Met dit boek mogen we ons gelukkig prijzen.
[Signalering] Geluk: we streven er allemaal naar maar waarin het bestaat, of zou moeten bestaan, is een eeuwige bron van discussie. Gaat het om een optelsom van aangename gevoelens of is het onlosmakelijk verbonden met een manier van leven? Is het louter een persoonlijk welbevinden of ligt het juist in iets wat de persoon boeit en overstijgt?
De bijdrage van Guus Kuijer – ja die van de kinderboeken – aan die discussie is het lezen meer dan waard. Zijn antwoord op de vraag ‘hoe word je gelukkig?’ is origineel en stemt tot nadenken. Geluk, zo verdedigt hij in een gloedvol betoog, hangt af van het vermogen betekenis te krijgen voor anderen. Het heeft daarom meer te maken met gelukken dan met voelen, meer met gemotiveerd zijn dan met emotie, meer met het cultiveren van interesses die je buiten jezelf brengen dan met het modieuze jezelf zijn. Het ware geluk is het egoïsme en narcisme ver voorbij.
Bij geluk gaat het vreemd genoeg niet direct om jou maar om wat er via jou tot stand komt, om wat je kunt bijdragen aan een gedeelde wereld. Dat is de paradoxale moraal van het verhaal dat Kuijer de lezer vertelt. Kunstschilders als Goya en Van Gogh fungeren daarbij als hoofdpersonages. Niet omdat die zich altijd zo happy hebben gevoeld, integendeel, maar omdat zij op een exemplarische wijze belichamen wat talent en passie, concentratie en inspanning vermogen: de wereld op een blijvende manier mooier en rijker te maken.
Met dit humoristische, ernstige, eigenzinnige, kritische en optimistische boek, in een fraaie aforistische stijl geschreven, mogen we ons gelukkig prijzen. Het spoort ons op een zinvolle manier aan om ons verlangen naar geluk met nieuw elan gestalte te geven.
—
Eerder verschenen in Intermediair
