In deze feestmaand is het ook feest voor Ronald. Hij debuteert met zijn boek ‘Varkensbloed in chocolade’ en ziet hiermee een langgekoesterde wens in vervulling gaan. DPB ging met hem in gesprek.
Wie is Ronald?
Ik sta vrij positief in het leven en probeer overal de zonnige kant van te zien. Een optimist dus, maar wel pas na een uur of 11 ’s ochtends, hoor. Vroeg opstaan is aan mij niet besteed. Verder ben ik een echte conflictmijder, dus het was heerlijk om het hoofdpersonage in Varkensbloed in chocolade, Denise, die ook een conflictmijder is, in benarde situaties terecht te laten komen waar ze het conflict niet langer uit de weg kon gaan. Verder ben ik geboren en getogen in Utrecht en Nieuwegein en woon ik sinds mijn studie in Amsterdam. Naast het schrijven, wat naast reizen mijn grote passie is, werk ik als jurist en gezondheidsweterschapper bij de overheid en houd ik mij bezig met het opsporen en bestrijden van fraude in de zorg.
Gezondheidswetenschap in combinatie met jurist zijn. Aparte combi of lijkt dat maar zo?
Ik heb een zeer brede belangstelling dus voor mij en mijn omgeving was het niet vreemd dat ik twee studies ging doen. Misschien is het de strijd – vaak om leven en dood – die je in de zorg en in het recht aantreft wel de verbindende factor en vind ik het daarom zo fijn om thrillers te schrijven. Verder ben ik iemand die het prettig vind om het anderen naar de zin te maken. Mijn vrienden noemen mij een pleaser. Zowel in de zorg als in het recht houd je je veelal bezig met het helpen van anderen, dus dat past wel bij mij.
Waarom ben je gaan schrijven?
Ik schrijf al sinds mijn tiende. Korte verhaaltjes en dagboeken – ik heb ondertussen een koffer vol. Ik vind het fijn om me helemaal te kunnen verliezen in een verhaal en te ontdekken waar het uiteindelijk eindigt. Schrijven is voor mij een ontdekkingsreis. Het werkt als meditatie. En dat lezers er plezier aan beleven door het te lezen, maakt me ontzettend gelukkig. Ja, ik ben niet voor niets een pleaser. Ik had altijd al het voornemen om een volwaardig boek te gaan schrijven zodra ik met pensioen zou gaan. Na een paar heftige gebeurtenissen die mij deden inzien dat niemand het eeuwige leven heeft, besloot ik niet te wachten met datgene wat ik het liefste doe: schrijven.
Je hebt je debuutboek net uitgebracht, hoe zijn de reacties?
De reacties zijn tot nu toe uitsluitend positief. Daar ben ik uiteraard heel erg blij mee. Het schrijven kan dan wel erg leuk zijn voor jezelf, maar als je wilt dat de lezers er plezier aan beleven, is het fijn wanneer dat ook werkelijk zo blijkt uit te pakken. Het motiveert enorm om hiermee verder te gaan.
Hoe lang heb je erover gedaan om dit boek te verwezenlijken?
Het schrijven zelf heeft ongeveer anderhalf jaar in beslag genomen. Daarna ben ik zeker nog een half jaar bezig geweest met schrappen en herschrijven. Dat lijkt misschien lang, maar met een fulltime baan blijft het soms best lastig om extra tijd vrij te maken voor het schrijven. En ik wil ook voorkomen dat het schrijven ten koste gaat van mijn sociale leven. Gelukkig is mijn tweede passie, reizen, wel weer perfect te combineren met het schrijven.
En dan moet je een titel kiezen. Vanwaar de keuze voor deze titel? Op zijn minst gezegd een ‘aparte’ keuze. Zit er een filosofie achter?
Een titel moet voor mij reacties oproepen. Chocolade en varkensbloed zijn twee uitersten, die je absoluut niet samen in een boektitel verwacht. Het heeft alles te maken met het broodje aap verhaal – laten we tenminste hopen dat het een broodje aap verhaal is – dat chocolade met een beetje varkensbloed wordt vermengd om deze lekkernij een puurder en daardoor aantrekkelijker uiterlijk te geven. Deze metafoor loopt als een rode draad door het verhaal. Denise ontdekt dat de mensen in haar omgeving zich mooier voordoen dan ze zijn. Niets is wat het lijkt in deze thriller.
De hoofdrol in je boek is weggelegd voor een vrouw, Denise. Vertel eens iets over haar?
