Vanaf de eerste bladzijde trekt Rees de lezer mee de negentiende eeuw in
[Recensie] Na het lezen van Het geheim van Silvermoor was ik wel benieuwd naar andere boeken van Tracy Rees. Het werd de debuutroman Het Brievenspoor, dat in Engeland oorspronkelijk verscheen onder de titel Amy Snow. Rees won hiermee de ‘Search for a bestseller’-schrijfwedstrijd. Zij is afgestudeerd in Cambridge met een graad in moderne en middeleeuwse talen. Na een carrière van acht jaar in non-fictie publiceren, werkte ze als counselor voor mensen met kanker en hun families. Rees schrijft voornamelijk historische boeken met thema’s als: de grote tegenstellingen tussen arm en rijk, vrouwen die tegen de tijdsgeest ingaan en hun eigen weg zoeken, onderwijs voor de arbeidersklasse en liefde.
Victoriaanse tijd
Het Brievenspoor speelt zich af in het Engeland van de 19e eeuw, het begin van de Victoriaanse tijd, waarin revoluties centraal stonden. Op alle terreinen van het dagelijks leven voltrokken zich grote omwentelingen, net als in het leven van Amy Snow. Ze was als baby achtergelaten op het landgoed Hatville Court en gevonden door de achtjarige Aurelia, dochter van een aristocratische familie. Amy groeide hier op als ongewenste, maar getolereerde verschoppeling, en de beide meisjes ontwikkelden een hechte band, dit zeer tegen de zin van Aurelia’s ouders. Na het overlijden van Aurelia op vijfentwintigjarige leeftijd wordt Amy, meteen na het voorlezen van het testament, op een wrede wijze de deur gewezen. Niet klaar voor de wereld en met een minderwaardigheidscomplex reist zij af naar Londen, waar zij met hulp van Aurelia’s brieven de aan haar gedane belofte hoopt te vervullen. Ze moet hiervoor in haar eentje naar verschillende bestemmingen reizen, wat voor die tijd ongewoon is. Op deze plaatsen liggen brieven, alléén bestemd voor Amy’s ogen, maar éérst moet ze daarvoor wat raadselachtige zinnen uitpluizen om zo haar bestemming te ontdekken. Op haar speurtocht ontmoet ze opmerkelijke personages die haar wegwijs in het leven maken.
Het verhaal is ingedeeld in vier delen; het begint met een proloog die start in 1831 en dan verder gaat in 1848. Door de flashbacks wordt de geschiedenis die eraan vooraf ging duidelijk. “Het lijkt wel of het verleden een moeras is vol schimmige wezens, verraderlijk en verstopt in de diepte.” Het wordt verteld vanuit Amy Snow die in elk deel naar een nieuwe bestemming vertrekt en hierdoor een zekere ontwikkeling doormaakt. Vanaf de eerste bladzijde trekt Rees de lezer mee de negentiende eeuw in, waarin vrouwen volgzaam moeten zijn en geen eigen mening mogen hebben. Dit in tegenstelling tot Aurelia, een vrije geest die duidelijk haar tijd ver vooruit was. Ze is geïnteresseerd in de toestand van de wereld, het lot van de vrouw en laat maatschappij kritische geluiden horen. In opstand komen tegen de huidige normen en waarden maken haar sterker en zorgen voor aparte ontwikkelingen in Het Brievenspoor.
Minderwaardigheidscomplex
Amy heeft door de manier waarop ze (niet) opgevoed is, een groot minderwaardigheidscomplex en is op zoek naar haar eigen identiteit. Door het vervullen van Aurelia’s wensen wordt ze wereldwijzer en gaat op een andere manier tegen de wereld aankijken, maar haar gevoelens staan wél onder hoogspanning. Het brievenspoor is zowel een zegen als een vloek voor Amy, maar zorgt er wel voor dat ze niet continu met haar verdriet bezig is. “Dit is niet mijn reis, ik volg een route die door iemand anders voor me is uitgezet.” Eén ding is zeker, volgzaam en zonder slag of stoot dingen aannemen doen ze beide niet. Het boek staat vol interessante, boeiende personages en als lezer kijk je uit naar hun soms opmerkelijke manier van handelen.
Door de aangename schrijfwijze en korte hoofdstukken, waarin zelfs wat spanning zit in de vorm van een groot geheim, blijf je lezen en is het boek snel uit. Het Brievenspoor is een mooie roman over een tijd waarin onafhankelijke vrouwen ongewoon zijn en vraagt om kritiek en misverstanden.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
