Dit boek moet het echt van de illustraties hebben
[Recensie] Allereerst wil ik de illustraties in dit boek prijzen. Wat een mooie en aantrekkelijke tekeningen. Er is hierdoor ontzettend veel te zien in dit boek. De tekeningen zijn herkenbaar en het kleurgebruik is heel goed gedaan. Dit is misschien maar goed ook want volgens mij moet dit boek het echt van deze illustraties hebben.
Het boek geeft mij aan alle kanten een beetje het ‘net niet’ gevoel. Het idee is leuk, vertellen over de loop van het leven. Helaas is de toon van het boek erg informatief waardoor het niet boeiend is voor een kind om te lezen. Was de levensloop op een verhalende manier geschreven, dan was dit heel anders geweest.
Sommige dingen zullen herkenbaar en/of interessant zijn. Het gedeelte over baby’s bijvoorbeeld. Kinderen kunnen zich goed iets voorstellen bij een baby. Toch gaat het hier al een beetje mis. Het onderwerp ‘baby’ is te uitgebreid. Het hoofdstuk ‘Stap voor stap’ is bijna alleen maar een opsomming van wat baby’s in het eerste jaar leren. Vervolgens komt het hoofdstuk ‘Slaap’. Helena is hier al verder gebladerd en dat snap ik wel. Het is niet interessant om te lezen over hoe baby’s slapen of hoeveel de ouders wakker zijn. Er is de keuze gemaakt om het boek informatief te schrijven in plaats van verhalend. Had de schrijver nu maar wat meer duidelijke keuzes gemaakt.
Zo zijn er vele gedeeltes in het boek die hier in ieder geval niet echt konden boeien. Hoewel het boek nogal informatief geschreven is, staan er weinig leuke feitjes in. Sommige dingen zijn een open deur (zoals dat je op school dingen leert) en andere onderwerpen liggen teveel van de meeste kinderen af (puberteit, het werkende leven van een volwassene). Misschien wanneer de informatie beknopter was geweest en er duidelijker was gekozen voor een aantal dingen om te vertellen en niet van alles een beetje, was het boek ook al wat interessanter geweest.
Het laatste hoofdstuk, over de dood, vond ik misschien nog wel het beste. Dat wordt vaak als een lastig onderwerp beschouwd door volwassenen om het met kinderen over te hebben. Dit hoofdstuk is vrij nuchter maar wel eerlijk.
De illustraties zijn niet alleen de grote blikvanger van dit boek, het is ook de reden waarom een kind er af en toe doorheen zal bladeren. Enkele stukjes tekst zullen misschien gelezen worden of aangehaald door een volwassene omdat het herkenbaar is. Ik acht de kans klein dat het boek regelmatig uit de kast gepakt zal worden door Helena. Het boek krijgt van ons 2,5 ster.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
