Wie is Philip?
Iemand die optimistisch is, tot nog toe ongeacht wat er mijn weg is opgekomen. Ik heb, meen of dat hoop ik toch, mijn midlife crisis overwonnen en ben nu op weg om een gelukkige en gezonde vijftiger te worden, die altijd (veel) zal blijven sporten en lachen.
Wat wilde je als klein jongetje graag worden?
Eigenlijk had ik de nobele, misschien wel ietwat naïeve wens om later als volwassene te kunnen doen wat ik graag zou willen op dat moment, om er dan nog van te kunnen leven ook. Het was pas op latere leeftijd, als overjaarse puber, dat de droom van het schrijverschap echt gestalte kreeg, maar door de onvoorspelbaarheid van het leven was ik niet in de mogelijkheid om mijn droom vroeger na te jagen.
Heb je altijd al de wens gehad om te gaan schrijven?
Opstellen en novelles schrijven deed ik altijd graag, maar het kwam niet meteen bij me op om een echt boek neer te pennen. En ik ben er eigenlijk blij mee en zelfs een beetje fier op dat ik het heb gepresteerd – plus, een uitgever vinden in deze tijden is écht niet evident hoor…
Weet je nog wat je eerste verhaal of schrijfsel was? Vertel eens?
Naast de opstellen in de klas, was dit een prijskamp over WO-II waaraan ik deelnam toen ik elf was. Het moest een objectieve getuigenis van mijn oma zaliger worden, die in 1901 was geboren en dus twee (!) wereldoorlogen had meegemaakt. Maar ik vond het verhaal te weinig schwung hebben en smukte het hier en daar wat op met mijn jongensfantasie, waardoor de feiten niet langer waarheidsgetrouw waren en ik door de mand… en ook buiten de prijzen viel. Tja…
En ineens is daar ‘het’ idee. Hoe pak je dat dan aan?
Hmm, ineens… ‘Het’ idee zat al geruime tijd in mijn hoofd te pruttelen, in hoofdzaak getriggerd door de actualiteit en de passiviteit van de Westerse wereld ten overstaan van de Afrikaanse genocides, die amper de internationale pers haalden. En na de gruwel in Rwanda was Sierra Leone aan de beurt. Het schandelijke inzetten van kindsoldaten voor bloeddiamanten zette me aan het denken, schonk mij als dusdanig ‘het’ idee – en opeens was ‘Benissa’ geboren.
Hoe ben je bij Uitgeverij Lannoo terecht gekomen?
Een vriend bezorgde mijn boek aan de Lannoo-redactie, en van het een kwam het ander.
Met Sara heb je je debuut geschreven, dat is het eerste deel van de serie ‘De Mooie Moorden’. Hoe kijk je terug op die periode? Is het geworden wat je voor ogen had?
Voor negentig procent wel, maar – en het is mijn eigen schuld – spijtig genoeg wist ik toen nog niet wat ik nu wel weet en ben ik (terecht) door een aantal lezers verkeerd begrepen. Bepaalde scènes in ‘Sara & Benissa’ waren vermoedelijk té hard, en als debutant onderschatte ik de kracht van het suggestieve, ging ik soms te ver in mijn beschrijvingen. Vandaar dat ik beide boeken met Uitgeverij Lannoo heb geredigeerd zodat bij de tweede druk dit zich niet meer zal stellen.
Waarom de keuze om onder een pseudoniem te schrijven?
Ik hou van mijn privacy, en mijn Vlaamse naam bekt niet zo goed in het Nederlands noch in het Engels en het Frans. Vandaar een variant op mijn achternaam in lijn met de leadzanger van Duran Duran.
Heb je weleens een moment gedacht ‘ik kap ermee’, dat je vast kwam te zitten? Hoe herpak je jezelf dan?
Meermaals, maar het schrijven is sterker dan mijzelf geworden. En de verhalen zitten als het ware klaar in mijn hoofd, wat maakt dat ik ze enkel nog maar hoef uit te typen. Ik moet er dus amper bij nadenken. Mijn vingers doen blind hun zin, zeg maar. Van herpakken is niet echt sprake. Gewoon doorgaan…
Inmiddels is het tweede deel ‘Benissa’ er ook en ben je bezig met het derde deel ‘Naomi’. Wanneer kunnen we dat verwachten?
Normaliter zou deel III al in de boekhandel hebben gelegen, maar omdat ik tussendoor een schrijfopdracht kreeg van VTM, heb ik ‘Naomi’ tijdelijk in de koelkast moeten zetten. De publicatie komt er vermoedelijk aan einde april, begin mei. Zo snel mogelijk.
In eerste instantie was er sprake van een vierluik, maar het wordt een drieluik, klopt dat? Vanwaar die keuze?
