"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het wilde meisje

Zaterdag, 3 december, 2022

Geschreven door: Katherine Rundell
Artikel door: Sanne de Jong

Wees zoals Will

[Recensie] Wilhelmina Elizabeth Silvers (Will) woont op de Afrikaanse vlakte van Zimbabwe. Daar kan ze helemaal zichzelf zijn. Het klinkt als de droom van ieder kind: niet je haren kammen, je mag met je handen eten en je hebt je eigen aapje en paard. Misschien wel te mooi om waar te zijn? Ook voor Will duurt deze periode in haar jeugd helaas niet voor altijd…

Wanneer Cynthia Vincy naar de boerderij komt en met kapitein Browne trouwt, wil Cynthia zo snel mogelijk weg van de boerderij en een compleet ander leven leiden in de stad. Dat betekent ook dat Will weg moet, zodat ze eens beschaafd opgevoed kan worden. Will moet naar de Leewood kostschool in Engeland en komt erachter dat ze daar totaal niet thuishoort.

Opgroeien in Zimbabwe
Katherine Rundell (1987) is goed bekend met Zimbabwe, want daar groeide ze onder andere op. Daarnaast heeft ze haar jeugd doorgebracht in Londen en Brussel. Ze is lid van het All Souls college in Oxford en begint de dag graag met een radslag. Verder houdt ze van koorddansen en gaat ze graag naar de daken van de Oxford University. Je kent Rundell misschien van haar boeken Feo en de wolven, De goede dieven en De ontdekkingsreiziger, die bekroond zijn met verschillende prijzen.

Wanneer je wat meer opzoekt over Rundell, lijkt ze veel van haar eigen leven in Het wilde meisje verwerkt te hebben. Will groeit ook op in Zimbabwe en Londen, en lijkt ook wat van de eigenwijsheid en dapperheid van Rundell te hebben. Het net even anders zijn dan de anderen.

De sterkste en de stoerste
Verder is Will allesbehalve wat toen als ‘vrouwelijk’ gezien werd: ze draagt geen nette jurken, rokken en hoeden, maar houdt van paardrijden en een beetje gek doen. Will vindt de vrouwen die netjes gekleed gaan en make-up op dragen maar nep.

Will is ook de sterkste en stoerste van allemaal, waardoor ze een personage is dat je in je hart sluit. We zouden Will moeten en willen zijn; vrij, onbezonnen en met onvoorwaardelijke liefde voor degene van wie ze houdt, zoals haar vader, kapitein Browne en de andere jongens op de Twee Bomenheuvelboerderij.

Maar het leven van Will gaat niet alleen maar voor de wind. Toen Will vijf jaar oud was overleed haar moeder aan malaria. Een moederfiguur heeft zij dus nooit gehad. Zeven jaar later komt ook haar vader te vroeg aan zijn einde, waardoor kapitein Browne en zijn vrouw Cynthia Vincy de voogdij over Will krijgen.

Veranderingen
Cynthia heeft al snel de touwtjes in handen en beslist alles, zo ook dat Will weg moet. Je krijgt door alles wat zij doet een hekel aan haar. Ze is gemeen tegen Will en de jongens op de boerderij. Ook tegen haar man is ze manipulatief en misleidend. Ze beslist dat de boerderij verkocht wordt en dat ze naar Harare, de hoofdstad, gaan verhuizen.

De verhuizing naar Engeland en het leven op de kostschool vormen een groot keerpunt in het verhaal. Will wordt door de andere meisjes getreiterd en gepest en niemand lijkt haar te begrijpen. Op een gegeven moment gaat ze daarom naar de plek die het meest op thuis lijkt: de London Zoo.

Je gaat mee met Will op de vlucht. Door de schrijfstijl van Rundell voel je haar frustratie en angst. Als alles van haar afgepakt wordt, voel je Will breken. Je wordt helemaal meegenomen in haar leven en in hoe ze zich voelt. Hoe ze niet meer weet waar ze heen moet, en dat ze maar een ding wil en dat is terug naar Afrika, naar haar thuis.

Het is knap dat Rundell zo veel emoties en gevoelens heeft weten te vatten in slechts 220 bladzijden. Het voelt alsof je Will helemaal kent en als het ware een groot deel van haar jeugd meemaakt. Het is een compleet verhaal, dat allerlei lijnen bevat en een mooi, afgerond einde heeft.

Leesfragment

— 

Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow

Pf

Boeken van deze Auteur:

De kerstwens (7+)

De geweldige zebra-ontsnapping

Het wilde meisje

Sophie op de daken