Indrukwekkende roman over anorexia
[Recensie] Emma staat centraal in deze nieuwe roman van auteur Elizabeth Riphagen. Emma werd geboren vlak na de Tweede Wereldoorlog en draagt een geheim met zich mee. Emma wordt namelijk al vanaf haar twaalfde levensjaar gekweld door de innerlijke tiran die anorexia heet.
Schuldgevoelens
Jarenlang wordt ze verscheurd door schuldgevoelens hierover. Niemand in haar omgeving merkt iets van haar eenzame strijd. Pas als volwassene komt ze te weten dat deze tiran een naam draagt. Haar hunkering naar bevrijding leidt – als de nood het hoogst is – tot een ontmoeting die haar leven voorgoed verandert.
Dit boek van Riphagen heeft enorm veel indruk op mij gemaakt. Enerzijds omdat het een thema behelst dat mij na aan het hart ligt, anderzijds omdat de auteur het verhaal van Emma zó treffend in woorden vat. Nu is het verhaal van Emma (deels) autobiografisch, maar dat verklaart slechts deels waarom Het verborgen leven van Emma zo’n indruk maakt.
“Na de droom is ze nat van het zweet. Ze houdt haar ogen gesloten om niet in paniek te raken. Ze zou willen gillen, maar er komt geen geluid uit haar keel. De eetdromen zijn na de ontvoering van Hanolka veranderd.”
Inlevingsvermogen
Dat Riphagen een schrijftalent is, heeft zij met haar vorige boeken reeds bewezen, maar wat Het verborgen leven van Emma’onderscheidt, is het feit dat de auteur op zeer treffende wijze de emoties en gevoelens van Emma weet te verwoorden en de juiste sfeer weet op te roepen. Wanneer je dát kunt, heb je een groot, heel groot inlevingsvermogen. Het verhaal van Emma heeft mij diep geraakt. Ik heb haar pijn en haar verlangen naar bevrijding werkelijk gevoeld.
“Voor het eerst vraagt Emma zich ernstig af of de broosheid van haar botten en de slijtage aan haar rugwervels te maken hebben met haar diepste geheim. Krijgen haar botten en spieren genoeg mineralen en voedingsstoffen als magnesium, kalium en calcium binnen?”
Het verborgen leven van Emma is niet alleen een prachtige, schrijnende roman, maar ook een boek met een thema dat herkenning zal oproepen bij mensen die te kampen hebben (gehad) met anorexia.
—
Eerder verschenen op Hanneke Tinor-Centi
