"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

In gesprek met......Ika Gerritsen

Maandag, 5 september, 2016

Geschreven door: Ika Gerritsen
Artikel door: Roelant de By



Wie is Ika?
Zo staat het op de site van mijn uitgever: Ika Gerritsen (Medemblik, 1978) is copywriter bij Alkmaar Marketing en boekrecensent en verslaggever bij de Boekenkrant. Als freelance journalist schreef zij o.a. voor Boek Magazine en Ouders van Nu. Ika woont met haar man en twee kinderen in het centrum van Alkmaar.


Wat heb je een aparte voornaam. Vertel eens?
Mijn ouders waren altijd erg bang om doorsnee te zijn en dat zie je terug in mijn voornaam. Het schijnt dat ‘Ika’ uit een film komt, maar niemand weet meer uit welke, helaas.


Deze vraag zal je ongetwijfeld vaker zijn gesteld maar toch stel ik hem 😉 Heb je altijd al willen schrijven? Wat is de aantrekkingskracht van schrijven? 
Ik hield als kind al enorm van boeken, maar er zelf één schrijven – ik denk dat ik niet durfde te dromen dat ik dat ooit zou kunnen (ook al had ik dan een ongebreidelde fantasie J). Pas toen ik begin twintig was ging het eens proberen; schrijven. Ik ben duizend keer gestopt omdat ik niet tevreden was over mijn schrijfsels, maar ook duizend keer weer begonnen. Ik heb herschreven en herschreven, en uiteindelijk was er dan toch een boek waar ik tevreden mee was!


‘Beschadigd’ is je debuut. Hoe ben je op het verhaal gekomen?
Toen ik net in Alkmaar was komen wonen, liep ik af en toe een rondje door de stad om de weg wat beter te leren kennen. Ik kwam dan vaak door een straat met mooie, oude huizen, en dan fantaseerde ik weleens dat ik zomaar in zo’n huis mocht gaan wonen. Dat het huis geheimen had, die je dan zou leren kennen…


Waarom een thriller i.p.v. een roman? Wat fascineert jou aan spanning?
Ik wilde schrijven over een huis met geheimen, en een moord is natuurlijk het ultieme geheim. Zo is Beschadigd eigenlijk vanzelf een thriller geworden. Ik hou zelf ook het meest van spannende boeken, dat heeft er natuurlijk ook mee te maken.


Je woont zelf in de regio waarin ook je verhaal zich afspeelt. Bewuste keuze of kwestie van comfort zone?
Het was eigenlijk meer dat ik inspiratie kreeg van die regio. Van mijn stad dus, maar ik heb ook de boerderij van mijn opa en oma als locatie gekozen. Naast die boerderij is een gemaal waarvoor ik vroeger altijd gewaarschuwd werd. Dat prikkelde destijds behoorlijk mijn verbeeldingskracht. Ik moet trouwens zeggen dat het prettig schrijft als je locaties neemt die je goed kent. Je ziet iedere boom en iedere straatsteen voor je.




Wat zijn voor jou dé kenmerken waaraan een goede thriller moet voldoen?
De lekkerste thrillers zijn thrillers die je als lezer lekker laten puzzelen. Waarin niet teveel informatie wordt weggegeven, en waarin je regelmatig op het verkeerde been wordt gezet. Ik heb geprobeerd die formule ook op Beschadigd toe te passen en volgens mij is dat aardig gelukt.


Je boek is heel goed ontvangen. Hoe ga je om met deze reacties en is dit een soort van ‘droomstart’?
Ik vond het maar wat spannend, toen de eerste recensies verschenen. Toen die heel positief bleken te zijn was dat echt een geluksmomentje. Een droomstart is het goede woord!


Waar ben je nu mee bezig? Een volgend boek of totaal iets anders?
Ik ben inderdaad bezig met een volgend boek, maar ik heb zoveel ideeën in mijn hoofd dat het nog lastig kiezen is. Ik ben nu eerst de verschillende verhaallijnen die ik heb bedacht aan het uitwerken en dan wil ik kijken hoe ze in elkaar passen. Van het schrijven van Beschadigd heb ik geleerd dat ik daar niet al te veel bovenop moet zitten; het kwartje valt waarschijnlijk vanzelf.


Wat doe je als je niet schrijft?
Dan schrijf ik teksten voor Alkmaar Marketing (waar ik 3 dagen in de week werk), of boekrecensies voor De Boekenkrant. Of ben ik aan het moederen, lezen, koken, hardlopen of leuke dingen aan het doen met mijn man, kinderen of vriendinnen. Zo veel te doen, zo weinig tijd…


De combinatie van het hebben van een gezin, werk en schrijven is een pittige. Hoe vind jij daarin je balans? 
Tja, die balans moet ik nog vinden… Toen ik aan Beschadigd schreef heb ik een periode alles aan de kant geschoven voor het schrijven; behalve werk en moederen dan. Dat wil ik voor mijn nieuwe boek ook weer gaan doen, anders gaat het gewoon niet.


Hoe zit een schrijfdag er voor jou uit?
Man op zijn werk, kinderen naar school en dan met mijn laptopje aan de keukentafel. Als ik erg veel inspiratie heb ga ik ’s avonds als de kinderen in bed liggen ook nog door; dan vliegen de uren voorbij en zit ik helemaal in mijn eigen wereld; heerlijk.


Hoe vinden je kinderen het dat je schrijft? En je familie/vrienden, hoe reageren zij?
Mijn kinderen vinden het leuk; maar ook niets bijzonders, ze zijn er al aan gewend. Voor mijn familie en vrienden was het best een verrassing dat ik een boek had geschreven, want ik had vrijwel niemand verteld dat ik daar mee bezig was. (Ik wilde niet die vrouw zijn die steeds maar opschepte over het schrijven van een boek en vervolgens geen uitgever kon vinden.) De reacties zij nu i.i.g. heel enthousiast, dat is erg leuk!




Wie was de eerste persoon die je boek heeft gelezen nadat het ‘af’ was maar nog niet naar een uitgever was gestuurd?
Ik heb de eerste, ruwe versie van Beschadigd laten lezen aan mijn man en drie goede vriendinnen. Ik heb ze daarna het hemd van het lijf gevraagd en zij kwamen toen met allerlei tips en ideeën waar ik ze nog steeds heel dankbaar voor ben.


Hoe ben je bij LetterRijn terecht gekomen?
Ik kwam Theo en Sandra van LetterRijn vorig jaar tegen op de Avond van het Spannende Boek; zij waren daar omdat mijn nu collega-LetterRijnauteur Bianca Nederlof was genomineerd voor de Schaduwprijs. Ik interviewde ze toen daarover voor de Boekenkrant en het klikte meteen. Ik stuurde vervolgens mijn manuscript, en een paar weken later had ik een boekcontract op zak!


Je boek is van jou, bij een uitgever vindt er redactie plaats. Hoe heb je dat ervaren? Moest er nog flink aan worden gesleuteld of was het gewoon goed? Theo en Sandra hebben inderdaad nog flink meegedacht. Ik ben erg van ‘less is more’ maar dat had ik volgens hen wat al té ver doorgevoerd. Ik moest dus nog een aantal scénes bijschrijven. Uiteindelijk is dat ten goede aan het boek gekomen, dus ben ik erg blij met hun bemoeienis.


Stel je eens voor dat ‘Beschadigd’ verfilmd zou worden. Wie zie jij in de rol van Kirsten, Marc en Elise? 
Grappige vraag, stel je toch voor! Niet dat ik nooit over die mogelijkheid heb gefantaseerd trouwens, volgens mij doet elke schrijver dat wel. In ieder geval; Sigrid ten Napel (uit Penoza en Overspel) zie ik helemaal in de rol van Kirsten. Maar wie Mark, Menno en Elise zouden moeten spelen, daar heb ik geen idee van. De meeste acteurs die momenteel vaak in de schijnwerpers staan, zijn te oud om hen te spelen.


Zou je het willen en ambiëren, een verfilming?
Natuurlijk! Dat zou toch wel het ultieme zijn.


