Spannende roman van The Queen of Domestic Crime
[Recensie] Van de ‘Queen of Domestic Crime’ verscheen nu niet eens een thriller, maar een roman. Het is een gewaagde stap na het succes van Achter gesloten deuren, Gebroken en Breng me terug. In maart jl. verscheen bij Ambo Anthos De understudy waar Paris samen met drie andere auteurs aan schreef. Ook dit boek is een thriller en verdiende bij Perfecte Buren 5 van de 5 sterren. De verwachtingen waren dus hoog gespannen. Kan een roman het niveau én succes van een thriller evenaren? Kan Paris wel een roman schrijven, waar de focus ligt op de (ontwikkeling van de) hoofdpersonen en niet op het whodunnit en/of waarom? Het antwoord is een volmondige JA!
Vanaf het eerste moment werd ik in het verhaal gezogen. Het begint met ‘de dag erna’. De wanhoop van Adam is overduidelijk en grijpt je bij de keel. Waarom is Adam zo roekeloos? Waarom geeft hij extra gas op de motor als de politie hem tot stoppen maant? Wat is er gebeurd?
Dan gaan we naar de dag ervoor. De dag van ‘het grote feest’. Het verhaal wordt chronologisch per uur verteld vanuit zowel Livia als Adam met flashbacks naar het verleden. Livia en Adam zijn getrouwd toen Livia op haar zeventiende zwanger werd van de nu 22-jarige Josh. Haar ouders hebben haar op straat geschopt en wilden niets met hun dochter en haar gezin te maken hebben. Adam is met Livia getrouwd, maar wilde geen vader zijn. Hij koestert een wrok, vooral Josh moet het ontgelden. Zijn relatie met zijn 19-jarige dochter, Marnie, daarentegen is uitstekend. Adam als jonge vader wekte afkeer bij mij op, gelukkig weet Paris zijn personage en aard te doen ontwikkelen. De Adam van nu is een stuk leuker, al is hij nog niet ‘Vader van het jaar’ voor zijn eerstgeborene.
Livia heeft enorm geleden onder de afwijzing van haar ouders en Adams hang naar onafhankelijkheid en het leven dat hij gehad zou hebben als hij niet zo jong was getrouwd. Hét feest is niet zomaar een feest voor haar 40e verjaardag: het is een afsluiting van bepaalde verwachtingen en verlangens en de bekroning voor het harde werken voor een betere toekomst voor haar en haar kinderen. Alle beslissingen die ze de afgelopen twee decennia nam, leidden naar dit feest. Paris weet heel goed de redenen van Livia voor deze obsessie te beschrijven, zonder de sympathie voor haar te verliezen.
Zoon Josh gaat na het feest stage lopen in New York. Dochter Marnie studeert in Hong Kong en zal niet op het feest kunnen zijn. Iets waar Livia opeens niet rouwig om is, al had ze tijdens de dromen over het feest altijd Adam en haar beide kinderen naast zich zien staan. Er is iets veranderd, iets dat ze geheim houdt. ‘Ik voel alleen wanhoop. Als ze terug is, zal alles veranderen en zullen we het mooie leven dat we leiden niet kunnen voortzetten. Ik hoor Adams voetstappen op de trap […]Maar ik kan het hem niet vertellen, vandaag niet.’
Ondertussen worstelt Adam met een ander moreel dilemma:
‘Een angstgevoel bekruipt me. Ik heb geen idee wat ik moet doen.[…]Ik moet het haar vertellen.[…]Ik kijk naar haar, hoe haar haren glanzen in de zon, hoe haar gezicht bloost van opwinding, en ik kan alleen maar denken dat dit misschien wel de laatste keer is dat ze ooit nog echt gelukkig zal zijn.’
Ademloos las ik verder. Paris is een ware kunstenaar. Hoewel Het dilemma een roman is, heb ik meer spanning en nieuwsgierigheid ervaren dan in menig thrillers. We maken kennis met een keurige familie: vader, moeder en een zoon en dochter. Leuke schoonouders die Adam en Livia in alles steunen. Livia’s vriendinnen, Kirin en Jess zijn er ook. Hun echtgenoten Nelson en Rob zijn goed bevriend met het paar, Nelson is zelfs de beste vriend van Adam. Jess’ en Robs dochter Cleo is de beste vriendin van Marnie. De beste vriend van Josh, Max is kind aan huis. Je krijgt een duidelijk beeld van en gevoel hoe hecht deze groep mensen zijn. Dan gebeurt er iets dat het leven van al deze mensen op zijn kop zal zetten. Om een laatste keer al haar geliefden onder een dak te hebben, houdt Livia al zes weken het gebeuren geheim. Om Livia nog één keer gelukkig te zien, houdt Adam zijn mond. Ze doen het uit liefde voor de ander, maar is het moreel juist? Zal de ander de beslissing om het geheim te houden en de redenen daarachter, kunnen begrijpen en respecteren? Of is dit het einde van Adam en Livia?
Paris vertelt het verhaal simpel en met veel gevoel. Je leert de personages kennen en je vormt een mening over ze. Het leven is niet zwart-wit en ondanks de goede opvoeding, kun je als ouders niet het leven van je kinderen bepalen. De vriendschap met je beste vrienden is hecht, maar kan het elke storm overleven? Hoewel er voor mij geen keuze zou zijn, laat staan een dilemma, begrijp je zowel Adam als Livia wel als ze beredeneren waarom ze doen wat ze doen. Het dilemma heeft mij uren leesplezier bezorgd, een lach maar zeker ook een traan. Ondanks de zwaarte van het onderwerp is het verhaal erg vlot te lezen. Een dikke welverdiende 5 van de 5 sterren voor de eerste van hopelijk vele romans van de ‘Queen of Domestic Crime’.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
