Chantal van Mierlo haar tweede thriller ‘Het Isolement’ ligt sinds begin deze maand in de rekken. Haar eerste ‘De nummers’ dateert van vorig jaar. Een bezige bij, die niet enkel schrijft, maar ook graag met haar handen bezig is om rust in haar hoofd te creëren. Wil je weten waar Chantal zoal mee bezig is, waar je haar voor wakker kan maken midden in de nacht of wat er op haar wishlist staat? Je leest het allemaal hieronder.
Wie is Chantal?
Creatieveling, familiemens, schrijfster, natuurliefhebber. Ik woon met mijn man en drie kinderen in Beieren, in Zuid-Duitsland. Zodra de zon schijnt, ben ik buiten te vinden, voornamelijk in de tuin, het liefst met allerlei beesten om me heen. Ik vind het heerlijk om te wroeten in de aarde en dingen te zien groeien. Ik werk graag met mijn handen, bouw zelf meubels of bijvoorbeeld een kippen- of konijnenhok. Het geeft een goede balans met de drukte in mijn hoofd. Als ik met mijn handen werk, vind ik rust en tijd om na te denken, zo ontstaan de beste ideeën. Zo kunnen de verhalen die in mijn hoofd zitten ook ‘rijpen’, ik ben dan heel erg bezig met de achtergronden van mijn personages, bedenk hoe ze zo zijn geworden zoals ze zijn.
Ik ben iemand die graag met vrienden en familie samen is, maar het volgende moment intens kan genieten van tijd voor mezelf. Ik heb het nodig om af en toe alleen te zijn. Het schrijven is een eenzaam proces, maar het past bij me, ik kan me er echt op verheugen om een dagje helemaal alleen in mijn schrijfkamer door te brengen. In 2015 verscheen mijn debuut, De nummers, bij Uitgeverij Ambo Anthos. Op 3 juni jl. is mijn tweede literaire thriller, Het isolement, eveneens bij Ambo Anthos verschenen.
Je was werkzaam in de pr en marketing en zelfs hoofdredacteur van een internationaal customer magazine. Schrijf je nu fulltime of heb je daarnaast nog een baan?
Ik heb mijn werk met veel plezier gedaan, maar het feit dat ik mijn eigen creativiteit niet kwijt kon, begon steeds meer te wringen. Ik had soms het gevoel dat alles op automatische piloot ging. Passie ontbrak. In 2011, tijdens het zwangerschapsverlof van mijn tweede kind, besloot ik het over een andere boeg te gooien. Ik begon te schrijven, een proces waaruit een jeugdboek is ontstaan. Waar ik eerder had gedacht dat ik het nooit zou redden om een heel boek tot een goed einde te brengen, kwam ik dit keer in een flow terecht en bleef maar schrijven, tot de laatste punt op papier stond. Dat was het moment waarop ik wist: Dit is het. Ik besloot niet meer terug te keren naar mijn oude werkplek en me op het schrijven te storten.
Ondertussen ligt je tweede thriller in de winkel. Waarom kies je voor thrillers?
Omdat dat toch wel de boeken zijn die mij zelf het meeste boeien. Ik houd van spanning in een boek, dat gevoel dat je gewoon verder móet lezen, ook al is het twee uur ’s nachts!
In ‘Het isolement’ kies je voor een actueel thema: het internet en hoe moeiteloos het gaat om iemand buiten spel te zetten. Hoe kom je op het idee om dit in een boek te gieten?
De actualiteit. Ik kwam regelmatig krantenberichten tegen over cyberstalking, hacken en andere vormen van internetcriminaliteit, dat ik me afvroeg hoe dat nou eigenlijk kan. Want in principe ga je er niet van uit dat je je op gevaarlijk terrein begeeft op het moment dat je je computer aanzet.
Ik kwam erachter hoe eenvoudig je in de problemen kan raken als je in het vizier raakt van een hacker. Ik schrok van de eenvoud waarmee je leven tegenwoordig op zijn kop gezet kan worden. Geheel anoniem kan iemand zich toegang verschaffen tot je diepste geheimen, terwijl je argeloos doorgaat met je leven. Het digitale tijdperk voorziet ons van vele gemakken, maar het maakt ons ook transparant.
