Een man die we kennen
[Recensie] Dit jaar is het 350 jaar geleden dat Nederlands grootste kunstenaar Rembrandt van Rijn stierf. In samenwerking met het Rijksmuseum schreven zeven kinderboekenschrijvers 24 verhalen bij de mooiste meesterwerken van Rembrandt. Deze verhalen zijn gebundeld door Koos de Wilt in Het grote Rembrandt voorleesboek.
Voor het Rembrandtjaar 2019 schreven dus zeven geweldige kinderboekenschrijvers, zoals Joke van Leeuwen, Margje en Sjoerd Kuyper en Koos Meinderts verhalen bij de schilderijen van Rembrandt van Rijn. Natuurlijk hoort een schilderij zelf het verhaal te vertellen, maar schilderijen laten de kijker altijd vrij om zijn of haar fantasie op de vrije loop te laten. Tenminste, dat doe ik altijd wel. Ik vind het mooi om te kunnen zien hoe de mensen vroeger leefden, wat ze bijvoorbeeld aan hadden en hoe de omgeving er uit zag. Bij de schilderijen van Rembrandt zijn dit soort aspecten goed te zien.
Koos de Wilt trapt het boek af met een voorwoord getiteld Een man die we kennen. Hij gaat in op de persoon Rembrandt en zijn werk. De lezer wordt geprikkeld om verder te lezen. Door de prachtige vormgeving van dit boek is het geen straf.
Dan volgen de verhalen van de andere kinderboekenschrijvers. Doordat iedere schrijver een andere schrijfstijl heeft, zijn de verhalen gevarieerd qua opbouw, stijl en inhoud. Dit maakt het lezen afwisselend en spannend. Zo schreven Margje en Sjoerd Kuyper een gedicht bij het schilderij De omval uit 1645 en Koos Meinderts een brief uit naam van Donni Meipaart (voor een schoolopdracht) aan Rembrandt bij Zelfportret met pet ca. 1632-1636.
Wat ik ook leuk vind is dat Koos Meinderts over Kassie schreef (Slapend hondje, ca. 1838-1642) en dat Kassie in het verhaal Pauwenveer weer terugkomt.
Ontroerend
Het meest ontroerende verhaal vond ik het verhaal van Joke van Leeuwen met als titel Brief van een jonge vader aan zijn zoontje op basis van het schilderij Lachende jongeman, ca. 1629-1630). De man op het schilderij laat zich portretteren door Rembrandt om zich voor zijn zoon vast te leggen op doek. Hij heeft niet meer lang te leven en wil hem deze brief en dit schilderij nalaten.
Meer dan dat
Maar de verhalen zijn niet alleen ontroerend, humoristisch is het verhaal dat Jan Paul Schutten heeft geschreven bij De Nachtwacht. Geweldig om te lezen hoe hij zijn fantasie inzet en er een erg grappig verhaal van heeft gemaakt. Het zou maar zo echt gebeurd kunnen zijn! Ik denk dat bij iedere keer dat ik De Nachtwacht zie aan dit verhaal moet denken.
De meeste verhalen blijven wel in mijn hoofd aanwezig, het een meer dan de ander. Het ene verhaal raakt je ook meer dan de ander, dat is logisch. Ik moet zeggen dat ik Het grote Rembrandt voorleesboek erg goed vind. Het is gevarieerd, leerzaam en leert ook nog eens je fantasie te gebruiken. Ook vind ik het een meerwaarde hebben dat er kleine stukjes informatie worden gegeven over hoe bijvoorbeeld Rembrandt zijn duizenden krulletjes schilderde (met een mes krassen) of dat hij zichzelf stiekem heeft verwerkt in De Nachtwacht. Of hoe hij speelt met licht en donker. Dit maakt deze bundel nog waardevoller.
Het grote Rembrandt voorleesboek is een aanrader voor jong én oud!
—
Eerder verschenen op Boekenz