De verhaallijn gaat over heftige onderliggende verhoudingen in familie -en vriendenkring. Waarom heb je hier voor gekozen?
Dat idee heeft mij meer gekozen dan andersom, zo voelt het althans. Het is in ieder geval geen bewuste keuze geweest.


Bevat het verhaal biografische elementen? Herkende iemand zich in je omgeving zich in het verhaal?
Tja, ik denk het niet. Beschadigd is 100% fictie. Mensen die mij kennen zullen hier en daar wel wat dingen herkennen, maar alles is zo door elkaar gehusseld dat het met de werkelijkheid niets meer te maken heeft.


Je hoofdpersonage heeft nogal wat last van traumatische ervaringen die haar dagelijks bezighouden. Heel beklemmend. Hoe breng je zoiets over op papier?
Door me in te leven. Ik heb veel gelezen over PTSS; post-traumatische stress stoornis en dat in het verhaal verwerkt. Het is ook een beklemmende aandoening, dat gun je je ergste vijand niet.


Hoe ging de research voor dit specifieke aspect in het verhaal?
Ik heb veel research op internet gedaan. Makkelijk hoor, alle informatie van de wereld is beschikbaar. Ik heb daarnaast enkele gesprekken met de politie hier in Alkmaar gevoerd, het moest allemaal wel kloppen natuurlijk.


Bevalt het boekenwereldje tot nu toe? Wat valt je het meest mee of op?
Ik vind het boekenwereldje heel leuk. Mensen zijn aardig en enthousiast, en houden bovendien van hetzelfde als ik: lezen en schrijven. Op de Avond van het Spannende Boek heb ik onlangs een heel aantal ‘collega’s’ mogen ontmoeten, stuk voor stuk aardige en warme persoonlijkheden.


Hoe ga je om met (opbouwende) kritiek? Hecht je waarde aan recensies?
De meeste reacties waren enthousiast, dat geeft me behoorlijk veel energie om verder te gaan met schrijven. De kanttekeningen die zijn gemaakt neem ik uiterst serieus trouwens, ik heb daarvan een lijstje gemaakt wat ik erbij hou als ik weer ga schrijven.




Je hebt nu ineens lezers met meningen. Hoe ervaar je dat?
Dat vind ik heel fijn! (Maar dat was natuurlijk wel anders geweest als die lezers niet zo enthousiast waren geweest, haha.)


Ben je actief op social media en zo ja, wat ervaar je daarvan als meerwaarde?
Social Media is een superleuke manier om met lezers in gesprek te gaan. Ik leer ook echt van reacties die ik krijg van lezers en boekbloggers. Tegelijk is social media ook een enorme tijdrover. Als ik straks weer in het schrijfproces zit moet ik er waarschijnlijk echt wat minder aandacht aan besteden, lastig hoor!


Stel dat je op reis mag gaan naar een land van keuze. Waar gaat de reis heen en waarom? Wat ga je daar doen?
Dan ga ik naar New York. Ik wil heel graag nog eens naar die stad waar zoveel mooie boeken zich afspelen. Nu lees ik bijvoorbeeld Een klein leven van Hanya Yanagahira dat zich in ‘The Big Apple’ afspeelt, en dan wordt New York meteen weer helemaal levend voor me.


Tot slot: wat zou je over tien jaar per se gedaan willen hebben gedaan?
Dan wil ik graag nog twee boeken geschreven hebben waar ik trots op ben. (En eh, als die verfilming van Beschadigd er dan ook is, dan hoor je mij niet meer!)


Ika, dank je wel voor je tijd en aandacht voor dit interview! Het was erg leuk om te mogen doen. Tijdens dit interview was nog niet bekend dat Ika op de shortlist staat van de Hebban Debuutprijs 2016. Heel veel succes gewenst en hopelijk komt je droom uit en gaan we Beschadigd op het witte doek zien!


Patrice – Team De Perfecte Buren


De recensie van onze recensent Jeannie over Beschadigd kun je hier lezen.

Eerder verschenen op Perfecte Buren.


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.