‘De nummers’, je eerste thriller gaat over genetische manipulatie, ook een actueel thema. Probeer je op die manier de lezer iets mee te geven?
Het zijn thema’s die ik zelf spannend vind, ik stel graag de vraag ‘what if’. Verder probeer ik gewoon een goed verhaal neer te zetten, het zijn verhalen die ik zelf graag zou lezen.
Hoe begin je aan de research voor je boek(en) en wat moeten we ons daarbij voorstellen? Trek je erop uit of is Google je grote vriend?
In beginsel is Google mijn beste vriend. Ook dat is het digitale tijdperk: kennis is zo gemakkelijk te vergaren door middel van het internet. Ik gebruik het heel actief. Bij De nummers heb ik bijvoorbeeld heel wat inspiratie opgedaan op verschillende forums die zich met samenzweringstheorieën bezighouden. Maar op een gegeven moment kom je op een punt waar je feiten in je verhaal moet laten vloeien om het geloofwaardig te maken. Dat is het moment waarop ik er op uit trek en met mensen praat. Bij De nummers ging het daarbij om vragen op medisch gebied. Bij Het isolement ging het vooral om de technische kant van de internetcriminaliteit.
Zijn er al ideeën voor een nieuw boek of ben je daar ondertussen al aan begonnen?
Jazeker, ik ben al bezig met mijn volgende boek. Er zitten nog ontzettend veel verhalen in mij, dus voorlopig hoop ik verder te kunnen schrijven.
Je eerste boek was een kinder/jeugdboek ‘De schat van la Buse’. Staan er nog kinderboeken op je planning of was dit eenmalig?
Ik sluit niets uit, maar op dit moment schrijf ik thrillers.
Na het afronden van je studies vertrok je naar Duitsland. Waarom Duitsland en wat is voor jou het grootste verschil tussen Brabant waar je vandaan komt en waar je nu woont? Qua mentaliteit bijvoorbeeld?
Ik vertrok naar Duitsland voor mijn werk, maar ik ben er gebleven voor de liefde. Toen ik in Duitsland ging werken, was dat in eerste instantie om ervaring op te doen in een internationale functie in het buitenland. Na een tijdje leerde ik mijn Duitse man kennen en uiteindelijk hebben we besloten ons hier te vestigen. We hebben ons eigen huisje gebouwd op een prachtige plek midden in de natuur, dat is meteen ook een van de belangrijkste verschillen voor mij persoonlijk: er is hier zoveel ruimte! Verder zijn de sociale voorzieningen erg goed. Van de andere kant moet ik wel twintig minuten rijden naar de dichtstbijzijnde grote supermarkt.
Je hebt eens gezegd dat je zelf ook veel leest. Wat lees je het liefste? En ben je nooit bang dat je indirect toch op ideeën wordt gebracht door zoveel te lezen voor je eigen boeken?
Ik lees in principe alles, naast romans ook Fantasy en Young Adult (liefst in combinatie!), maar het liefst toch wel thrillers. Ik lees erg graag Scandinavische thrillers, maar ook veel Nederlandse. En zeker, het werk van andere schrijvers inspireert me, maar dat vind ik geen slecht gegeven.
Vorig jaar stond je op de shortlist voor de Debuutprijs van Hebban. Er zat een hele promotoer aan vast. Wat zou je, met de wetenschap die je nu hebt, anders doen of juist hetzelfde rondom je debuut?
Ik vond het een grote eer om op de shortlist te staan. Mijn boek was pas een paar weken op de markt toen ik genomineerd werd. Ik vond het leuk om de andere schrijvers te ontmoeten en voor De nummers was het natuurlijk goede reclame.
Zou je ook een boek voor de Duitse markt kunnen schrijven?
