"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het meisje in het ijs

Woensdag, 7 februari, 2018

Geschreven door: Robert Bryndza
Artikel door: Peggy Van Aert, Silke Wimme

Een spannende pageturner die naar meer smaakt

[Recensie] Duo-recensie van Silke Wimme en Peggy van Aert, allebei Perfecte Buren.

Silke: De boeken van Robert Bryndza zijn een hit in Groot-Brittannië. Zijn debuut The Girl in the ice werd reeds 2 miljoen keer verkocht en is beschikbaar in 27 talen, waaronder nu ook het Nederlands. Zijn jullie ook benieuwd naar deze nieuwe hype in de boekenwereld? De auteur, wiens naam een pseudoniem is voor Robert Sutton, werd geboren in Engeland waar hij opgroeide en momenteel woont hij samen met zijn echtgenoot in Slowakije. Zijn liefde voor Slowakije komt af en toe naar voren via sommige elementen in het verhaal.

Peggy: Als allereerste is er de cover van het boek. Deze is ronduit prachtig. Het blauw, het ijs, het subtiele rood. Hij trok onmiddellijk mijn aandacht. De cover zoog me naar het boek, en wanneer ik het boek dan opensloeg en begon te lezen, werd ik helemaal in het verhaal gezogen.

Silke: Het lichaam van de bloedmooie Andrea Douglas-Brown wordt gevonden onder het ijs in het park nabij het Horniman-museum. Andrea is de dochter van een invloedrijke familie en natuurlijk springen onmiddellijk de media in op dit nieuws. De familie ‘eist’ dat er zo snel mogelijk een dader gevonden wordt en doet er alles aan om de goede naam van de familie in eer te kunnen houden. Erika Foster, van Slowaakse afkomst, wordt op de zaak gezet. Men denkt dat zij de moeder van Andrea beter tot bedaren zal kunnen brengen, gezien ook zij een Slowaakse achtergrond heeft. Samen met haar nieuwe team start ze de zoektocht naar de dader. Hier ondervindt ze tal van hindernissen, niet alleen door de dader opgesteld, maar ook door de media die haar op de hielen zitten, en de familie van Andrea Douglas-Brown. Al snel komen heel wat geheimen aan het licht … dankzij haar gedreven team.

Boekenkrant

Peggy: Het boek begint met een proloog, waarin de ontvoering van een jonge vrouw tot in de details wordt beschreven. Direct vanaf deze eerst zinnen stonden al mijn zintuigen op scherp, voor ik het wist, bevond ik mij midden in het verhaal. Dan vindt een jongeman een meisje in het ijs. Bryndza heeft een zeer beeldende manier van schrijven. Hierdoor had ik het gevoel dat ik echt persoonlijk aanwezig was bij deze ontdekking. Alle details worden zeer nauwkeurig en realistisch beschreven. Ik zag de omgeving, ik voelde de kou, ik zag het meisje door de ogen van haar vinder, maar nadien ook door de ogen van de inspecteur. Vanaf dit moment maakte ik ook stap voor stap kennis met inspecteur Erika Foster. Haar personage wordt mondjesmaat verder uitgebouwd. Het is een eigenzinnige, eigenwijze en koppige vrouw, die een zwaar verleden met zich meedraagt.

Silke: De auteur zal vanuit verschillende perspectieven zijn verhaal vertellen (vanuit Erika’s, Andrea’s, …perspectief), zelfs de dader komt af en toe aan het woord, waarmee de auteur de spanning opdrijft. De personages zijn goed uitgewerkt, ik hield van Erika Foster. Zij is een zeer vastberaden vrouw die wanneer ze zich ergens in vastbijt er de volle 100% voor gaat. Maar ook de nevenpersonages zijn met zorg uitgewerkt, tot zelfs de huishoudster van de familie Douglas-Brown, ik kon me haar levendig voorstellen.

Peggy: In zeer korte hoofdstukken werden er meer en meer details rond het onderzoek, rond het slachtoffer en rond het verleden van de inspecteur. Door deze korte hoofdstukken raast het verhaal in een sneltreinvaart vooruit. Mijn gedachten schoten alle richtingen uit, ik was echt mee een moordzaak aan het oplossen.

Silke: Het boek bestaat uit meerdere kortere hoofdstukken, wat maakt dat het vlot leest. De schrijfstijl van Robert is vloeiend en leest als een filmscript, ik kon alles zo voor mij zien. Voor de aandachtige lezer zijn er in het boek heel wat tips verwerkt over wie de dader wel zou kunnen zijn, daardoor had ik toch redelijk snel door wie de dader was wat ik een beetje jammer vind.

Peggy: De eigenzinnigheid en de aanpak van Erika waren misschien niet altijd even geloofwaardig, maar de plot was dat absoluut wel. Dit is, net zoals de beschrijvingen in het boek, met een uiterste nauwkeurigheid en tot in de kleinste details uitgewerkt. Tot op het einde blijft het spanning ten top. De auteur neemt de tijd om het verhaal te vertellen. Op geen enkel moment laat hij zich verleiden om te snel te gaan. En dat is een wonderbaarlijk gegeven, want het verhaal zelf vliegt vooruit.

Silke: In een thriller vind ik belangrijk dat het verhaal klopt en hier is dit ook zo, er zitten geen gaten in of onlogische fragmenten, alles past netjes ineen, zelfs het park aan het Horniman-museum bestaat en ziet er net zo uit als de auteur omschreven heeft. De auteur heeft dus prima research gedaan. Kortom een spannende pageturner die naar meer smaakt, enkel jammer dat het een beetje voorspelbaar bleek. Daarom scoor ik dit boek een 3,5 sterren.

Peggy: En het verhaal eindigt dan met een epiloog. Ook deze is een mooie aanvulling op de plot. In tegenstelling tot wat je dikwijls in andere boeken ziet, heeft ook hier de auteur de tijd genomen om het verhaal mooi af te ronden. Inspecteur Erika Foster is een frisse, nieuwe aanwinst in het thriller milieu. Haar eigenzinnige aanpak is revolutionair. Ze is voor mij een frisse wind tussen alle bestaande inspecteurs. Ik hoop samen met haar nog veel politiewerk te mogen verrichten en nog veel moordzaken te mogen oplossen. Ik geef het boek 4,5 ster.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur: