Ga op de zuidpool nooit alleen in het aardedonker het ijs op
[Recensie] Wat kan je verwachten van een verhaal dat zich maar op één plek afspeelt, namelijk in het ijskoude Antartica? Niet zo veel zou je denken, maar dan heb je Het Donker nog niet gelezen. Het leek Kate North een avontuurlijke uitdaging toen ze de vacature las om als basisarts een jaar lang te gaan werken op een onderzoeksstation, mijlenver van de buitenwereld en gedurende enkele maanden per jaar zelfs een onbereikbare plek op aarde. Bovendien ook een kans om haar leven te ontvluchten.
Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming, begint Kate te twijfelen of deze verandering van omgeving wel zo’n goed idee was. Helaas kan ze niet meer terug en zal ze de komende maanden opgescheept zitten met nog twaalf andere mensen.
Noodlottig ongeluk van een arts
Al snel merkt Kate dat niet iedereen blij is met haar komst. Het idee dat de groep iets verzwijgt wordt steeds sterker. Heeft het noodlottige ongeluk van de vorige arts daar iets mee te maken? Kate gaat op onderzoek uit, maar stuit op weerstand. Iemand in de groep vreest dat de waarheid boven tafel komt. Als vervolgens twee mensen dood worden aangetroffen, weet Kate dat elke seconde gaat tellen en dat ze heel snel de dader moet ontmaskeren.
De titel van het boek verwijst naar het feit dat het op Antartica in de winter bijna de hele dag donker is. De temperatuur kan er dalen tot 50 à 60 graden onder het vriespunt. Kate en haar collega’s zijn zich er goed van bewust dat het levensgevaarlijk is om naar buiten te gaan. Als je in het donker verdwaalt, is de kans groot dat je binnen no time door bevriezing om het leven komt. Iedereen weet: ga nooit alleen op pad. Wanneer de onderzoekers voor hun werk het ijs op moeten, voel je als lezer dan ook de spanning en de angst die zij op dat moment ervaren. Beklemmend en ijzingwekkend.
Hoog whodunnit-gehalte
Het Donker is een originele thriller met een groot ‘who dunnit-gehalte’. Verschillende personages passeren afwisselend de revue. Eigenlijk iets te veel, waardoor ik soms niet meer wist wie nu wie was. Het personage Kate is goed uitgewerkt. In het begin van het verhaal blijkt dat Kate ergens voor op de vlucht is en langzamerhand wordt duidelijk wat er is gebeurd. De overige personages blijven achter qua ontwikkeling. Jammer, want daardoor blijven het oppervlakkige karakters. Helaas duurt het vrij lang voordat het echt spannend wordt. Maar als het dan zover is, dan ontwikkelt het boek zich als een echte page-turner.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
