Naar aanleiding van diverse nieuwsberichten rondom het succes van Mel Wallis de Vries kregen we de mogelijkheid om eens met haar in gesprek te gaan. Samen met Lisette, die haar nieuwste boek ‘Haat’ heeft gerecenseerd, ging Patrice met Mel in gesprek. Nieuwsgierig naar het geheim naar succes van deze YA schrijfster? Lees dan snel verder!

Wie is Mel?

Oei, jeetje, dit vind ik een lastige vraag… Wie ben ik? Ik ga een poging
wagen 😉 Ik ben 43, moeder van 3 kinderen, en gelukkig samenwonend met mijn
man. Ik ben vrolijk, creatief, heel gedisciplineerd en zorgzaam. Maar ik ben
ook vreselijk chaotisch, allergisch voor sporten, soms wat onredelijk en lui.
Maar het allerbelangrijkste is denk ik dat ik heel erg gelukkig ben.

Je sleept de ene na
de andere prijs binnen, went dat succes? Wat doet dat met je t.a.v. een volgend
boek? Ligt die lat dan extra hoog en hoe ga je met die druk om?

Succes went eigenlijk nooit. Sterker nog, bij elke prijs die ik win word ik
zenuwachtiger. Want het legt inderdaad wel wat druk op je. Ik heb een briefje
boven mijn bureau opgehangen met de tekst: ik doe het omdat ik het leuk
vind.Dat is een beetje mijn lijfspreuk geworden. Tijdens het schrijven van
een nieuw boek probeer ik ook niet aan de ‘buitenwereld’ te denken. Maar het
blijft natuurlijk altijd spannend wat anderen van je boeken vinden. Schrijven
is zo persoonlijk.

Wat kun je je als
auteur nog wensen als je boek is verfilmd (Vals), ze in verschillende landen
worden uitgebracht en keer op keer ze de winkels uitvliegen? Wat is jouw
succesformule?

Ik hoop vooral dat ik nog heel erg lang kan doorgaan met schrijven. Het
klinkt misschien gek, maar ik word echt heel erg gelukkig van schrijven. Ik hou
van die fantasiewereld in mijn hoofd en van het proces om er een boek van te
maken. En een succesformule? Jeetje, lastig, geen idee… Ik denk dat mijn
boeken heel herkenbaar zijn voor tieners, en dat ze spannend en realistisch
zijn. Mijn grootste angst is om een saai boek te schrijven, dat is het andere
briefje dat boven mijn bureau hangt: het mag nooit saai zijn 🙂

Wie lees jij zelf graag? Heb je überhapt tijd om te lezen?

Hahaha, ik ben dol op lezen, maar de tijd ontbreekt helaas een beetje. Ik
lees eigenlijk alleen in de vakanties. En dan zitten er vooral thrillers in
mijn koffer. En ik lees soms de Tina van mijn oudste dochter. Onze jongste
dochter is net naar school, dus ik hoop dat er wat meer tijd komt om te
lezen.

Social media is niet
meer weg te denken. Wat is voor jou het grootste voordeel maar ook nadeel van
social media?

Ik vind het directe contact met mijn lezers echt geweldig op Instagram,
Facebook etc. Het is alsof je naast ze zit en echt met ze kan praten. Het
nadeel is misschien dat het 24 uur per dag doorgaat. Er zit geen stop-knop op.
En ik wil graag voor iedereen de tijd nemen, iedereen een antwoord terugsturen
etc, maar dat lukt soms dus niet. Dat vind ik weleens lastig.

Vragen van Lisette nav Haat:

De zwarte
buitenkant van “Haat” is erg gaaf. Wat is de achterliggende gedachte van deze
zwarte buitenkant?

Dankjewel! Het idee was om het boek echt ‘haat’ uit te laten stralen. Haat
maakt alles vanbinnen pikzwart, haalt elk gevoel voor redelijkheid en kleur zeg
maar weg. Toen het doosje met boeken van de drukker binnenkwam, heb ik
echt een sprongetje van geluk gemaakt: het boek zag er zo zwart en zo eng
uit.

Wat is de
inspiratie voor “Haat” geweest?

Ik ga naar heel veel scholen, en ik vraag altijd in alle klassen: ‘Zou je
zo boos op iemand kunnen worden dat je hem/haar iets zou kunnen aandoen?’ De
antwoorden die leerlingen geven zijn altijd heel grappig: broertjes, moeders,
leraren, ze gaan er allemaal aan 😉 Maar op een keer vertelde een meisje
een heel ander verhaal. Het was zo’n heftig verhaal dat de klas er helemaal
stil van werd. Haar verhaal is in mijn hoofd blijven hangen en uiteindelijk is
dat het uitgangspunt voor Haat geworden. Natuurlijk heb ik de meeste
dingen verzonnen, maar de essentie komt van haar. Ik kon zo goed begrijpen
waarom dit meisje zoveel haat voelde.

