Vermissingen in Delft
[Recensie] Ron en Geertje zijn de hoofdpersonages in Het gevaar van het water. Het stel heeft een toeristenbureau dat rondleidingen in zeventiende-eeuwse stijl door Delft organiseert. Hun activiteiten zijn populair en ze leiden derhalve een druk leven. Dan vinden er vreemde gebeurtenissen in Delft plaats; mensen verdwijnen en er duikt een mysterieus meisje op. Wanneer een rechercheur de hulp van het tweetal inroept, staat hen een nieuw avontuur te wachten waardoor ze voor een onmogelijke keuze worden gesteld tussen hun liefde voor elkaar of de toekomst van Delft.
Het gevaar van het water is het derde deel van de Ron en Geertje-trilogie. Alle drie de delen spelen zich af in Delft en nemen de lezer vanuit het heden mee naar het Delftse verleden.
“Zoals u weet, is de dochter van onze collega Marius van der Laan al meer dan een week vermist. Ondanks de inspanning van de veldwachter is zij nog niet gevonden. Wij dragen vandaag ons steentje bij in een poging de dochter van Marius te vinden.”
Naast een spannend verhaal biedt Het gevaar van het water een boeiend beeld van het historische én het hedendaagse Delft. Aardig extraatje zijn de wandelroutes langs diverse plekken in Delft die in het verhaal voorkomen.
“Met piepende remmen komt de ambulance vlak voor de Bethlehemkerk tot stilstand. De kruising van de Floresstraat met de Madoerastraat is afgezet met rood-wit lint. Nieuwsgierige buurtbewoners worden door de politie op afstand gehouden.”
Ook dit derde deel van zijn trilogie presenteert Van Assen weer in een fijne, toegankelijke en boeiende schrijfstijl. Hij zet zijn personages goed neer en weet een fijne balans te creëren tussen spanning, achtergronden en persoonlijke gedachten en emoties, waarbij hij bovendien op geloofwaardige wijze met het spanningsniveau weet te spelen. Ja, spelen, aangezien de auteur dat schijnbaar moeiteloos doet. Van Assen weet bovendien Delft -zowel in het heden als het verleden- tot leven te wekken, zelfs voor lezers die de stad (nog) niet kennen.
—
Eerder verschenen op Hanneke Tinor-Centi
