"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het jongetje en de wereld

Zaterdag, 4 november, 2017

Geschreven door: Sylvie Neeman
Artikel door: Katelijne van Alem

En op die ogenblikken voelde hij zich helemaal thuis

De auteur
Sylvie Neeman is een Zwitserse schrijfster. Ze schrijft vooral jeugdliteratuur en literatuur voor volwassenen. Het jongetje en de wereld is haar tweede kinderboek.

Achterflaptekst
“Het jongetje heeft het goed in zijn warme en knusse cocon, maar besluit op een dag toch naar buiten te klimmen. Hier is alles nieuw en anders!
Op zijn eerste dag ontmoet hij de vogel, de hond en de kat, en ontdekt hij hoe bijzonder de wereld is.”

Verhaal
Het jongetje woont in een bol waar hij zich veilig voelt. Hij hoeft zich nergens zorgen over te maken, maar als hij op een dag uit de bol gaat is alles anders. Hij komt andere geuren en kleuren tegen, hij ontmoet een kat, een eekhoorn, een hond. Maar eigenlijk weet hij niet zo goed waar hij heen moet. Uiteindelijk vindt hij de weg naar een warm en veilig huis.

Vormgeving en tekstgebruik
De pagina’s zijn mooi vormgegeven. Zachte tekeningen in rustige kleuren, die een kleuter aan zullen spreken. Helaas vind ik de tekst veel te moeilijk voor een kleuter. Het is voor een kleuter niet te volgen wat er met het jongetje gebeurd, waar hij naar op zoek is. De tekst bevat veel beeldende en abstracte verwijzingen, ook volwassenen moeten soms nadenken wat er nou eigenlijk bedoeld wordt. Een aantal onderdelen moet je tussen de regels door begrijpen. De zinnen zijn erg lang. En er wordt steeds verwezen naar iets wat voorafgaand ging: daarmee wordt waarschijnlijk de tijd in de buik bedoeld maar blijft voor mij wat apart: “Dit is een echte aardbei, heel anders dan die andere!”

Boekenkrant

Of een verwijzing als: “Soms dacht hij nog wel eens dat het in zijn kleine, ronde wereld beter was, dat het vroeger beter was, maar dan begon de vogel te zingen en zei het jongetje: ‘Oké, ik heb het begrepen’. “
Ik denk naar aanleiding van dit stukje tekst: wat heb je dan begrepen?

Ook is het vreemd dat het jongetje direct kan lopen en dieren tegenkomt die eigenlijk vrij weinig met elkaar te maken hebben. Een link met de geboorte is niet te leggen, en dat was wel het idee waarmee ik het boek las en beoordeelde. Persoonlijk vind ik de tekst eerder geschikt voor wat oudere kinderen vanaf een jaar of 8. In het boek worden er veel negatieve emoties (zoals angst, geen eigen plek) verwoord, wat toch niet direct de emoties zijn die je bij een geboorte verwacht. Een wat vreemd boek dat mij helaas niet kon raken.

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.