"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het meisje met de vlechtjes

Vrijdag, 16 augustus, 2019

Geschreven door: Wilma Geldof
Artikel door: Peter van Bavel

Wat een ongelooflijk prachtig boek!

[Recensie] Het meisje met de vlechtjes is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Het is 1941 en de Tweede Wereldoorlog is in volle gang. Freddie en haar oudere zus Truus worden gevraagd om bij het verzet te komen. Hun moeder is zelf actief in het verzet en geeft na enige aarzeling toestemming. Ze heeft wel een aantal regels voor haar dochters:

Nooit als de vijand worden.
Geen vuile handen maken.
Altijd zelf blijven nadenken’.

Met deze woorden in hun achterhoofd begint hun strijd tegen onrecht en voor de vrijheid. Doordat Freddie er met haar 14 jaar en twee vlechtjes eruit ziet als iemand van 12 en niet snel bang te krijgen is, is zij de geschikte kandidaat. Truus is bedachtzamer en rustiger maar samen vormen zij een prima team. De zusjes hebben een waardevolle en moedige bijdrage geleverd aan onze bevrijding. Dit boek is een eerbetoon aan Freddie Oversteegen, die samen met haar zus Truus en Hannie Schaft (het meisje met het rode haar) de enige vrouwen waren binnen deze verzetsgroep. Op haar levensverhaal is deze roman gebaseerd.

De beide zussen ontvingen op 14 april 2014 uit handen van premier Rutte het ‘Mobilisatie–Oorlogskruis’ voor hun strijd tegen de nazi’s, bijna zeventig jaar na het einde van de oorlog. De auteur, Wilma Geldof, kon Freddie, toen zij al 91 jaar oud was, nog uitgebreid interviewen voor dit boek. De verzetsvrouw van weleer overleed anderhalf jaar na dit interview, in 2018, kort voor het uitkomen van dit boek.

Dans Magazine

Het bij vlagen uiterst spannende en prachtig vertelde verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen. Achterin het boek geeft de auteur aan welke fictieve verhaallijnen zijn toegevoegd. De vertelstijl is snel, direct en de spanning is voortdurend onderhuids voelbaar en bij vlagen beklemmend expliciet. Taalgebruik is authentiek en ongecompliceerd waardoor het de lezer blijft uitnodigen en verleiden om verder te lezen. De grote vraag die als een rode draad door het verhaal loopt is: Wie kan je vertrouwen en kan je nog wel iemand vertrouwen? Dit weegt heel zwaar voor de zusjes en maakt ze soms onzeker. Hoe ga je om met de honger, de kou, de angst en de dood. Wat deze twee pubers meemaken is schokkend en pijnlijk en zij worden mede hierdoor versneld volwassen.

De opdrachten die de zusjes door hun verzetsteam krijgen aangeboden zijn gevaarlijk en worden meeslepend verteld. Zo is er niet alleen oog voor de gebeurtenissen zelf maar ook voor de interne strijd en de psychologische belevingswereld van de pubermeisjes. Ze krijgen niet alleen te maken met de dood maar meer nog met de vertwijfeling en de verwerking die hier onlosmakelijk mee verbonden is. De personages gedragen zich zowel qua leeftijd als qua tijdsbeeld zeer realistisch. Het palet aan emoties is minder gebalanceerd en uitgewerkt dan bij volwassenen.

De grens tussen goed en fout lijkt soms steeds dunner te worden en de bereidwilligheid wordt anderzijds steeds een beetje meer opgerekt. Indrukwekkend is het trieste verhaal over het joodse jongetje Loetje, welke tijdens een opdracht aan de verantwoordelijkheid van Freddie wordt toevertrouwd;

‘De bomen houden hun adem in’

De naar alle kanten opwaaiende emoties van Freddie worden realistisch opgetekend. Soms zijn daar pareltjes van zinnen bij zoals:

‘Iemand doden schept een band voor het leven’.

De relatie met haar vriend Peter maakt pijnlijk duidelijk wat het verschil is tussen wel of niet in verzet komen. De één doet alles om zijn familie veilig te houden, de ander gaat voor het streven naar de vrijheid van iedereen. Een prachtig toegevoegd thema aan een wonderschone roman.

Eindoordeel
Nel vindt de schrijfstijl puur en zonder opsmuk, helder en beeldend. Je voelt als lezer de spanning, angst en boosheid. Voorbeelden hiervan zijn: haar knieën bibberden en ze deed het bijna in haar broek. Je leert de karakters van de zusjes goed kennen door hun daden. Ook van de leden van de verzetsgroep krijg je op die manier een goed beeld. De vriendschappen van de zusjes worden ook danig op de proef gesteld. En wie blijkt dan een echte vriend te zijn? Als lezer wil je stoppen omdat het je soms teveel wordt, maar dat lukt gewoon niet. Je ruikt, je voelt en ziet het voor je en laat af en toe een traan. Dit boek blijft nog lang in je hoofd zitten. Het boek krijgt van Nel vier sterren.

Marijke zegt het volgende over Het meisje met de vlechtjes: Een verhaal over een tiener in een tijd van wetteloosheid. Wat een ongelooflijk prachtig boek! Een verhaal over ‘pubers’ in het verzet. Meiden die door de schokkende gebeurtenissen binnen het verzet volledig heen en weer geslingerd worden. En dat terwijl opgroeiende jongeren juist vaste grond onder de voeten nodig hebben om zich harmonieus te kunnen ontwikkelen. Het boek leest in een adem uit, het is vlot geschreven en benoemt zeker de rauwe werkelijkheid van de oorlog. Het is spannend, geeft veel emoties weer. Angst, twijfel, verdriet na verlies en vreugde bij de hereniging van Truus, Freddie en hun moeder. Dit boek moet gelezen worden! Het boek krijgt van Marijke vier sterren.

Patricia begon aan dit op waarheid gebaseerde verhaal en kon niet meer stoppen met lezen. Ze voelt zo mee met Freddie Oversteegen, één van Nederlands jongste verzetsmeisjes, die zich afvraagt of het wel juist is om kwaad met kwaad te bestrijden. Het boek is rauw en recht voor z’n raap en dat maakt het zo ontzettend realistisch en spannend om te lezen. Een must-read voor iedereen die geïnteresseerd is in de Tweede Wereldoorlog. Patricia heeft zeer genoten van dit boek! Echt een aanrader! Voor jong en oud, van 15 jaar tot 80+. Het boek krijgt van Patricia vijf sterren.

Peter’s Eindoordeel: Een Young Adult die niet expliciet maakt er een te zijn. De doelgroep is daarmee niet echt gedefinieerd maar dit is achteraf bezien geen slechte keuze. Ook al moeten volwassenen juist jeugdboeken lezen, nu is de kans groter dat dit ook daadwerkelijk gebeurt. Dit verhaal moest verteld en leert dat vrijheid een kostbaar goed is, dat we met z’n allen moeten koesteren. Peter had persoonlijk meer waarde gehecht aan het waargebeurde verhaal, zonder de fictieve toevoegingen en aanpassingen. Het tonen van de foto’s versterkt het verhaal enorm. Prachtig om te zien dat de twinkeling in de ogen nog altijd herkenbaar is in de foto van de eenennegentig jarige vrouw. Het boek krijgt van Peter vier dappere sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren.

Boeken van deze Auteur: