"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het huis met de spiegels

Woensdag, 1 juli, 2020

Geschreven door: Cristina Caboni
Artikel door: Jeannie Bertens

Een mooi verhaal over echte liefde die uiteindelijk alles overwint

[Recensie] De Koude Oorlog was een periode van gewapende vrede tussen de communistische en de kapitalistische wereld in de jaren vijftig. In Amerika liepen de spanningen hoog op en hoefde er niet veel te gebeuren om ‘ontmaskerd’ te worden als een Russische spion. De communistenhaat onder aanvoering van de Republikeinse senator Joseph McCarthy viert hoogtij. De ouders van Eva zijn in Rusland geboren en waren thuis aan het Russische hof. Toen de tsaar afgezet werd, konden zij maar net op tijd het vege lijf redden en vertrokken ze naar Engeland. Jaren later is Eva daar geboren en na haar geboorte is het gezin naar Amerika geëmigreerd en hebben ze de naam Anderson aangenomen. Haar ouders zijn altijd bang geweest dat ze nog steeds vervolgd zouden worden. Eva weigert om aan die angst toe te geven maar ook zij krijgt last van haar Russische achtergrond en vertrekt met haar laatste spaarcentjes naar Italië om haar droom als actrice waar te maken. Het is daar waar ze de man van haar dromen tegenkomt, Michele, met hem wil ze oud worden en een gezin stichten. Ze trouwen, verhuizen naar de Amalfikust, naar Positano, naar het prachtige huis met de spiegels dat Michele van bouwval tot villa heeft verbouwd. Michele is een edelsmid, de spiegels die hij in de bouwval heeft gevonden, maakt hij weer als nieuw, ze hangen door het hele huis en geven het huis zijn ziel.

Ongeveer zestig jaar later is het huis met de spiegels een toevluchtsoord voor Milena, de kleindochter van Michele. Zij is de dochter van de jong overleden Marina, die op haar beurt de dochter was van Michele en Eva. Eva heeft haar gezin in de steek gelaten toen Marina vier jaar oud was. Niemand weet waarom of waar ze is gebleven. Milena heeft een heerlijke jeugd gehad bij Michele en Marina totdat Marina overleed. Daarna is ze bij haar vader en zijn nieuwe vrouw in Rome gaan wonen, voor de vakanties kwam ze terug naar het huis met de spiegels. Milena wil graag actrice worden, haar vader is het daar niet zo mee eens maar laat Milena wel vrij om haar eigen keuze te maken. En dus betaalt ze van haar eigen geld acteerlessen en probeert ze een auditie te doen voor een rol in een klein theatertje. Tussendoor reist ze naar Positano om voor haar dementerende opa te zorgen. Als ze daar is, stort een oude muur in en wordt er een stoffelijk overschot gevonden. Dat geeft de oude Michele zo’n schok dat zijn gezondheid verder achteruitgaat en hij in het ziekenhuis wordt opgenomen. Milena is vastbesloten om haar opa te beschermen maar de plaatselijke carabinieri Federico, gaat op onderzoek uit om te waarheid te achterhalen. Wie is degene die daar in de oude put onder de muur is gevonden? Is hij/zij vermoord? Het lijkt erop dat de stoffelijke resten zo’n zestig jaar oud zijn. Is er een verband met de verdwijning van Eva? En wat is de rol van Michele hierin? Milena kent geen lievere man, een man die geen vlieg kwaad zou doen. Toch?

Cristina Caboni heeft weer een heerlijke roman geschreven. Zoals gebruikelijk voor haar in twee verhaallijnen met een behoorlijke tijdspanne ertussen. In de ene verhaallijn is Eva de hoofdpersoon, in de andere Milena. Beide vrouwen lijken op elkaar zowel qua uiterlijk als gedrag. De auteur werkt beide verhaallijnen naar elkaar toe en zorgt voor een mooie, onverwachte ontknoping. Elk hoofdstuk begint met een toepasselijk citaat uit een film. De filmindustrie heeft veel last gehad van de communistenhaat. Op de ‘zwarte lijst van Hollywood’ stonden regisseurs, scenarioschrijvers en acteurs die ervan werden beschuldigd banden te hebben met het communisme en daarom met hun werk moesten stoppen. Het personage Eva Anderson is geïnspireerd op deze mensen.

Een verhaal met een boodschap dus maar ook een mooi verhaal over echte liefde die uiteindelijk alles overwint. De schrijfstijl van de auteur is vlot en beeldend, je ziet de blauwe zee bij Amalfi, je ruikt de citroenboomgaard van Michele en je proeft de Italiaanse keuken. Een heerlijk verhaal om in weg te dromen, vier sterren.

Boekenkrant

Eerder verschenen op Perfecte Buren


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur:

De magie van het parfum

Het huis met de spiegels

De dromenweefster