Violet Purperwier wil graag gevonden worden
[Recensie] Je kunt een paar aparte plankjes vullen met kinderboeken over hotels. Winterhuis Hotel, Hotel de Grote L, Hotel Bonbien, het hotel uit Nevermoor en natuurlijk de hotels Bontebaai en Koperwiek uit Otje. Het geheim van de malalamander van Thomas Taylor kan erbij want hier in is ook een belangrijke rol weggelegd voor een hotel. Zo’n plek biedt een scala aan mogelijkheden met de vele kamers, het personeel en de wisselende bezoekers, of vaste gasten. Vaak zijn de ouders van de hoofdpersonen de eigenaar van het hotel of werken ze er.
Niet in het geval van Herbert Citroen. Hij spoelde zo’n twaalf jaar geleden als baby aan in een kist citroenen in het kustplaatsje Owee aan Zee en kreeg in Hotel Grand Nautilus woonruimte en werk in de kelder als chef gevonden voorwerpen. Op een dag klautert er een meisje door het het raam dat zegt dat hij haar moet verstoppen. ‘Omdat ik verloren ben en ik wil graag gevonden worden’. Violet Purperwier wordt achterna gezeten door de Boothaaksman terwijl ze op zoek is naar haar ouders. Die zijn kort na haar geboorte spoorloos verdwenen toen ze een kamer in het hotel hadden.
Een aantal dorpsbewoners heeft herinneringen aan het voorval en met hulp, en soms tegenwerking, van deze markante personages gaan Herbert en Violet op zoek naar het verhaal achter de verdwijning. Mevrouw Fossiel van het Aangespoeldewarenhuis, dokter Thalassi, mevrouw Foezel van de bijzondere winkel waarin een ‘aap’ boekentips geeft, de geheimzinnige Sebastiaan Aals en lady Krakens, de stokoude eigenaresse van het hotel. De zoektocht naar de ouders van Violet houdt verband met de malamander, een soort vismens uit een legende, van wie het bestaan niet zeker is ‘Ons eigen monster van Loch Ness’, stelt Herbert. De een doet het verhaal af als legende terwijl anderen hem gezien menen te hebben in de zeemist, of tenminste zijn jammerlijke gebruil te hebben gehoord. De vader van Violet speelde tot zijn verdwijning een rol in het onderzoek naar het mysterieuze wezen.
Er ontvouwt zich een spannend verhaal waarin het ‘monster’ opduikt. Of toch niet? De plot waarin de malamander de hoofdrol speelt, is behoorlijk vet aangezet en doet afbreuk aan het mysterie en de opgebouwde spanning. Maar het boek blijft overeind omdat Taylor een goed verteller is. Hij werd bekend als illustrator, vooral omdat hij de cover van het eerste Harry Potter-boek tekende, maar heeft zich nu toegelegd op het schrijven. Dat doet hij minder gelaagd dan Annet Schaap, die een vergelijkbare carrière heeft en van wie het debuut zich ook aan zee afspeelde, en mysterie en sprookjeselementen bevatte. Bij Taylor draait het vooral om het mysterie waarvoor hij een fantasievol universum schiep. Dit boek is het begin van een reeks dus we gaan nog meer horen van Herbert Citroen en Violet Purperwier. Met de malamander is het wel klaar.
—
Voor het eerst verschenen op Jaapleest
