Manipulatie, sabotage en geheimzinnige claims in Wenen
[Recensie] Otto Klein is sinds enkele jaren als privédetectie gevestigd in Wenen. Hij heeft regelmatig klusjes opgeknapt voor verzekeraars. Hij verlangt er nu ook weer naar om belangrijke zaken op te lossen. Omdat hij bij de laatste klus de randjes van de wet opzocht, is zijn vergunning tijdelijk ingetrokken en kan daarom geen opdracht meer aannemen. Ondanks dat krijgt hij nu een kans en deze keer onderzoekt hij een verdacht auto-ongeluk. Om geld te besparen heeft hij de huur van zijn kantoor en zijn woning opgezegd en is ingetrokken bij zijn vriendin Gaby. Is er sprake van sabotage bij dit auto-ongeluk en is er een verband met valse schadeclaims wegens diefstal van kostbare merkhorloges?
“Ik had gelijk. Er is iemand in ons huis geweest. Boven de eettafel zat een afluisterapparaatje. Maar er is iets wat ik niet begrijp. Ik ben ook weleens stiekem huizen binnengeslopen om afluisterapparaatjes te plaatsen. Daar bij zorgde ik er altijd voor dat ik alles weer keurig teruglegde op de plek waar het gelegen had…”
Chantage, moord en machtsmisbruik
Klein komt terecht in een wereldje van chantage, moord en machtsmisbruik en raakt verstrikt in een web van doortrapte manipulaties met een topambtenaar als verdachte. Behalve dat laat Otto zich ook nog eens verleiden door de Afrikaanse Tharsilla. Wat heeft zij met dit alles te maken, vraag je jezelf af. Is ze wel te vertrouwen?
Otto Klein wordt terwijl hij geheimen boven tafel probeert te krijgen en een oplossing probeert te vinden, samen met zijn vriendin het doelwit van gevaarlijke individuen.
“Ik keek op mijn eigen horloge en zag dat het nog niet eens zeven uur was! Te vroeg voor mijn volgende afspraak. Op mijn dooie gemak wandelde ik naar de Freyung, een van mijn lievelingsplekken. In de tijd dat hier de reclassering was gevestigd en ik een liefje had dat daar werkte had ik er vele uren doorgebracht. Zodoende wist ik dat er een café was waar ik een ontbijt kon krijgen in mijn favoriete samenstelling: een Strammer Max op dikke plakken bruinbrood, een glas jus d’orange en sterke koffie.”
Het verhaal is geschreven in de ik-vorm en laat de lezer daardoor heel dichtbij de hoofdpersoon komen. Door de vele beschrijvingen van de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt krijg je een mooie kijk op het leven in Wenen.
—
Eerder verschenen op Graag Gelezen
