Verlangens in een zeepziederij uit 1865
[Recensie] Hanna woont samen met haar ouders en broer Friedrich in Duitsland. Haar vader runt het familiebedrijf, hij bezit een zeepziederij. Hanna is sinds jonge leeftijd al zeer geïnteresseerd in het werk van haar vader en brengt dan ook vele uren door in de fabriek.
Bij warm weer vindt de zeventienjarige Hanna het heerlijk om met haar vriendinnen afkoeling te zoeken bij het meer in de buurt. Louis, de zoon van de dokter, heeft al langere tijd een oogje op Hanna en zoekt een manier om haar aandacht te krijgen. Zijn aanpak hierin is niet de meest verstandige, maar uiteindelijk krijgt hij wat hij wil.
Hanna vergeeft Louis onhandige manouvres waarnaar ze samen veel tijd doorbrengen. Ze leren elkaar steeds iets beter kennen en Hanna moet toegeven dat ze gevoelens voor hem heeft. Ze is het gelukkigste meisje op de wereld, tot ze hoort over het besluit van Louis om langere tijd naar het buitenland te gaan.
Terwijl Louis in het buitenland is, leert ze de charmante kunstenaar Gustav kennen. Hij draagt haar op handen en heeft veel respect voor haar liergierigheid. Zal dit dan de man zijn waar ze een toekomst mee kan bouwen? En kan ze door Gustav zijn liefde, Louis voor altijd vergeten?
Ambitieuze plannen
Hanna leeft in 1865 en heeft voor die tijd als jonge vrouw zeer ambitieuze plannen. Ze vindt het prachtig om in de zeepziederij van haar vader te werken en ze heeft veel ideeën om het bedrijf moderner en beter te maken. Haar vader is daar echter niet van gediend, Hanna is immers een jonge vrouw en moet zich volgens haar vader alleen bezighouden met het vinden van de geschikte levenspartner.
Broer Friedrich is de uitverkoren persoon om de fabriek van zijn vader op een dag over te nemen, maar daar heeft hij eigenlijk geen zin aan. Hun vader luistert wel naar wat Friedrich vertelt, dus Hanna besluit om haar ideeën via Friedrich alsnog door te voeren in het bedrijf. Dit laat eigenlijk al wel duidelijk zien dat Hanna geen uitdaging uit de weg gaat, goed nadenkt over haar opties en haar hart volgt. Het perspectief van waaruit we lezen is dat van Hanna en doordat ze al in het begin van de roman wordt neergezet als ambitieuze jonge vrouw, is het een personage die zeer interessant om te volgen is.
Farina Eden portretteert Hanna ook als een heel gevoelig persoon. Ze geeft veel om haar familie maar ook om de twee mannen die ze leert kennen. Ze staat klaar voor vrienden en zelfs wanneer iemand haar verraad, blijft ze vriendelijk. Eden weet de gevoelens en gedachten van Hanna goed te bewoorden waardoor je gemakkelijk met haar meeleeft. De schrijfstijl van Eden is zeer toegankelijk en prettig. Het is jammer dat er regelmatig vertaalfouten te vinden zijn, waardoor sommige zinnen niet kloppen of waardoor er iets heel anders staat dan wat er bedoeld wordt. Dat is zeker een teleurstelling.
Farina Eden is een Duitse schrijfster, die haar romantische verhalen onder meerdere pseudoniemen schrijft. Ze schrijft in elk genre onder een ander pseudoniem. Onder de naam Farina Eden schrijft ze historische romans. Haar andere pseudoniemen zijn: Maja Benedict, Sophie Clark, Jenna Mae Ledford en Emily Lewis.
Het verhaal van Hanna is zeer vermakelijk. Door het interessante personage en de meeslepende schrijfstijl waan je je echt in de zeepziederij. De relatieontwikkelingen zijn een tikkeltje voorspelbaar, maar daar is niks mis mee. Op deze manier wordt het verhaal op een positieve en prettige manier afgerond waardoor zeker interesse gewekt wordt voor de volgende delen.
Het recept van dromen is een historische feelgood-roman waar de sfeer goed beschreven wordt en waar de liefde van elke bladzijde afspat. Het is zeker een aanrader, vooral ook voor de mensen die net starten met dit genre, ook is het niet een heel dik boek en lastige termen en ouderwets woorden komen niet veel voor.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
