Een nieuwe grote ster aan het Scandinavische thrillerfirmament
[Recensie] Scandinavië (b)lijkt een onuitputtelijke bron van goede thrillerschrijvers. Het begon met Stieg Larsson, die de weg baande voor vele opvolgers. Namen als Lars Kepler, Hjorth Rosenfeldt, Rolf & Cilla Börjlind, Jo Nesbø, Samuel Bjørk, Arnaldur Indridason, Yrsa Sigurdardóttir en Jussi Adler-Olsen doen de harten van vele liefhebbers sneller kloppen.
En er is er alweer een bij, en weer zo’n goede. De hier te lande onbekende Noor Geir Tangen debuteert in Nederland met de veelzeggende titel Het meesterwerk (de oorspronkelijke Noorse titel is Maestro). In Noorwegen is hij bekend als een crimeblogger met meer dan 170.000 volgers. Het onderhavige boek gaf hij in 2016 in eigen beheer uit met bescheiden verwachtingen, maar inmiddels is het in 15 landen uitgebracht.
Het verhaal van “Het meesterwerk” speelt zich af in het Noorse plaatsje Haugesund, de woonplaats van de schrijver. De journalist Viljar Ravn Gudmundsson (de naam verraadt een IJslandse komaf) werkt bij de krant “Het Haugesundse Nieuws”. Zijn aantrekkelijke vrouwelijke collega Ranveig Børve maakt zijn werkomgeving leefbaar, waar zijn hoofdredacteur Johan Øveraas als een bullebak heerst.
Viljar ontvangt een mail waarin een moord wordt aangekondigd. Hij zet deze tegen de journalistieke gewoontes in door naar de politie. Enkele door de aankomende dader gegeven details wijzen in een bepaalde richting, doch onvoldoende om de moord te kunnen voorkomen. Er valt een vrouw onder verdachte omstandigheden van de galerij van een flatgebouw.
Rechercheur Lotte Skeisvoll leidt het onderzoek. Zij is een speurder zonder bijzondere kenmerken, zij het dat ze een verslaafde zus Anne heeft. Lottes gedrevenheid voorkomt echter niet dat er meer slachtoffers vallen. Op een bepaald moment valt op dat het er alle schijn van heeft dat de dader aan “eigen richting” doet.
De irritante en eigenzinnige rechercheur Olav Scheldrup Hansen tracht met een tunnelvisie het onderzoek op te stuwen, maar dat lukt na een deels geslaagde poging niet verder. De uitgever Harald Madsen en de bibliothecaris Øystein Vindheim komen met ogenschijnlijk bruikbare tips die het onderzoek in een stroomversnelling brengen.
In een tweede verhaallijn gaat het om een affaire van vier jaar geleden. De minister van transport Hermann Eliassen raakt in dubieuze omstandigheden met twee jongemannen, Jonas en Fredric. De betekenis van deze verhaallijn blijft lange tijd duister, maar tegen het eind van het boek komen de lijnen fraai bijeen. In korte hoofdstukken krijgt de lezer gaandeweg een beeld van de gedachtespinsels van de dader. Deze ziet zijn acties als de creatie van een meesterwerk. Maar dat wel met een heel bijzondere betekenis. De lezer ontdekke die zelf.
Geir Tangen is zonder twijfel een nieuwe grote ster aan het Scandinavische thrillerfirmament. Zijn schrijfstijl is vlekkeloos, zijn taalgebruik is eenvoudig en uiterst doeltreffend en de belangrijkste karakters in het verhaal hebben adequate diepgang. Het verhaal is beeldend geschreven en is vanaf het begin boeiend. De lezer krijgt geen tijd om rustig achterover te leunen, en dat zonder dat sprake is van nagelbijtende spanning. Een fraaie prestatie van de schrijver!
Het thema “eigen richting” doet in de verte denken aan dat van de sterke thriller Afrekening van Heleen van der Kemp uit 2011. Maar Tangen heeft een geheel eigen invulling aan dat thema gegeven, en die is even fraai als verrassend. De ontmaskering van de dader is dat ook. Zelfs een doorgewinterde thrillerlezer zal die niet voorzien. En ook dat is een prestatie van formaat.
Het meesterwerk van Geir Tangen is een belofte voor de toekomst en krijgt vier kraakheldere sterren, die staan voor “zeer goed”.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