Herken je jezelf in de hoofdpersonen?

Ja en nee. Ik was vroeger zelf op school heel erg stil en verlegen. Dat
thema gebruik ik vaak in mijn boeken. Het is denk ik ook een heel herkenbaar
thema: iedereen voelt zich weleens onzeker. Maar ik schrijf ook vaak over het
populaire meisje dat ik graag had willen zijn (maar dus absoluut niet was). De
hoofdpersoon van Haat zit er een beetje tussenin.

Jouw boeken
zijn erg populair bij scholieren. Wat las jij als scholier?

Thea Beckman, Jan Terlouw etc. Maar ook heel veel spannende boeken van mijn
moeder. Echte jeugdthrillers waren er eigenlijk nog niet in mijn tijd. Mijn
broertje en ik vochten echt om de spannende boeken van mijn moeder. Het zit
misschien een beetje in de familie 😉

Wat mij betreft
zouden je boeken niet misstaan op de leeslijst van de middelbare school.
Hoe denk je daarover?

Ik zou dat heel leuk vinden. Maar mijn boeken mogen vaak niet meer in
de bovenbouw worden gelezen. Ik ben een groot voorstander dat leerlingen zelf
hun boeken mogen kiezen, maar veel docenten houden zich heel streng aan die
lijsten. Ik zou tegen die docenten willen zeggen: bel mij maar eens 😉

De personages in de boeken zijn levensecht. Heb je veel
contact met tieners om hen zo goed neer te zetten?

Ja, ik heb heel veel contact met tieners. Ik ‘spreek’ ze dagelijks op
social media, ik zit in app-groepjes met lezers (heel gezellig!), ik ga naar
heel veel scholen, en ik heb zelf een dochter van 11. Als je boeken voor
tieners schrijft, dan lukt dat volgens mij niet vanuit een zolderkamertje. Toen
ik begon met schrijven had iedereen Hyves, mocht je nog roken in café’s, en kon
je gewoon alcohol drinken op je 16e. Nu kent geen enkele tiener Hyves meer 😉
Als schrijver van jeugdboeken moet je mee veranderen met je lezers.

Voor je boeken zijn ook trailers gemaakt. Hoe ben je op dit
idee gekomen?

Ik kreeg tijdens scholenbezoeken heel vaak de vraag; ‘Zijn er geen films
van uw boeken?’ Het idee voor de boektrailers is toen eigenlijk
ontstaan. Ik denk dat voor tieners de grenzen tussen tekst en beeld ook
steeds verder vervagen. Ze lezen, kijken, luisteren alles door elkaar en
tegelijkertijd. Voor sommige boeken-haters kan zo’n filmpje ze net over de
drempel trekken om toch een boek te gaan lezen.

Wat is voor jou dé reden geweest om jeugdthrillers te gaan
schrijven?

Ik ben een enorme angsthaas. De lijst met angsten is helaas eindeloos
lang… Het voordeel is dat ik me enorm goed kan inleven in enge dingen. Het
nadeel is dat ik door het schrijven van spannende boeken waarschijnlijk nooit
meer van mijn angsten afkom… Mijn verzameling rookmelders staat nu bijna op
20 stuks (oeps). En ik was zelf als tiener heel kwetsbaar (verlegen, onzeker).
De keuze voor jeugdthrillers was bijna een vanzelfsprekende: ik kan daar zoveel
van mezelf in kwijt.

Je gebruikt
echt bestaande tieners voor op de covers van de boeken. Wat heeft je doen
besluiten om alledaagse tieners als covermodel te gebruiken i.p.v.
gestandaardiseerde covergezichten?

De eerste vijf boeken zijn gemaakt met een gewoon model. Maar dat was zo
onpersoonlijk, zo saai. Soms vergat ik zelfs welke cover bij welk boek hoorde
omdat ik die modellen niet uit elkaar kon houden haha. Het idee is toen
ontstaan om de covers wat ‘persoonlijker’ te maken. En dat bleek hartstikke
leuk te zijn! Ik heb bijvoorbeeld nog steeds contact met alle meisjes die op de
cover hebben gestaan.

Bedankt Mel voor je medewerking aan dit
interview. Heel veel succes gewenst met alles wat nog op je succesvolle pad
gaat komen!

Groet Lisette en Patrice

Lees hier de recensie van Lisette

Eerder verschenen op Perfecte Buren.