De verloren zoon
[Recensie] WOII. Een bombardement zorgt ervoor dat de familie Shawbrook in het Zuid-Engelse Plymouth hun toevlucht zoekt in de openbare schuilkelder. De afspraak is: Moeders van het gezin zorgt ervoor dat bijna iedereen in de schuilkelder komt. Vera zorgt ervoor dat de kleine Freddie mee komt. Vera is op het moment echter niet thuis, waardoor de kleine Freddie vergeten wordt. Met gevaar voor eigen leven gaat Vera door de vallende bommen alsnog naar Freddie toe…
Maggie heeft haar zoontje verloren, direct na de geboorte. Haar man komt op een ochtend thuis. Na de bombardementen van de afgelopen nacht heeft hij in een verlaten huis een baby aangetroffen. Maggie is ervan overtuigd dat dit haar zoontje is.
Gevonden kind in oorlogstijd
Vanuit de achterflap krijg je al een vermoeden wat er gaat gebeuren. Wie de jongen is die Maggie als haar zoon ziet. Hierdoor verwachtte ik dat het boek saai en langdradig zal zijn, maar dit is niet het geval. Colin, de man van Maggie, maakt een beslissing die verkeerd uitpakt. Het is echter een beslissing die zeer logisch is, waardoor je je gemakkelijk kan voorstellen hoe het gegaan is. Diney Costeloe schrijft dan ook erg beeldend en belicht het verhaal vanuit veel personages, waardoor je een goed beeld krijgt van de situatie.
Mooie schrijfstijl
Schrijver van historische romans Diney Costeloe is letterlijk met boeken grootgebracht, haar vader was namelijk uitgever. Hij heeft haar dan ook aangemoedigd om te gaan schrijven. Voordat ze fulltime schrijver werd, was ze onderwijzeres op een basisschool. De verloren kinderen was haar debuut.
De schrijfstijl van Costeloe is heel mooi. De zinnen lopen soepel over in elkaar en het verhaal is erg beeldend geschreven. De personages hebben duidelijk herkenbare trekken, waardoor het verhaal goed te volgen is. De schrijfstijl voelt daarnaast vlot aan, waardoor je door het boek heen vliegt.
Onverwacht spannend
Het gestolen kind is, totaal onverwacht, behoorlijk spannend. Hoe meer je te weten komt over de familie Shawbrook, de omstandigheden en Maggie, hoe spannender het eigenlijk wordt. Het is een historische roman, maar de spanning valt hier precies goed op zijn plek en maakt het boek des te interessanter om te lezen. Het maakt dat je niet graag stopt met lezen, je wilt weten hoe het eindigt.
Veel personages
Doordat er veel personages in het boek voorkomen, krijg je een duidelijk beeld van de situatie en de gebeurtenissen. Het is echter wel zo dat je hierdoor moet opletten vanuit wie er verteld wordt. Er zijn geen duidelijke tussenkopjes en je kan ineens van het ene personage overspringen naar het andere. Dit voelt wat chaotisch en kan het leesplezier verminderen. Een nadeel aan de vele personages is ook dat het op een aantal stukken wat oppervlakkig overkomt.
Ondanks dat er veel spanning in het verhaal zit, wordt het verhaal op een prachtige wijze afgesloten. Het einde was niet verassend, maar wel gewenst en zorgt ervoor dat je het boek met een gerust gevoel kan sluiten. Door het gehele boek heen gebeuren er schokkende en trieste zaken, het is dan ook prachtig wanneer een auteur toch een mooi einde weet te creëren.
Het gestolen kind is een spannende historische roman. Het verhaal is zeker geschikt voor mensen die graag historische romans lezen en graag diepgang en spanning in een verhaal zoeken.
—
Eerder verschenen op Meerboekenblog2
