De auteur weet een stukje natuur fijn te combineren met cultuur
“In 1827, toen Atir met de giraffe in Marseille aankwam, woonden op deze heuvel, waar de Grieken rond 600 v.Chr hun kolonie Massalía stichtten, hoofdzakelijk vissers en zeelui. Het was er schoon, er waren een groot aantal putten en wasplaatsen.”
[Recensie] In 1827 kreeg kreeg koning Karel X een giraffe van de pasja van Egypte, een bijzonder diplomatiek geschenk. Zarafa, de giraffe, werd verscheept naar Marseille. Vandaar uit volgde een bijzondere voettocht naar Parijs, een reis die 42 dagen duurde. Dit verhaal, gebaseerd op historische feiten en knap aangevuld met een vleugje fictie, werd vorig jaar opgetekend door Agnita de Ranitz in de roman Kom Atir Kom. De reis verliep niet altijd zoals gepland, er ontstond een bijzondere vriendschap, ik leerde zoveel bij over de giraffe,…
Ja, ik was best onder de indruk van dit boek waarin Atir, de dierenverzorger van Zarafa, samen met de zoöloog Saint-Hilaire het dier veilig en wel naar zijn eindbestemming, Parijs, bracht. Toen ik over de plannen van een reisgids las, was ik meteen enthousiast en nieuwsgierig.
De reisgids In de voetsporen van Zarafa is inderdaad een mooie aanvulling bij de roman… of is het omgekeerd? De gids is natuurlijk ook te gebruiken zonder de roman, maar dan mis je toch wel een stukje extra plezier.
Vanuit Marseille neemt Agnita de Ranitz de lezer mee langs de meest bijzondere plekjes waar Zarafa gepasseerd is. De triomfboog van Port d’Aix (in 1827 nog in de steigers), het dorpje Orgon waar de giraffe een op maat gemaakte jas kreeg, de akkers rond Chagny,..
De auteur weet een stukje natuur fijn te combineren met cultuur. De geschiedkundige achtergrondinformatie, met de verwijzingen naar de reis van Zarafa, zijn enorm boeiend. Naast de bezienswaardigheden staan er vele leuke wist je datjes vermeld. De tips zijn best origineel, dit is dus absoluut geen klassieke reisgids.
De calissons (koekjes) bij een banketbakker in Aix-en-Provence, de straat van de vroegere ateliers van de zijde-industrie in Avignon, de watervogels bij Asne, verwijzingen naar de kunst van Caillebotte,… Zoveel variatie, telkens met de nodige afbeeldingen.
De verzorgde vormgeving viel me direct op. Deze reisgids bevat enorm veel foto’s en mooie gravures. Elke etappe begint met een verwijzing naar hoofdstukken uit Kom Atir Kom, zodat je de route uit de roman naast de route van de reisgids kunt leggen.
In 19 routes reis je dus van Marseille naar Parijs. Die etappes zijn niet te lang. Op een of meerdere dagen kan je als reiziger een traject uitvoeren, alles is natuurlijk afhankelijk van je eigen planning.
De pictogrammen zorgen voor een verfrissende toets. ‘Op weg’ geeft een kort overzicht van de route , de wandelpictogram neemt je de ene keer mee in de natuur en de andere keer mee door het dorp. Saint-Hilaire en Atir komen in de reisgids regelmatig aan het woord in korte cursief gedrukte fragmenten. Voor mij was dit weer een welkome herinnering aan het verhaal, voor anderen misschien wel de aanleiding om de roman toch ook te lezen.
“Saint-Hilaire: Gevolgd door een groep kinderen lopen we over de kade in de richting van een oude, stenen brug. De Saône kolkt langs de middeleeuwse pijlers om vervolgens majestueus in al zijn breedte door het stadje verder te stromen.”
En dan zijn er nog de pictogrammen die naar de receptjes achterin het boek verwijzen (die pistachekoekjes moet ik zeker maken!)
De bladspiegel is eerder rustig doordat er voldoende ruimte tussen de pictogrammen, tekst en foto’s is voorzien. Dit vind ik toch wel zeer aangenaam.
Aan het einde van elke etappe staan er een paar suggesties voor restaurantjes en overnachtingsplaatsen én staan de bezienswaardigheden nog eens vermeld met de adresgegevens.
Deze reisgids is absoluut niet overdadig, maar wel goed gedoseerd en gevarieerd. Er is zeker nog plaats voor een persoonlijke invulling tijdens de reis.
Ook als je geen reisplannen hebt, is dit een heerlijk boek. Door de vele weetjes leest het eerder als een reisverhaal. Als liefhebber van kunst, geschiedenis, natuur en cultuur heb ik erg genoten van In de voetsporen van Zarafa.
De boeiende en originele inhoud, de zeer verzorgde en fijne vormgeving én het verlangen om deze reis écht te maken, beoordeel ik met 4 schitterende sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
