Een ode aan de schoonheid en de natuur
“Als je goed luistert, dan hoor je het.
Als je goed kijkt, dan zie je het.”
[Recensie] Spreeuw heeft oog voor de kleine dingen in de natuur. Het gras, wolkjes, een fris briesje,… Over al dat moois wil hij een lied zingen. Onderweg vertelt de spreeuw aan de andere vogels over zijn bijzonder plan. En iedereen heeft wel goede raad. Zo houdt de specht van bomen, de uil van de kleuren in de nacht, de ijsvogel van water, … Iedereen heeft dus wel een mooie aanvulling voor het lied van de spreeuw. Zelfs de stenen hebben een verhaal te vertellen volgens de zwaluw. En het roodborstje merkt dan weer op dat de bloemen ook een plaats verdienen in het lied.
“Vergeet niet te zingen over hoe mooi een bloem kan verdorren,’ zei het roodborstje.
‘Als de blaadjes van papier worden en je hun stemmen hoort knisperen in de wind.
Ze zeggen: alles gaat voorbij, maar dat is niet erg want er komt weer iets nieuws.”
Mooi hé! En dan komt de spreeuw ook nog eens bij de eend met haar schattige kuikens langs, en bij die fiere pauw die graag op een dubbele pagina pronkt. Het wordt uiteindelijk een prachtig lied, een ode aan die mooie natuur… en zoveel meer.
Wat meteen opvalt is het knappe geheel, zoveel oog voor schoonheid en detail. De omslag is op kraftpapier gedrukt, er zit een kleine spreeuw op de ean-code, het papier is van dikke en mooie kwaliteit. Bij mijn eerste kennismaking met dit boek, het snel doorbladeren dus, was ik echt verwonderd door de prachtige eenvoud. De afbeeldingen zijn allemaal linosneden, echt een wondermooie techniek. De beelden zijn heel krachtig en solide, maar tegelijkertijd ook kwetsbaar door de eenvoud die ze uitstralen. Het contrast tussen het zwart en wit, enkel aangevuld met subtiele gele details voor de bek en pootjes van de spreeuw, echt mooi! De bladvulling is evenwichtig en straalt rust uit, maar ook sterkte, zo bijzonder.
Een eerste leesbeurt ontroerde me. En dat gevoel blijft, hoe vaak ik het boek ook herlees en bekijk. Dat een boek me zo kan aangrijpen, maakt me ook wel blij. Het lied van de spreeuw is zoveel meer dan woorden en beelden die bijeen zijn gebracht. Nadat ik online de boekvoorstelling met Octavia Wolters had gezien, begreep ik pas echt waar de kracht van dit boek in schuilt. De auteur heeft er een zeer persoonlijk werk van gemaakt en dat voel dus je als lezer. Het begon voor Octavie met de linosnede van de pauw. Na haar depressie (waar ze in haar boek Slot over schreef) had ze behoefte om iets moois te maken, weg uit het donker. De spreeuw en de andere vogels volgden later. Ze treden allemaal met wijde vleugels de wereld tegemoet, genietend van de vrijheid, zo mooi symbolisch. Het begon dus met beelden. Tijdens een van haar vele wandelingen vroeg de auteur zich af wat de spreeuw aan de lezers zou willen vertellen, en ging ze op zoek naar woorden. Stilte, het belang van de natuur, bewondering, genieten, de kleine bijzondere details van het leven,… luister naar het lied van de spreeuw, daar zit het allemaal in verborgen.
De uil in de nacht is speciaal opgedragen aan haar neefje Jop, omdat nieuw leven en het eindige leven soms heel dicht aan elkaar grenzen. Wit en zwart, vreugde en verdriet. Mooi, mooi (ja, ik kan het niet genoeg zeggen).
Dit is echt zo een boek dat ik met iedereen wil delen, dat ik iedereen zou willen aanraden. Leren kijken en genieten, oog hebben voor detail en schoonheid.
Het lied van de spreeuw biedt ook vele mogelijkheden voor scholen en groepen. Creatief vogels maken, leren over de natuur, wat vind jij mooi, luisteren naar anderen,…
Voor mij persoonlijk is dit boek een ode aan de schoonheid en de natuur, het brengt me rust, het laat mij genieten van de kleine dingen die toch groots zijn. Inhoud, prenten, afwerking, fijne filosofische boodschap,… het plaatje klopt gewoonweg, en dat met zoveel aandacht en liefde gebracht door Octavie Wolters. Zonder enige twijfel… 5 sterren.
“Vergeet niet te zingen over het leven, zei de eend.
‘leven lijkt soms moeilijk, maar het is het eenvoudigste dat er is.
Het enige dat je hoeft te doen is bestaan, dat is meer dan genoeg.”
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
