DE VERBORGEN WAARHEID
[Recensie] De Amerikaanse auteur Julie Carrick Dalton heeft een biologische boerderij. Haar passie voor natuur en klimaat is zeker voelbaar in haar debuut Het lied van de nachtvogels.
Cadie Kessler, entomoloog, onderzoekt hoe kevers het organisme van bossen kunnen beïnvloeden en zo zelfs voor brandgevaar en natuurrampen kunnen zorgen. Tijdens één van haar onderzoeken in de bossen, krijgt ze een berichtje van haar jeugdvriendin Daniela. Het is meer dan twintig jaar geleden dat ze elkaar hebben gezien. Maar nu is er een geheim uit hun jeugd naar boven gekomen en dit kan grote gevolgen hebben voor heel wat mensen in het kleine dorpje in New Hampshire.
“De waarheid houdt zich schuil in gaten en spleten, op gebarsten plekken en in lege holten. De waarheid kan worden begraven, vermorzeld of verbrand, maar ze zal altijd bovenkomen.”
Het verhaal is opgedeeld in korte hoofdstukken, afwisselend tussen ‘Heden’ en ‘Die zomer’. Het verhaal uit het verleden gaat over de ontluikende vriendschap tussen Cadie en Daniela. Hoewel hun karakters en achtergrond zo verschillend zijn, ontstaat er een zeer mooie band tussen hen. De bossen, het meer, een gevonden bootje, een onverwachte ontmoeting met de Zomerjongen,… het lijkt echt een zorgeloze zomer. Maar die ene grote gebeurtenis veroorzaakt een grote ommekeer. Hetgeen er toen werd verzwegen, zorgt meer dan twintig jaar later voor problemen en onverwachte onthullingen.
“Het fundament van al haar kinderdromen en nachtmerries verschoof onder haar, de verhalen die ze zichzelf tientallen jaren had verteld werden vervangen door nieuwe waarheden.”
Julie Carrick Dalton haalt interessante thema’s aan in Het lied van de nachtvogels. Naast vriendschap, vertrouwen en geheimen, is er ook veel aandacht besteed aan immigratieproblemen en klimaatveranderingen. Dit boek is een beetje een mengelmoes van roman, thriller en natuurboek. Het is allemaal wel interessant, maar het is ook allemaal een beetje teveel. Het ene moment geniet je als lezer van de natuurbeschrijvingen, dan komt er weer spanning in het verhaal, maar word je ook regelmatig overstelpt door een belerend stemmetje als het over het milieu gaat. Het verhaal van de ouders van Daniela, immigranten, heeft zeker indruk op me gemaakt. Naar het einde toe loopt de spanning behoorlijk op en de ontknoping was toch net iets anders dan ik had verwacht. Maar het juiste ritme, een mooie balans, dat miste ik dus wel een beetje.
Toch is dit een verdienstelijk debuut. Iedere lezer haalt wel iets interessants uit dit verhaal. Ook zit er een mooie levensles in Het lied van de nachtvogels verwerkt.
Hoe de waarheid soms anders is dan we denken, hoe één bepaald voorval je leven kan beïnvloeden. Maar ook de immigratieproblematiek en de milieukwesties hebben me aan het denken gezet. Met een betere uitwerking (less is more) was dit verhaal krachtiger geweest, want Julie Carrick Dalton kan schrijven, dat heeft ze alvast bewezen. Graag 3 welverdiende sterren dus.
“Eén moment definieert iemands leven niet. Wat je daarna besluit te doen bepaalt wie je bent.”
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