Denise is een jonge vrouw die het eigenlijk heel goed voor elkaar heeft. Ze heeft een leuke vriend, woont in een fantastisch huis aan het Vondelpark, ze heeft gezonde ouders en een interessante baan. Toch zitten er wat vergeelde pagina’s in haar sprookjesboek. Ze zou graag kinderen willen, maar haar vriend is daar nog niet aan toe. En als ze erachter komt dat hij een ander heeft klapt het sprookjesboek dicht. Zoals ik al zei is Denise een conflictmijder dus ze gaat de confrontatie niet aan met haar vriend maar begint uit wraak zelf een verhouding met haar aantrekkelijke collega. Als ze hem niet veel later vermoord aantreft wordt haar sprookjesboek een angstaanjagende thriller.
Waarom heb je voor een vrouwelijk hoofdpersonage gekozen?
Ik vind het prettig en ook een uitdaging om een personage echt tot leven te laten komen door af en toe best wel diep in de emoties te duiken. Mannelijke hoofdpersonages vind ik vaak nogal vlak op het gebied van emoties en lenen zich hier dus minder voor. Ik betrap me erop dat ik het zelf ook fijn vind om boeken te lezen met een vrouwelijk hoofdpersonage.
Wat hoop je met dit boek te gaan bereiken?
Ik hoop in de eerste plaats dat lezers net zo veel plezier beleven aan het lezen van het boek als waarmee ik het geschreven heb. Maar ik moet natuurlijk eerlijk zijn en ook toegeven dat ik hoop dat het boek een enorme bestseller wordt. Het is lastig om als debutant een plaatsje tussen de usual suspects in dit thrillergenre (Esther Verhoef, Saskia Noort, Simone van der Vlugt) te veroveren, maar ik ben zeker van plan om het te gaan proberen. Niet in de laatste plaats door te laten zien dat ik geen eendagsvlieg ben. Volgens mij is er nog wel ruimte voor een mannelijke Saskia Noort, zeg ik heel bescheiden.
Hoe zou jij graag willen dat je boek wordt beschreven door je lezers?
Eigentijds, verrassend, vol echte emoties en spannend.
Je hebt nu een thriller geschreven, zou je ook een Young Adult of een Literaire Roman kunnen schrijven denk je?
Ik zou het misschien wel eens willen proberen, later, maar voorlopig heb ik nog zo veel ideeën in het thrillergenre in mijn hoofd zitten die ik heel graag op papier wil zetten.
Stel; je boek gaat verfilmd worden. Wie speelt Denise?
Dat is een leuke vraag, want ik ben heel visueel ingesteld en als ik aan de personages uit het boek denk, zie ik ze ook heel duidelijk voor me. Uiteraard bestaan ze alleen in mijn fantasie, maar Halina Reijn komt heel dicht in de buurt van Denise. En nu ik er zo over nadenk, zie ik Anna Drijver als de perfecte – beetje bitchie – beste vriendin van Denise: Ariane. Joep Sertons als Denise’s minnaar Richard en Daan Schuurmans als haar vriend Bram.
Smaakt dit boek naar meer? Ga je verder met schrijven? Zo ja, ben je al bezig en vertel??
Ik heb een paar maanden geleden de eerste ruwe versie van mijn tweede psychologische thriller afgerond. Momenteel ben ik druk bezig met schrappen en herschrijven. Ja, jullie zijn nog niet van me af, haha.
Hoeveel waarde hecht jij aan recensies?
Ik hecht erg veel waarde aan recensies. Zowel officiële recensies, als reacties van lezers (bijvoorbeeld op Bol.com). Schrijven is zeer solistisch werk en als ik mezelf eenmaal verlies in het verhaal is het moeilijk om er nog op een afstandje objectief naar te kunnen kijken. Ik schrijf niet alleen voor mezelf, maar ook voor de lezer. Als die niet op mijn verhalen zit te wachten weet ik niet of ik ermee zou doorgaan.
Bovendien zijn recensies leerzaam. Ook als het overwegend positief is want dan weet ik dat ik op de goede weg zit en zo door kan gaan.
Je bent in het dagelijks leven gezondheidswetenschapper én jurist. Je boek speelt zich ook af in die kringen. Beroepsdeformatie of een bewuste keuze?