‘De Mooie Moorden’ blijven voor mij een vierluik zoals aangegeven, maar de format is gewoon wat strakker gemaakt. Het hele verhaal rond Benissa en haar gezelschap zal helemaal “af” zijn in de trilogie, hetgeen ook beter is omdat de lezer dan niet langer op zijn honger blijft zitten. Het vierde boek zal apart kunnen worden gelezen, wars van de belevenissen uit de trilogie. Meer verklap ik niet…
Je schrijft als man in deze serie voornamelijk vanuit het vrouwelijk perspectief, bewuste keuze? Licht eens toe?
Laat ons zeggen toch voor 60-40, want ik heb bewust gekozen om vanuit het meervoudige vertelperspectief te schrijven, waarbij ik mij maximaal tracht in te leven in de personages. Zo ‘verspring’ ik van het ene personage naar het andere – geen eenvoudige oefening – en ja, als ik dan een vrouw was, ging ik nogal eens te rade bij vriendinnen, of deed ik research opdat het personage geloofwaardig zou zijn, ook gevoelsmatig.
Tussendoor heb je het boek De Bunker, naar de gelijknamige serie op VTM, geschreven. Met het deel ‘De Reiger’ heb je een fascinerende kijk in de wereld van terrorismebestrijding en de IS gegeven. Het lijkt bekend terrein voor je zijn want in je vorige boeken ga je dat ook niet uit de weg? Beroepsdeformatie? Want je was jarenlang veiligheids-adviseur?
Klopt, ik heb een verleden als security adviseur en na vijftien jaar heb ik zo mijn pappenheimers bij wie ik terecht kan. Maar ik doe niet aan bronvermelding. En ik herhaal dat ik nogal wat research doe voor mijn boeken, alsook de feiten dubbelcheck. Enkele recensenten gaven mij de stempel dat ik faction schrijf, een genre dat ik nog niet kende – goed dus om dat te horen, want dat is nu net mijn betrachting: waargebeurde feiten versleutelen binnen een fictief verhaal.
‘De Bunker’ zit heel vernuftig in elkaar. Hoe kom je op zo’n verhaal en hoe begin je dan met research? Het verhaal speelt zich grotendeels in Antwerpen af. Ga jij bijvoorbeeld ter plaatse of zoek je op Google of heb je met veiligheidsdiensten gesproken?
Ik ga ter plaatste en schakel ook Google Maps in bij twijfel. Handig vind ik. Maar mijn modus operandi in het bedenken van plots of verhaalwendingen wil ik niet wereldkundig maken. Weet alvast dat het voor ‘De Bunker’ allemaal razendsnel is moeten gaan, want de serie zou de eerste week van september 2015 in première gaan op VTM. Het boek moest dus in twaalf weken geschreven worden, zodat het net na de serie – tien afleveringen – in de handel zou liggen. En deze deadline was er voor mij een van bloed, zweet en tranen. Maar dankzij mijn entourage, mijn lectoren en mijn redacteur bij Lannoo zijn we erin geslaagd, en ja, ik ben best fier op het resultaat.
Hoe is het boek ontvangen? Merk je voordelen qua verkoop of aandacht omdat er ook sprake is van een tv-serie?
‘De Reiger’, als een vervolgboek van ‘De Bunker’-serie, is heel goed ontvangen. Uiteraard speelt het feit dat het boek op de serie is gebaseerd. Bovendien is ‘De Bunker’ aangekocht door Fox, waardoor de serie nu ook in Nederland te zien is.
Wat was er eigenlijk eerder, de serie of het boek? Wat is waarop gebaseerd en kunnen we meerdere boeken verwachten van De Bunker?
De serie was het eerst. Mij was door Uitgeverij Lannoo en VTM gevraagd om een misdaadverhaal te schrijven gebaseerd op de serie-setting, met respect voor de cast (hoofdpersonages), de bevoegdheden van de Belgische Staatsveiligheid én de regio (Antwerpen).
Waarom dit boek en niet eerst ‘De Mooie Moorden’ afmaken?
Timing vanwege de release van ‘De Bunker’ op de televisie. De uitdaging vond ik best te pruimen, pal in mijn expertise, en het schrijven van deze opdracht zou mogelijks mijn naambekendheid als auteur kunnen boosten – wat het ook heeft gedaan…
Wat kunnen de lezers van je verwachten als ‘Naomi’ straks een feit is? Want je schrijft inmiddels fulltime?
Leven van de pen is mijn natte droom, maar dit is in Vlaanderen slechts een handjevol auteurs gegund. Om geen financiële stress te hebben ga ik na ‘Naomi’ parttime aan de slag. De andere parttime is dan het schrijven, waarbij er drie concrete projecten op stapel staan. Meer wil ik voorlopig niet onthullen, maar ik blijf schrijven, met passie.
Was dit een moeilijke beslissing om te maken want je had natuurlijk een andere baan?