Ik zou willen dat ik een boek in het Duits zou kunnen schrijven, maar hoewel ik al bijna vijftien jaar in Duitsland woon en ook redactioneel werk heb gedaan, blijft Nederlands toch mijn moedertaal. Het gaat om de kleine nuances, er zijn zoveel verschillende woorden die ongeveer hetzelfde betekenen, maar toch net anders overkomen. Dat voel je het beste aan in je moedertaal. Hoewel het Duits me soms ook wel in de weg staat, ik heb geregeld een verwarde redacteur aan de telefoon, dan blijkt dat ik een Duitse uitdrukking heb gebruikt die in het Nederlands niet bestaat.
Is het een bewuste keuze om weinig persoonlijke info vrij te geven? Er is bijvoorbeeld erg weinig over jouw persoon te vinden online.
Dat komt misschien ook omdat mijn debuut nog geen jaar geleden is verschenen, de informatie moet nog groeien denk ik. In ieder geval vind ik de interactie met lezers ontzettend leuk. Met de verschijning van Het isolement wordt ook mijn website gelanceerd: www.chantalvanmierlo.nl
Heb je een (schrijvers)droom die je graag nog vervuld zou zien?
Een grote droom is dat een van mijn boeken in het Duits wordt vertaald. Er zijn zoveel mensen in mijn omgeving die graag willen weten wat ik schrijf, maar die het niet kunnen lezen omdat alles in het Nederlands is.
Hoe sta je tegenover (sociale) media zoals Facebook, Twitter of Linkedin?
Positief. Ik zit graag op Facebook, dat is zelfs een echte valkuil tijdens het schrijven, want het is zo gemakkelijk om even te gaan surfen als je vast zit. Twitter gebruik ik ook, Linkedin niet.
Als je maar aan één project zou mogen werken voor het komend jaar, wat voor project zou dat dan zijn?
Er zitten nog heel veel verhalen in mij, maar op dit moment werk ik aan mijn derde thriller. Ik ben op zich vrij gedisciplineerd tijdens het schrijven, dus het kost me geen moeite om het bij één project te houden. Ik sta mezelf niet toe af te dwalen voordat ik het verhaal af heb.
Wat was de laatste film, tv-programma of boek waarbij je moest huilen?
Tegenlicht van Esther Verhoef.
Heb je nog iets op je wishlist staan dat je per se gedaan wilt hebben? Hoeft niet boekgerelateerd te zijn.
Nou, waar zullen we eens beginnen, haha! Er zijn zoveel dingen die ik graag zou willen, zoals een keertje terug naar Australië of Canada, of met het hele gezin in een camper door Amerika toeren. Ik heb nog veel dromen, maar ik ben ook heel erg gelukkig met mijn leven zoals het is: Schrijven, tuinieren, gekkigheid uithalen samen met de kids of met mijn man samen in de tuin genieten van de zonsondergang met een biertje en een goed gesprek. Geluk zit in de kleine dingen en daar ben ik me heel bewust van, dat is voor mij veel waardevoller dan toekomstdromen.
Welke gebeurtenis in je (werkende) leven is belangrijk voor je geweest?
Wat mij in mijn volwassen leven het meest heeft gevormd is waarschijnlijk het verlies van mijn moeder, bijna acht jaar geleden. Ze stierf vijf weken na de geboorte van mijn eerste kind. Een achtbaan van emoties. Geluk en verdriet gingen hand in hand. Door die traumatische gebeurtenis is mij heel bewust geworden dat het leven vergankelijk is. Je krijgt maar één kans en het kan morgen voorbij zijn. Daardoor ben ik me meer op mijn geluk gaan fixeren en geniet ik intenser. En het heeft me doen besluiten te gaan schrijven, omdat ik iets wilde doen wat ik écht met passie kon doen.
Tot slot: waar kan ik je midden in de nacht voor wakker maken?
Nou, het liefste slaap ik gewoon, maar voor belangrijk nieuws of een goed gesprek met een kopje thee erbij kom ik er wel uit.
Bedankt Chantal voor je tijd en medewerking aan dit interview.
Succes met alles wat je nog van plan bent te doen en we kijken uit naar je derde thriller.
Karin – Team De Perfecte Buren
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
