"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het laatste jaar van de oorlog

Vrijdag, 5 juni, 2020

Geschreven door: Susan Meissner
Artikel door: Claudia van Koolwijk

Een erg goed beeld over hoe het was om als tiener te moeten overleven tijdens de Tweede Wereldoorlog

[Recensie] In Het laatste jaar van de oorlog leren we het verhaal van Elise Sontag kennen. Elise werd in de Tweede Wereldoorlog als veertienjarig meisje naar een interneringskamp gestuurd in Texas waar ze kennis maakt met de Japans-Amerikaanse Mariko. Na de oorlog verliezen ze elkaar uit het oog en wanneer op eenentachtigjarige leeftijd Elisa begint te dementeren, besluit ze dat ze toch nog een keer op bezoek wil bij Mariko.

Het boek zelf is opgedeeld in vier delen en ieder deel is opgesplitst in heden en verleden. Gedurende het verhaal leren we de Duitse Elise kennen die worstelt met haar dementie en terugblikt op haar tijd samen met Mariko in het interneringskamp. Tijdens deze terugblikken krijg je als lezer een erg goed beeld over hoe het was om als tiener te moeten overleven tijdens de Tweede Wereldoorlog en hoe ze na de oorlog vervolgens weer haar leven verder oppakt. Uit het verhaal wordt maar al te goed duidelijk dat het gezin van Elise eigenlijk nergens echt bij hoort. Ze worden buitengesloten in Amerika omdat haar ouders na hun emigratie geen staatsburgers zijn geworden, maar ook in Duitsland worden ze niet geaccepteerd omdat ze Engels spreken. Schrijfster Susan Meissner heeft deze worsteling tussen identiteiten erg goed weergegeven in dit boek ondanks dat je jezelf er bijna geen voorstelling van kan maken wanneer je zelf niet in zo’n situatie hebt gezeten.

De stukken die zich afspeelden in het heden vond ik ook erg mooi beschreven. De schrijfster heeft een goede en duidelijke manier gekozen om de dementie die langzaamaan steeds meer van Elise afneemt weer te geven. Over het algemeen genomen ben ik onder de indruk van de schrijfstijl van Meissner. Zowel dementie als de Tweede Wereldoorlog zijn onderwerpen waarmee je niet luchtig kan omgaan en door beide onderwerpen te combineren kan er al snel een verhaal ontstaan wat voor veel lezers zware kost zal zijn. Dit gevoel kreeg ik totaal niet bij dit boek en ik heb het boek dan ook met veel plezier gelezen.

Ik wil dit boek dan ook beoordelen met vier sterren. Dit was voor mij mijn eerste kennismaking met deze auteur, maar ik ben zeker geïnteresseerd geraakt om ook ander werk van haar te lezen.

Hereditas Nexus

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

Een brug over de oceaan