"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het lied van ooievaar en dromedaris

Dinsdag, 7 juni, 2022

Geschreven door: Anjet Daanje
Artikel door: Nico Hylkema

Ongekend goed boek

[Recensie] Diepe indruk maakte Anjet Daanje met haar roman De herinnerde soldaat. Eerdere romans waren weinig succesvol en er dreigde zelfs een stop op nieuwe werken door de uitgever. De overstap naar De Passage uit Groningen bood de mogelijkheid om toch een gedurfde roman als De herinnerde soldaat af te leveren. En wat een roman is dat.

Inmiddels is dit boek aan zijn negende druk toe en nu ligt de opvolger in de schappen. Waar de De herinnerde soldaat nog een ´normale´ roman, is Het lied van ooievaar en dromedaris een nog gedurfder onderneming. Een pil van ruim zeshonderd pagina´s en dat in elf delen.

Voor deze roman heeft Daanje zich laten inspireren door de gezusters Bronté. Haar hoofdpersoon Eliza May Draydens lijkt sterk op Emily Bronté en de roman De woeste hoogten krijgt een soort dubbelganger in Haeger Mass. Na de dood van Eliza vindt in 1848 de nijvere biografe Kathleen Chambers een notitieboekje, dat van Eliza zou zijn.

Het wordt een obsessie voor Chambers wijs te worden uit de aantekeningen en haar boeken die ze hieraan wijdt, worden verguisd als zou het notitieboekje een vervalsing zijn. Maar eigenlijk is dat niet het onderwerp van de roman. Dat zijn de verschillende levens van elf personen, tussen de dood van Eliza en de huidige tijd. En natuurlijk hoe de beroemdheid van de gezusters Draydens en hun boeken na hun dood alleen maar groeit. Terwijl er zo weinig over hen bekend is.

Heaven

Soms heb je het idee dat je elf romans in een boek leest. Vaak lijken de levens van die personen weinig te maken hebben met het leven van Eliza en dat van haar zusters. En toch blijkt iedere keer weer dat er een connectie is met dat leven, als was het alleen al omdat het vaak om zusters gaat.

Er zitten geniale vondsten tussen, zoals de tweeling Phoebe. Een tweeling waarvan de buitenwereld moet geloven, dat het maar een meisje is. Dit om hun bestaan te gelde te maken in een wereld van seances. Op zich al een prachtig verhaal, waar de connectie met Eliza nog vrij duidelijk is.

De roman omspant maar liefs drie eeuwen. Al lezende groeit de bewondering voor Daanje. Hoe goed zit deze roman in elkaar. Als er nog zo´n honderd pagina´s te gaan zijn, heb je de neiging het boek even ter zijde te leggen. Het einde naakt immers en wat dan? En juist dan komt de fabuleuze geschiedenis van een klokkenmaker en een geniale natuurkundige, een liefdesgeschiedenis als geen andere en toch ook weer herkenbaar in de vele geschiedenissen van dit rijke boek.

De titel van dit boek blijft lange tijd een raadsel, toch wordt het geduld beloofd. Je hebt al snel de neiging in superlatieven over dit boek te schrijven en daarmee verval je al snel in platitudes. Laten we het erop houden, dat na het zo mooie De herinnerde soldaat er nu weer een ongekend goed boek in de winkel ligt. Kom maar op met de literaire prijzen. En dan verschijnt er ook nog een bundel met door Daanje vertaalde gedichten van de gezusters Bronté.

Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow.com


Laat hier je reactie achter:

2 reacties op “Het lied van ooievaar en dromedaris

  1. Groots boek over mensen die grip proberen te krijgen op hun leven, zo interpreteer ik het tenminste. Maar het zou zomaar ook over (on)vermogen om lief te hebben kunnen gaan.
    Fascinerend is het in elk geval van begin tot eind.

  2. Een boek dat de vele menselijke vragen zoals Kant ze beschreef meeslepend naar voren brengt: wat kan ik weten, wat moet ik doen, wat mag ik hopen: wat is de mens?
    Annejet Daanje laat dit doorklinken in de tijd met de dan heersende moraal: fantastische verhalen, prachtig boek. Om meteen weer te herlezen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.