Een nieuw avontuur
[Recensie] Keer terug naar de wereld van de zusjes Wedersinne! Het verhaal van Betty, Fliss en Charlie gaat verder in Het onzichtbare eiland, het tweede deel in de serie en het vervolg op De vloek van de kraaientoren. Dit tweede deel bevat een heel ander verhaal dan deel één, maar is even spannend, mysterieus en avontuurlijk!
Mysterie
Wanneer er een vreemd meisje in de achtertuin van de Wedersinnes opduikt, ligt het gevaar alweer op de loer. Natuurlijk proberen ze dit meisje, Lena genaamd, te helpen. Maar al snel zorgt dit voor problemen, want Charlie wordt ontvoerd. Om haar terug te vinden, moeten Betty, Fliss en Lena de zee op. Ze gaan op zoek naar een eiland dat alleen met een heksensteen op een kaart te zien is. Onderweg komen ze piraten tegen, blijken mysteries nog best lastig te zijn en houdt Lena misschien wel belangrijke geheimen achter.
Michelle Harrison (1979) is opgegroeid in Grays, Essex. Ze heeft twee oudere zussen en die hebben ervoor gezorgd dat boeken en verhalen altijd een grote rol in haar leven hebben gespeeld. Ze lazen verhalen aan haar voor, maar ze bedachten ook met elkaar verhalen en tekenden daar illustraties bij. Harrison begon op haar veertiende met schrijven. Toen ze klaar was met school was haar ambitie om een gepubliceerde auteur te worden en dat is inmiddels gelukt!
Ontvoering
Wanneer je begint met lezen, zit je meteen in het verhaal. De spanning wordt vanaf het begin goed opgevoerd. Vooral wanneer Charlie ontvoerd wordt, heb je evenveel paniek in je lijf zitten als de andere twee Wedersinnes. Je leeft heel goed met ze mee en begrijpt dat ze er alles aan willen doen om Charlie zo snel mogelijk te vinden.
Toch is Het onzichtbare eiland een heel ander verhaal dan het eerste deel De vloek van de kraaientoren. Betty, Fliss en Charlie maken nu iets compleet anders mee. Het gaat dit keer niet over een vloek die over hun eigen familie heerst, maar over het noodlot dat een andere familie getroffen heeft. De Wedersinnes worden helemaal meegenomen in dit mysterie. Ze willen voor Lena en haar familie natuurlijk het beste en proberen haar te helpen.
Magie en haar sporen
Wat in dit deel ook extra aandacht heeft gekregen zijn de dwaallichten. Wat ze precies zijn en hoe ze je helemaal gek kunnen maken, wordt heel duidelijk uitgelicht. Ze spelen dan ook een belangrijke rol in dit verhaal.
Het onzichtbare eiland bevat ook weer een aantal magische elementen. Dit zorgt ervoor dat dit boek net even anders is dan andere boeken. Het geeft het verhaal een heerlijke extra dimensie, want normaal gesproken kan je niet zomaar verdwijnen of opeens iets zien op een kaart wat je met het blote oog niet ziet. Hierdoor heeft Harrison wat meer vrijheid, wat ervoor zorgt dat het verhaal originele wendingen heeft.
Daarnaast heeft Harrison opnieuw gebruikgemaakt van volksverhalen en legendes. Voor mij heeft het altijd iets extra magisch wanneer de verhalen van vroeger weer tot leven komen en nog steeds een rol spelen in het heden. “Net als magie zijn verhalen in staat de verteller te overleven. En net als verhalen laat magie áltijd een spoor achter.”
De personages Betty, Fliss en Charlie zijn net zo goed uitgewerkt als in het eerste deel. Ze hebben stuk voor stuk een uniek karakter, waar je je als lezer allemaal in kunt vinden. Ook de combinatie van de drie zussen zorgt voor een echte zussensfeer: soms wat kibbelen en het totaal niet met elkaar eens zijn, maar altijd voor elkaar door het vuur willen gaan.
Concluderend is Het onzichtbare eiland een heerlijk vervolg op De vloek van de kraaientoren. De Wedersinnes hebben hun eigen vloek misschien afgewend, maar dit betekent niet dat er geen gevaar meer is. Daar komen ze in dit boek zeker achter. Het derde deel A Storm of Sisters is in het Engels al verschenen, dus hopelijk wordt dit deel ook vertaald en kunnen we binnenkort opnieuw in een verhaal over De Wedersinnes duiken!
Leesfragment
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
