Het verhaal van een eigenzinnige familiebank

[Recensie] Joost Ramaer neemt de lezer mee door 200 jaar geschiedenis van de Amsterdamse effectenbeurs. Hij doet dat aan de hand van zeven generaties Stroeve die daar van 1818 tot 2018 als familiebank actief waren. De eerste kwam in 1759 uit Duitsland naar Amsterdam. Zoon Jan begon in 1818 als commissionair in effecten onder de naam Jan Stroeve Barendszoon. In 2000 is de NV Effectenbank Stroeve verkocht aan de Rabobank, waarna directeur Hans Stroeve verder ging als vermogensbeheerder.

Nederland was in de Franse Tijd economisch aan de grond geraakt en moest met het profiteren van de Industriële Revolutie wachten tot ver in de 19de eeuw. Ook toen het aantal fondsen in de loop van de eeuw groeide, bleef Stroeve een kleine speler. Wel werd het om zijn degelijkheid dusdanig gerespecteerd dat Jan Stroeve J. Ezn. in 1902 bestuurslid werd van de Nederlandse Vereniging voor de Effectenhandel (1876) en van 1923 tot 1937 voorzitter van de beurs. Zoon Jopie volgde hem in het familiebedrijf op. Hij speelde in de Tweede Wereldoorlog een financiële heldenrol. Hij voorzag wat de Jodenvervolging voor het persoonlijk bezit van zijn Joodse klanten zou betekenen en legde hun tegoeden bij een notaris vast. Als een van de weinige leden van de Vereniging voor de Effectenhandel boycotte hij de handel in Joods roofgoed. Hij had daardoor geen inkomsten en betaalde zijn werknemers uit zijn persoonlijke reserves. In 1945 was hij blut, maar hij mocht als een van de eerste commissionairs de handel hervatten.

Joost Ramaer schreef het degelijke boek in opdracht van Hans Stroeve. Omdat er geen bedrijfsarchief is, gebruikte hij gesprekken en literatuur over de Amsterdamse beurs als bron.

—