"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Ik vergeet je niet

Maandag, 7 juni, 2021

Geschreven door: Gillian King
Artikel door: Patrice van Trigt

Aangrijpende roman

[Recensie] Vroeger draaide alles altijd om Elisa. Zij was het wonderkind, de droom van iedere ouder. Elisa had talent, was mooi, populair, sociaal en succesvol. Maddy was zes jaar jonger en stond altijd in de schaduw van haar zus, letterlijk. Wanneer Elisa op haar 19e komt te overlijden laat ze het gezin gebroken achter. Maddy was toen pas dertien jaar oud en een typische puber. Veertien jaren zijn inmiddels verstreken. Maddy is gelukkig, werkt in een heerlijk boekwinkeltje en gaat eens per week naar haar ouders. Ze komt er niet graag, vindt het moeilijk want er wordt nooit over Elisa, of iets anders, gesproken. Daarbij is het gevoel dat ze nog steeds niet aan de wensen van haar ouders voldoet nog altijd prominent aanwezig. En zo blijft iedereen hangen in zijn/haar onverwerkt verdriet.

“Ik mis haar, maar tegelijkertijd vult mijn hoofd zich met negatieve gedachten als ik aan haar denk.”

Wanneer Maddy ineens oog in oog staat met Frenkie weet ze niet wat ze moet doen. Hij is alles wat ze zoekt in een man maar toch hangt er een donkere wolk boven hen: Elisa. Frenkie was namelijk haar grote liefde en die wetenschap zit Maddy niet lekker. Toch hebben ze een enorme klik. Met hem kan ze zonder problemen over alles praten, ook over vroeger. Tijdens hun gesprekken ontdekt ze dingen over vroeger die ze helemaal niet wist en die de zaken in een heel ander perspectief zetten. De dagboekpassages versterken dat gevoel alleen maar. Maddy vertelt in het nu, Elisa in het toen. En samen hebben ze een heel mooi, intens en oprecht verhaal te vertellen.

Doordat Gillian King ook Elisa het woord geeft in dit boek, komen er twee verhaallijnen tot leven. Heel bijzonder en vooral erg mooi. Een zussenband kan erg gecompliceerd zijn, soms zelfs onmogelijk. Vooral wanneer een ouder, in dit geval moeder, gefocust is op een van haar dochters. Behalve dat het oneerlijk is, is het vooral erg verdrietig. Je kan en je mag nooit verschil maken tussen je kinderen. Het tekent de persoon die altijd in de schaduw staat, maar vergis je niet: ook degene die in de spotlights staat kan alles wel eens heel anders zien en ervaren dan je zou denken. Want hoe goed ken je je zus eigenlijk?

Foodlog

Gaandeweg het verhaal ontdekken we meer over de relatie tussen Frenkie en Elisa. Hoe gemakkelijk het is om aannames te doen maar ook hoe moeilijk het is om trouw te blijven aan iemand die niet meer leeft. Het roept enorm veel emoties op. Bij de hoofdpersonages maar ook bij jou, als lezer. Ik had het met allebei de meisjes enorm te doen. Gillian King vertelt zoals altijd alles heel levendig en oprecht, waardoor alle gevoelens heel goed te begrijpen zijn. Ook vond ik de onzekerheden aan de kant van Frenkie erg mooi om te lezen. Wat hem heeft gemotiveerd in het leven, waar hij het allemaal voor doet? Zijn drijfveren kennen een bijzondere oorsprong. Hier kun je aan zien dat Gillian nooit zomaar een verhaaltje bedenkt. Nee, de complexe zaken uit het leven, dingen waar je slapeloze nachten van kunt hebben, die komen ook aan bod. Daarom vind ik haar boeken ook zo intrigerend! Ze zijn écht. Vier sterren voor deze aangrijpende roman.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur: