Vanuit de geschiedenis naar het heden en dan op lettergebied
[Recensie] Een boek over het alfabet en ook nog een dik boek. En natuurlijk gaat het boek over taal, hoe is taal ontstaan en hoe komt het dat er zoveel verschillende vormen van het gebruik van schrift zijn.
Neem Het dikke alfabetboek in handen en blader door het boek om te kijken of het geschikt is voor elfjarigen en ouder. Wanneer sta je stil bij de vraag over de geschiedenis van de letters, waar onze letters vandaan komen? En vinden kinderen het leuk om hier wat meer over te weten te komen?
Allereerst ziet het boek er aantrekkelijk uit. Veel verduidelijkende illustraties en deze illustraties maken dat je nieuwsgierig gaat worden. Er staan heel veel voorbeelden in van verschillende lettertypen, allemaal heel andere letters dan ons alfabet, letters ook van verschillende talen. Dat stimuleert om je te verdiepen in dit boek.
Kijkend naar de inhoudsopgave is te lezen dat het boek bestaat uit vijf delen. Elk hoofdstuk is weer verdeeld in thema’s. Alhoewel het een boek is dat de geschiedenis van taal vertelt, kun je inhaken op een deel dat je belangstellig heeft. Elk deel start met een korte samenvatting van het vorige deel. Kort, maar wel helder uitgelegd zodat je het deel wat je belangstelling wekt, kunt plaatsen in het geheel.
Kinderen zullen niet gauw het boek van voor naar achter lezen maar de mogelijkheid om een deel te kiezen maakt Het dikke alfabetboek aantrekkelijk om allerlei bijzondere feiten te weten te komen.
En niet alleen feiten uit het verleden maar ook het heden komt aan bod. Op lettergebied. Het laatste deel “Schrijven en typen” heeft leuke wetenswaardigheden. Vooral het hoofdstuk over handschriftkunde is heel leuk om te bekijken hoe je zelf schrijft en of het klopt wat er over jou gezegd wordt.
Auteur Frank Landsbergen heeft er duidelijk veel plezier aan beleefd om dit boek te maken. De teksten zijn op een verfrissende wijze geschreven, blz. 179 “Deze K klinkt alsof je bijna moet overgeven.” Dat is natuurlijk het proberen waard. De illustraties zijn ook van zijn hand, waarbij de tekst naadloos aansluit op de tekeningen en andersom. Kijk naar deel 3 “Op alfabetontdekkingsreis” en zie al de alfabetten die genoemd worden met de voorbeelden in tekeningen.
Soms zijn er twijfels over kleine feiten die hij deelt in dit boek. Bijvoorbeeld over het Franse jongetje Jean-François Champollion die op zijn 11de besloot dat hij de hiërogliefen zou ontcijferen (blz 11). Daarentegen vertelt Landsbergen ook feitjes die je nieuwsgierig maken, bijvoorbeeld onder het kopje “Pionier” (blz. 168). Wetenschappers, zo schrijft hij, sturen niet alleen maar radioboodschappen de ruimte in. Zij schieten met de “Pionier 10” verschillende boodschappen de ruimte in om te proberen om hun boodschappen door te geven aan buitenaardse wezens. Nou ja, met zijn achtergrond in de wetenschap informatica en onderwijs zal hij dat wel allemaal als kennis hebben.
Het dikke alfabetboek is een informatief boek dat heel goed gebruikt kan worden voor kleine originele werkstukken over taal en letters. Wel is de hulp van volwassenen aan te bevelen. Wat geen bezwaar hoeft te zijn, dit boek heeft alles in zich om ook interessant te zijn voor volwassenen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