Als security adviseur werkte ik veel in het Brusselse. Door de lange files – tot 3 uur per dag – kon ik soms mijn stuur wel opeten. Ik besloot toen als zelfstandige consultant te werken voor mij ex-werkgever, waardoor ik mijn eigen baas zou zijn en meer van thuis uit kon werken. Maar het leven had het anders beschikt en ik moest twee operaties ondergaan. Daarna moest ik lang het bed houden, en tijdens mijn revalidatie ben ik beginnen schrijven… en niet meer gestopt.
Hoe ziet een dag van een fulltime schrijver eruit? Heb je een bepaald ritueel? Zoek je de rust op of juist niet? Schrijf je van 9-17.00 uur? Zoiets?
Meestal ga ik om 10u van start, nadat ik het huishouden deed en het online nieuws heb gelezen. Ik werk dan meestal door tot 16u. Om 20u begin ik opnieuw tot circa middernacht, maar de uren variëren. Soms moet ik nadenken en stop ik vroeger, of ik werk door tot de passages in mijn hoofd zijn uitgetypt, wat al eens tot in de vroege uurtjes kan zijn.
Zou je iets anders met net zoveel passie kunnen doen en wat zou dat dan zijn?
Jazeker, en dat doe ik ook. Maar laten we dat dan maar privé houden.
Wat doe je als je niet schrijft?
Een papa zijn voor mijn kids, veel lezen, drietal keer per week sporten (zwemmen en hardlopen) en koken. En interviews geven… ☺
Je bent actief op Social Media, wat is voor jou het grootste voor -of nadeel aan dit medium?
Het Facebook-algoritme. Je post iets en denkt dan dat jouw vrienden het te zien krijgen, maar dat is niet zo. Als Philip Le Bon betaalt, dan zou dit wel zo zijn.
Facebook is en blijft pure commerce. Ook het Big Brother-gehalte stoort mij mateloos, maar als auteur is het al bij al een belangrijk medium om extra bekendheid te krijgen. Maar was ik geen auteur, dan zat in niet op FB – en dat meen ik.
Er zijn flink wat bloggers en recensenten. Hoe kijk je daar tegenaan, hecht je waarde aan recensies? Hoe ga je om met kritiek?
Het went, die kritiek. Nu laat ik dat allemaal over mij heen gaan, want je kan niet voor iedereen een goed boek schrijven. Ik kan ook brave boeken schrijven, maar het is een stijlkeuze. Eenheidskoek is niets voor mij, wat dan misschien ten koste is van verkoopcijfers. En als je ‘anders’ schrijft, dan heb je extreme voor- en tegenstanders. Het zij zo. De muziekindustrie bagatelliseerde die vier langharigen met hun idiote gitaren – helemaal passé, die Beatles. Tot… Ook Queen werd uitgelachen tijdens hun demo. Zelfs over U2 waren de recensies in de VS vernietigend, komende van ‘de kenners’, die het allemaal weten. Stephen King kende de helft van zijn leven armoede. En wat met JK Rowlings, die van geen hout pijlen wist te maken met haar kindje en ten slotte rijker werd dan Queen Elisabeth? Ik vergelijk me niet met deze mensen, maar hun onvoorwaardelijke geloof in hun droom geeft mij wel de volharding om er ook in te blijven geloven. Time will tell…
Welke leeftijd die je tot nu hebt gehad toe zou je willen vasthouden voor vijf jaar? En waarom die leeftijd?
De mooiste periode in mijn leven was toen ik verliefd was op mijn vrouw. Dat mocht van mij eeuwig doorgaan.
Welk lied ligt het meest aan je hart? En mogen we dan ook weten waarom?
‘Avalon’, van Bryan Ferry. Het antwoord zal ik nu even schuldig blijven, maar je leest het in ‘Naomi’, het sluitstuk van mijn trilogie. Mooie vraag trouwens, en heel toepasselijk.
Tot slot: Wat wil je per se hebben bereikt binnen nu en tien jaar? Wat is je grootste wens of ambitie?
Mijn grootste wens is een wereld zonder godsdienst. Daarnaast veel geluk voor mijn familie en vrienden, in opperste gezondheid. Idem voor mij, en misschien wel de verhoopte doorbraak, zodat ik (straks) van de pen kan leven zoals ik jaren terug als jongetje had gedroomd te kunnen doen.
Van harte,
Philip Le Bon
W: http://www.lannoo.be/philip-le-bon
Dank je wel Philip voor de nachtelijke uren die je hebt gebruikt voor dit interview. We wachten in spanning Naomi af en wensen je met alles dat je doet heel veel succes. Hopelijk komen dromen uit!
Patrice – Team De Perfecte Buren
Lees hier mijn recensie over De Bunker
Recensie Sara
Recensie Benissa
Recensie De Bunker~de Reiger
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
