Is de Nederlandse asiesprocedure wel zo goed?
[Recensie] Wanneer Alasam S., een asielzoeker uit Benin, na een jarenlange procedure definitief te horen krijgt dat hij uitgeprocedeerd is, slaan de stoppen door en vermoordt hij zijn vriendin en een politieagent. Journalist Rob Zijlstra geeft een reconstructie van de gebeurtenis en de tenenkrommende rechtsgang.
Het is geen incident, wat er in Baflo gebeurd is. Asielzoekers worden niet zelden zieker van het Nederlandse asielbeleid dan van de trauma’s die hen hierheen deden vluchten. De angst en onzekerheid na jarenlang procederen uit zich in (pogingen tot)zelfmoord, psychoses of andere psychische aandoeningen. Bij Alasam S. richtte het zich op de buitenwereld, hij vermoordde twee mensen waardoor het nieuws werd. Uit onderzoek blijkt dat ieder mens dat aan langdurige stress door uitzichtloosheid en onzekerheid blootgesteld is, ziek wordt. In NRC stond een paar jaar geleden een artikel waarin psychiater Kees Laban geïnterviewd wordt over psychische problemen bij asielzoekers. De ijzige reacties hierop van de Immigratie en Naturalisatie Dienst en de Dienst Terugkeer en Vertrek gaven bepaald geen blijk van compassie. (NRC 21/07/2012, ‘Ziek van Nederland’) De IND hanteert het mantra ‘het is noch aantoonbaar, noch aannemelijk’ zodanig dat de asielzoeker geen kant meer op kan. Zij vragen bewijzen voor zaken die niet te bewijzen zijn, en vervolgens moet er weer iets anders worden aangetoond. Psychiater Kees Laban zei in eerder genoemd artikel dat een mens maximaal twee jaar in die onzekerheid kan leven. Nog altijd lopen procedures jaren en heeft de IND onevenredig veel macht.
Uit het verhaal van de rechtsgang van het drama van Baflo blijkt dat zowel de rechters als het Openbaar Ministerie erop gebeten zijn Alasam als een koelbloedige moordenaar neer te zetten en hem als zodanig te veroordelen. Zowel uit verklaringen van deskundigen als uit het betoog van de ouders van de vermoorde vriendin Renske valt te concluderen dat Alasam zichzelf niet was en daardoor ontoerekeningsvatbaar. De ouders zijn zelfs zeer uitgesproken: hun dochter is dood maar ze houden een roerend pleidooi voor Alasam, waarbij ze de rol van IND niet onvermeld laten.
De zaak is onlangs in hoger beroep gegaan. De advocaat van Alasam, Mathieu van Linde, had nieuwe bewijzen, onder andere de DNA test waaruit blijkt dat hij misschien extra gevoelig was voor het anti depressivum dat hij slikte. Ook wilde hij alle deskundigen opnieuw oproepen. De rechters lieten weten daar geen oor naar te hebben.
Vorige week [2014/red.] maakte het hof zes jaar en tbs van de eerder opgelegde straf van 28 jaar. De uitspraak doet een ingewikkelde situatie ontstaan: “Alasam S. heeft geen verblijfstatus (uitgeprocedeerd) en zal zodra het arrest onherroepelijk wordt een zogenoemd ‘inreisverbod’ krijgen. Dat betekent dat hij niet meer welkom is Nederland. De behandeling in de tbs-kliniek zal dan ook niet gericht zijn op een terugkeer in de Nederlandse samenleving, maar op een samenleving. Welke is onduidelijk.”
—
Eerder verschenen op Afrikanieuws
