver houdt de auteur het bij het beschrijven van de feiten, zodat het zeker niet wansmakelijk wordt. Als lezer bepaal je zelf hoe ver je je verbeelding laat gaan natuurlijk.
Zoals de titel reeds doet vermoeden, vervult de doodgraver een belangrijke rol in dit verhaal. Leopold von Herzfeldt maakt op een hilarische manier kennis met doodgraver Augustin Rothmayer. Augustin is een zonderling figuur. Hij werkt al meer dan 20 jaar op de begraafplaats, Zentralfriedhof. Naast zijn bekommernis om de doden, werkt hij aan zijn ‘Almanak voor doodgravers’, een naslagwerk over de fasen van ontbinding van lijken, over rituelen en zoveel meer. De lezer krijgt regelmatig een fragment uit deze almanak te lezen. Een beetje morbide, maar zeer interessant!
Ook voor politietelefoniste Julia Wolf is er een mooie rol weggelegd. Ze is slim, charmant, zelfbewust. Maar zij draagt ook de nodige geheimen bij zich. Met de hulp van Augustin en Julia krijgt Leopold langzaamaan de nodige antwoorden op de mysteries die zich in Wenen afspelen. De verschillende verhaallijnen komen uiteindelijk verrassend samen.
Oliver Pötzsch weet naast de sfeer van de stad ook zijn personages goed uit te werken. De reden waarom inspecteur Leopold von Herzfeldt het Duitste Graz heeft ingeruild voor Wenen wordt mondjesmaat onthuld. Ook de doodgraver heeft al wat te verduren gehad. Maar de auteur weet alles goed te doseren. Het verhaal is altijd boeiend en interessant, en een vleugje humor ontbreekt ook niet. Als lezer probeer je mee te denken hoe de vork in de steel zit want er passeren genoeg verdachten en merkwaardige figuren. Er hangt ook een occulte sluier over het verhaal, dat maakt alles nog geheimzinniger. Naar het einde toe loopt de spanning behoorlijk op en uiteindelijk sluit je met een tevreden gevoel deze thriller.
Het nawoord is zeker een interessante aanvulling bij het boek. Hierin wordt o.a. nog eens de nadruk gelegd op de evolutie van de onderzoeksmethodes. Naast een spannend verhaal krijg je dus ook fijne weetjes te lezen. Ik ben alvast benieuwd naar het volgende deel in deze thrillerserie want Het boek van de doodgraver verdient absoluut 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
