Het langverwachte einde van de Erfgoed-serie
[Recensie] Na Eragon, Oudste en Brisingr komen we eindelijk te weten of Eragon en Saphira sterk genoeg zijn om de dictator Galbatorix te verslaan en vrede te doen wederkeren in Alagaësia.
De ontknoping
Na drie dikke boeken is het dan eindelijk tijd voor de grote ontknoping. Ik moet zeggen, ik was blij dat het zo ver was. Dit is toch waar het uiteindelijk allemaal om draait. Lukt het of lukt het niet, en hoe? Nou ja, dat ga ik natuurlijk niet verklappen. Wat ik wel kan zeggen is dat het weer dezelfde mooie wereld was, de karakters die zich maar blijven verdiepen en ontwikkelen, een goede verhaallijn met veel details, uitgebreide schrijfstijl en hartstikke veel fantasy-elementen. Top.
Open einde
Het was geen einde waarvan ik dacht: “Wow wat fantastisch!” Maar ik heb wel genoten en ben blij dat ik nu weet hoe het afloopt. Veel dingen worden niet afgerond. Dat kan ook haast niet met de hoeveelheid details die Paolini in het verhaal heeft gestopt en het laat lekker veel ruimte om het met je eigen fantasie in te vullen. Tegen een vervolgdeel dat zich jaren later afspeelt zou ik ook zeker geen nee zeggen. Helaas is daar nog geen sprake van… Ach, zoals altijd na een fantastische serie blijf ik toch een beetje met een kater zitten. Wat zal ik nu eens gaan lezen?
—
Voor het eerst verschenen op De Leesclub van Alles
