Van zelfmoord en vermissing naar een duister verleden
[Recensie] Hoofdinspecteur Louise Rick wordt teruggeroepen van een wereldreis omdat broer Mikkel een zelfmoordpoging heeft ondernomen. Mikkel was ten einde raad omdat zijn vrouw Trine hem onverwacht heeft verlaten zonder een spoor achter te laten. De politie vermoedt dat er iets ernstigs met haar aan de hand is en dat Mikkel hier een negatieve rol in speelt. Tegelijkertijd is de journaliste Camilla Lind bezig met de zaak van een jong meisje dat in 1995 vermist raakte en waarvan men aannam dat ze weggelopen was naar Kopenhagen. Nu is haar lichaam gevonden vlak bij de locatie waar ze in 1995 op schoolkamp was. Camilla heeft op dezelfde school gezeten en raakt geïntrigeerd door het verhaal van de verdwijning. Gewapend met een oude schoolfoto gaat ze op zoek naar de vier meisjes die het meisje als laatste gezien hebben. Eén van die meisjes is Trine.
Al snel bundelen Louise en Camilla hun krachten. Ze zien een verband tussen beide zaken als een van de andere meisjes, zelfmoord heeft gepleegd. Hoe langer die verdwijning duurt, hoe kleiner de kans dat ze nog levend teruggevonden wordt.
Het meisje onder de boom is het vijfde deel van een serie, maar is goed te lezen zonder voorkennis. De beide hoofdpersonen worden goed uitgewerkt, beide vrouwen maken in hun privéleven veel mee en de worstelingen daarin zijn herkenbaar. Vaak gaat het werk voor op hun privéleven, maar daarmee komen ze niet altijd weg. De auteur kiest ervoor om in de afzonderlijke hoofdstukken nu eens de activiteiten van Louise te beschrijven en dan eens die van Camilla. Ook zijn er regelmatig flashbacks van Susan in de korte periode na haar verdwijning. In het begin is het wennen aan de afwisseling van het perspectief, omdat de personages nog onbekend zijn. Daarna neemt de spanning toe.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
