"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Ik ga met je mee

Vrijdag, 3 april, 2020

Geschreven door: Gea van Beuningen, Erik van Ophoven
Artikel door: Marjon Nooij

Een daad uit onvoorwaardelijke liefde

[Recensie] Toen eind 2016 een in het oog springende overlijdensadvertentie in de krant verscheen (een echtpaar – beiden ongeneeslijk ziek – was gezamenlijk door euthanasie uit het leven gestapt) besloten Gea van Beuningen en Erik van Ophoven om samen om hun ideeën uit te werken. Na drie jaar schrijven en schrappen, is in januari 2020 hun gezamenlijke roman Ik ga met je mee verschenen. De basis voor deze roman is de vraag waar de grens van het zelfbeschikkingsrecht getrokken wordt en hoe er tegen een zelfgekozen dood wordt aangekeken.

Al vanaf hun vroege jeugd zijn Florine en Thom samen en hun wederzijdse liefde en verbondenheid is altijd groot gebleven. De wanhoop slaat dan ook in als een mokerslag wanneer ze te horen krijgt dat Florine ongeneeslijk ziek is en niet lang meer te leven heeft. Thom weet niet hoe hij zijn leven zal moeten vervolgen wanneer zijn vrouw zal overlijden, maar weet wel zeker dat hij niet alleen verder wil. Voor hem staat het als een paal boven water dat hij tegelijk met haar uit het leven wil stappen en dat besluit vertelt hij haar.

“Ben je helemaal gek geworden?’ Mijn stem slaat over. Alles in mijn lijf trilt. Om hem, om mij, om ons. Ik ga met je mee. Waar is die man mee bezig? Wat heeft hij in zijn hoofd gehaald?
‘Ik wil niet bij jouw afscheid aanwezig zijn. Althans niet levend’.”

Door de relatie vanaf het begin te beschrijven geven de auteurs de lezer een compleet beeld van de onvoorwaardelijke liefdesband die tussen de echtelieden is ontstaan. Het kerkelijke gezin waarin Florine is opgegroeid biedt haar weinig ruimte om haar eigen keuzes te maken, maar eigenzinnig als ze is vindt ze wel de mogelijkheden om erop uit te gaan. Voor Thom, die in een notarisgezin opgroeit, worden er plannen gemaakt om hem aan het juiste meisje te koppelen, maar de ontmoeting met Florine is voor hem allesbepalend. Op het plaatselijke Kersenfeest slaat de vonk definitief over tijdens het dansen.

Kookboeken Nieuws

“Ik schuifel een beetje dichterbij en als de laatste tonen klinken, is de ruimte tussen ons dusdanig klein dat ik vrees dat de watten in mijn bh me zullen verraden.”

Het stel krijgt de kans om een flat te huren en ze besluiten om samen te gaan wonen. Ze trouwen en stichten een hecht gezin. Een dochter en twee zoons worden geboren, waarvan de jongste, Max, het syndroom van Down heeft.

Het verhaal geeft een mooi tijdbeeld van de zestiger jaren van de vorige eeuw. Seksuele revolutie: vrije seks en partnerruil maken nieuwsgierig en krijgen in het huwelijk kortstondig een plekje. Natuurlijk heeft ook dit huwelijk zijn ups en downs, maar dit sympathieke stel is en blijft heel gelukkig met elkaar.

Thom’s besluit om met samen met haar uit het leven te stappen, valt niet alleen Florine rauw op haar dak, ook hun volwassen kinderen, familie en vrienden begrijpen niet waarom hij dit in zijn hoofd heeft gehaald en proberen alles uit de kast te trekken om hem van gedachte te laten veranderen. Ondanks zijn wens voelt hij zich schuldig tegenover zijn kinderen en kleinkinderen.

“En dan over de foto voor op de rouwkaart. Waarom op alle belangrijke foto’s van ons leven we samen staan en niet op deze?”

Dit beladen onderwerp leidt al heel wat jaren tot de nodige discussies in de politiek. Van Beuningen en Ophoven zijn er uitstekend in geslaagd om hier een ontroerend en aangrijpend verhaal te schrijven, zonder valse sentimenten. De schrijfstijl is fris en heeft de nodige luchthartigheid, humor en speelsheid, waardoor het pakkend is van het begin tot het einde. Afwisselend komen Thom en Florine in korte hoofdstukken als ik-verteller aan het woord, wat een goed verdeelde gelaagdheid aan het verhaal geeft.

Psychologisch zijn de personages goed uitgewerkt en het biedt een realistisch beeld van de innerlijke worsteling die een ieder op zijn eigen manier het hoofd moet bieden.

Gea zegt daarover: “De schrijfstijl van Erik en mij heeft meer overeenkomsten dan we vooraf hadden verwacht. We hebben allebei die nieuwsgierigheid naar wat mensen beweegt. We namen elk een rol in de verschillen in perspectief tussen een man en een vrouw waarin voldoende vrijheid overbleef voor de ideeën van ieder van ons afzonderlijk.”

(Bron: https://www.blikopbeneden-leeuwen.nl/nieuws/leeuwense-schrijfster-presenteert-debuutroman/)

Een zeer geslaagde, fictieve, roman van een schrijversduo dat zich hopelijk al op een volgende samenwerking aan het voorbereiden is.

Eerder verschenen op Metdeneusindeboeken