Een hoogvlieger
Bart-Jan Kazemier debuteerde in 2014 met de thriller “De man in het midden”. Van dit boek verschijnt binnenkort hier een recensie.
In 2016 volgde de fraaie thriller “Drone” waarvan de recensie hier te lezen is. Het boek haalde de longlist van tien van De Gouden Strop 2016. En nog niet zo lang geleden werd de waardering van de kenners voor Kazemier nog groter toen het boek de shortlist van vijf haalde van De Diamanten Kogel.
Een uitstekende en ook nog veelbelovende schrijver dus, die wij na onze ontmoeting in Antwerpen de volgende vragen konden stellen.
Wil je iets over jezelf vertellen dat nog niet aan de openbaarheid is prijsgegeven, zoals bijzondere interesses, hobby’s?
Ik hou heel erg van muziek en ga behoorlijk vaak naar concerten, in Paradiso, Melkweg, VredenburgTivoli. Muziek is naast het schrijven het mooiste wat er is. Ik probeer na elk concert een setlist te bemachtigen. Lukt niet altijd, maar als het wel lukt, ben ik extra gelukkig. Inmiddels heb ik er al een stuk of vijftig bemachtigd.
Je hebt algemene taalwetenschap gestudeerd, en bent gaan werken als docent Nederlands in het internationaal onderwijs. Wat moeten we ons bij dat laatste voorstellen?
De studie die ik heb gedaan heet toegepaste taalwetenschappen of applied linguistics. Deze studie onderzoekt het verschijnsel taal in al zijn facetten: taalverandering, taalontwikkeling bij moedertaalsprekers en anderstaligen. Dat sluit goed aan bij mijn andere werk, voor de Amsterdam International Community School. Daar geef ik Nederlands aan leerlingen die Nederlands als moedertaal hebben, maar die vaak in veel verschillende landen hebben gewoond. Mijn studie en mijn werk als schrijver kan ik goed inzetten op de AICS.
Heb je favoriete schrijvers, en zo ja, wie?
W.F. Hermans en George Orwell zijn mijn favorieten, vanwege de thema’s die ze behandelen en de vorm waarin ze die durfden te gieten. Verder hou ik van de boeken van Frans Kellendonk, Doeschka Meijsing en Leon de Winter.
Wat of wie heeft je ertoe gebracht thrillers te gaan schrijven?
Toen ik De man in het midden naar De Bezige Bij stuurde zag de redacteur die het manuscript uit de stapel haalde er een thriller in. Zo had ik dat zelf nooit gezien, maar hoe meer we eraan schaafden, des te beter ik het begreep. Tijdens het herschrijven van het boek ontdekte ik meer en meer dat het een genre is dat enorm veel mogelijkheden biedt. Je ziet niet voor niets steeds meer literaire auteurs die thrillerelementen in hun werk opnemen. De plot wordt steeds belangrijker. Dat vind ik een logische en goede ontwikkeling. Je wilt gewoon goede, scherp opgebouwde verhalen lezen.
“Drone” is naar mijn mening “een sterke, politiek getinte ’technothriller’”. Ben je van nature geïnteresseerd in techniek en politiek?
In techniek niet specifiek, maar wel zodra die techniek een maatschappelijke impact heeft. Dystopische romans hebben zeker mijn voorkeur, maar daar zijn er niet heel veel goede van geschreven. Geweldige voorbeelden vind ik Blokken van Bordewijk, Brave New World van Huxley en natuurlijk 1984 van Orwell. Politieke verhalen die aanschuren tegen de werkelijkheid en in zich de nabije toekomst afspelen lees ik het liefst en zo’n boek wilde ik ook graag schrijven.
“Drone” geeft een intrigerende blik op een mogelijk nabije toekomst. In hoeverre zie je het door jou in je boek geschetste beeld als fictie?
Nederland heeft vier MQ-9 Reapers besteld. Die drones worden gezien als de dodelijkste autonome wapens die er bestaan. Defensie heeft de Nederlandse luchtmacht verboden erover te spreken, terwijl ze er toch echt komen. Een vreemde situatie, vind ik, vooral omdat wij in Nederland vaak schermen met ‘ons’ Internationaal Strafhof en andere landen vaak wijzen op schendingen van de mensenrechten. Ik heb de hoop dat een nieuw Kabinet verstandig is en die wapens zo vlug mogelijk afstoot. We moeten als Nederland niet verzeild raken in dit type oorlog. In geen enkele oorlog trouwens.
Wat ging er door je heen toen “Drone” op de shortlist voor De Diamanten Kogel prijkte?
Ik was er heel erg door verrast. Het is leuk dat er zowel in Nederland als in Vlaanderen zo positief wordt gereageerd op het boek. Dat betekent dat het iets is dat veel mensen kennelijk aanspreekt, of dat nou het thema of het verhaal is. Het juryrapport was erg lovend en daar ben ik natuurlijk trots op.
v.l.n.r.: Marjolein Uitzinger, Simon de Waal, winnaar Jan Van der Cruysse, Loes den Hollander en Bart-Jan Kazemier. (foto: Charles Kuijpers)
Hoe heb je de uitreiking van De Diamanten Kogel in het stadhuis van Antwerpen ervaren?
Een prachtige, statige zaal en de ambiance was compleet anders dan bij de uitreiking van de Gouden Strop, met veel humor, maar ook veel inhoudelijke aandacht voor de genomineerde boeken. Ik ben benieuwd naar Bling Bling van Jan van der Cruysse, dat uiteindelijk won. Het is het volgende boek dat ik ga lezen.
Heb je al concrete plannen voor je derde boek? Zo ja, wil je een tipje van de sluier oplichten?
Het derde boek moet gaan over de Noordpool. De centrale vraag is: wat gaat er op politiek en economisch gebied gebeuren als het ijs daar smelt? Op welke manier gaan de legers van de omliggende landen zich positioneren en welke rol krijgt Nederland hierin?
Bart-Jan, dank voor je medewerking en je interessante antwoorden. Succes met je volgende boeken, je hebt de lat zelf hoog gelegd!
Charles Kuijpers
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
