mysterieuze en spannende verhaallijn
[Recensie] Wat is er exact gebeurd in november op het eilandresort Mong Ngua, vlak voor de zuidkust van Vietnam? Marc Geuns, een bekende producer en manager, heeft voor zijn familie het eiland afgehuurd. Zon, zee, strand en genieten. Of dat dachten ze toch. De familie werd echter niet op de hoogte gesteld van de komst van een cycloon. En het bedrijf achter het luxe vakantieresort probeerde ook nog eens om alles in de doofpot te stoppen. Wat de cycloon juist heeft blootgelegd is nog niet duidelijk, maar de gevolgen zijn zeer ernstig en traumatisch.
Het narrenschip is de nieuwste thriller van het auteurs duo Herbert De Paepe en Els Depuydt. Ze schreven eerder al vier thrillers en enkele kortverhalen samen.
De plot van het boek is erg goed uitgewerkt. Je komt stapje voor stapje te weten wat er aan de hand is op het eiland Mong Ngua. Je begint dus het verhaal met de nodige vraagtekens en nieuwsgierigheid. Hoe verder je komt in het boek, hoe meer mysterieuzer en spannender het wordt. De uiteindelijke omvang van de plot bleek alvast spectaculairder dan verwacht. En gruwelijker. Ook de ontknoping gebeurde met een plottwist, waarbij je achteraf nog je bedenkingen hebt.
De verhaallijn wisselde vaak tussen het heden en het verleden van het eiland. Op die manier komen we te weten wat er zich in het verleden heeft afgespeeld, en wat dit te maken heeft met het heden. Daarnaast dragen deze flashbacks bij aan het creëren van voldoende spanning. Door telkens kleine cliffhangers te gebruiken, wil je steeds maar verder lezen in het verhaal. Door de mysterieuze sfeer die het boek uitstraalt, zit de spanning sowieso al goed van in het begin. En deze wordt alleen maar groter.
In Het narrenschip komen de nodige personages aan bod, zowel in het heden als verleden. En iedereen heeft zijn eigen plek en doel in het verhaal. Mark Geuns is op het eiland samen met zijn vrouw, dochter en twee zoons, en ze worden bijgestaan door 3 medewerkers. Allen hebben hun eigen karakter, en om de storm te overleven is elk van hen belangrijk. Daarnaast zijn er nog de resort medewerkers, waaronder Thao en My Pham, die een andere agenda blijken te hebben dan de toeristen. En dan is er nog de ex-vrouw van Mark, Nancy G(in), die hem constant lastig valt. Die laatste verhaallijn valt eigenlijk buiten de verhaallijnen op het eiland. Toch zit er wel meerwaarde in, vooral in hoe het einde zich ontplooit. En dan zijn er natuurlijk nog de personages die tot het verleden of beiden behoren, maar met het oog op spoilers ga ik daar niet verder op in. Er is in ieder geval iets goed mis gegaan in het verleden, en dit wordt nu door de cycloon blootgelegd.
Herbert De Paepe en Els Depuydt hebben een erg aangename en eenvoudige schrijfstijl. Je merkt absoluut niet dat het boek door twee personen is geschreven. Het verhaal leest erg vlot, waardoor je het boek moeilijk kunt wegleggen. Telkens wil je nog een hoofdstukje meer lezen. Dat de hoofdstukken kort zijn, helpt hier ongetwijfeld ook bij. Het is ook handig dat bij de hoofdstukken staat vermeld in welk land en stad het zich afspeelt en op welke dag. Al vind ik het persoonlijk onnodig om deze vermelding ook bij de hoofdstukken te zetten als deze niet veranderen van perspectief.
In het begin had ik wat twijfel over wat ik kon verwachten van Het narrenschip. De tekst op de achterflap vond ik erg uitnodigend, maar het was de cover die mij wat deed twijfelen. Het lag in mijn ogen niet in lijn met een verhaal op een vakantieresort. Tijdens het lezen ontdekte ik dat dit om een bestaand schilderij gaat, en dat het inhoudelijk ook in het verhaal is verwerkt. Dus naderhand moet ik toegeven dat de cover best wel bij het boek past. Ik ben alleszins heel blij zo te zijn verrast, ik heb van de spannend, mysterieuze en ook wel wrede verhaallijn genoten. Ik las het met veel plezier, en af en toe een lichte huivering. Daarom geef ik Het narrenschip een mooie 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