Die omgeving is bekend voor mij dus dat maakt het iets makkelijker om me bij de feiten te houden. Een boek schrijven is geen sinecure en ik vind het uitdagend en spannend om de grens van de wat nog realistisch is op te zoeken maar daarbij moeten de feiten wel kloppen. Ik doe dan ook veel onderzoek voor mijn boeken. Een vertrouwde omgeving of beroep maakt het allemaal wat behapbaarder. In mijn volgende boek is het hoofdpersonage verpleegkundige, dus wederom bekend terrein. Misschien dat ik in het derde boek een uitstapje waag naar een voor mij onbekend terrein.
Is die combinatie goed te doen met schrijven?
Het liefst zou ik me iedere dag bezighouden met schrijven, maar dat is maar voor weinig mensen weggelegd. Mijn tweede passie, reizen, is niet goedkoop, dus een (fulltime) baan naast het schrijven blijft voor mij noodzakelijk. Als je iets echt leuk vindt en je bent bereid om andere dingen ervoor te laten staan, dan maak je er tijd voor en is het te doen. Het leven bestaat uit het maken van keuzes.
Heb je een bepaald schrijfritueel?
Niet echt. Ik kan overal schrijven. Bij voorkeur op mijn ipad. Maar het maakt me niet uit waar en wanneer. Op de luchthaven, in de trein of het vliegtuig, thuis op de bank, als ik in het verhaal zit verdwijnt alles om me heen en bevind ik me in een andere wereld en kan ik uren doorschrijven. Volgens mij noemde Esther Verhoef het de twilight zone. Dat herken ik.
Wat doe je het liefst in je vrije tijd?
Dat moet na mijn eerdere antwoorden geen verrassing meer zijn, haha. Schrijven, reizen en lezen. Maar ik vind het ook leuk om met vrienden de kroeg in te duiken en sommige nachten kan ik als een van de laatste een club verlaten. Ik vind het ook heerlijk om in m’n eentje door een vreemde stad te zwalken, of de hele dag de natuur in te gaan. Ik houd van uitersten.
Lees je zelf ook? Zo ja, wat en hoe veel.
Ik lees waarschijnlijk veel minder dan de lezers van dit interview. Ik denk dat ik twee boeken per maand lees, maar zou graag meer tijd hebben om te lezen. Helaas gaan er maar 24 uur in een dag. De boeken van Nicci French en Harlan Coben lees ik zodra ze uitkomen, maar ik houd ook erg van Nederlandse schrijvers als Esther Verhoef, Herman Koch en Arnon Grunberg.
Jij mag iemand interviewen, maakt niet uit wie. Waarom die persoon en wat is dé vraag?
Stephen King. Hoe hij het voor elkaar krijgt om zo veel (dikke) boeken te schrijven. Ik denk nog steeds dat er meerdere personen achter zijn naam schuilgaan, of dat hij net als de vroegere schilders leerlingen heeft.
Hoe omschrijft jouw familie jou als persoon?
Sociaal, grappig en optimistisch.
Maak een keuze; Sinterklaas of Kerst. Bier of wijn. Gekleed of casual. Uit eten of home made. Schrijven of je werk?
Kerst (ik heb geen kinderen dus dan is Sinterklaas toch een beetje een vreemd feest), bier in de kroeg, wijn als ik uit eten ga, casual kleding, uit eten en schrijven.
Geld is geen issue, waarheen gaat de reis. Wie neem je mee en wat zit er perse in je koffer?
Als geld geen issue is zou ik een ruimtereis maken. De aarde van zo’n afstand zien schijnt de kijk op het leven totaal te veranderen. Dat zou ik graag willen meemaken.
Zoiets zou ik het liefst helemaal alleen doen, dan komt het pas echt binnen. Mijn ipad moet in mijn koffer zitten om deze ervaring meteen te kunnen opschrijven zodat ik het later wellicht in een boek te kan verwerken.
In een volgend leven kom je terug als…….
Het eerste wat in me opkomt is: monnik. Maar dat vroege opstaan is niks voor mij, dus daar zie ik toch maar vanaf. Dan maar als een schrijver in de 18e eeuw in Londen, daar heb ik een heel (waarschijnlijk onterecht) romantisch beeld bij.
Geloof jij in reïncarnatie?
Ik zou het graag willen, maar ik ben te nuchter om er echt in te geloven, helaas.
Heb je een droom die je graag zou verwezenlijken?
Zoals waarschijnlijk elke schrijver: mijn brood kunnen verdienen met mijn grootste hobby: schrijven. En daarnaast zou ik heel graag filmscripts schrijven. Als die droom eens mocht uitkomen….
Waar zie jij jezelf over 5 jaar?
Ik zie mezelf als schrijver die zijn vierde boek uitbrengt en hopelijk genoeg tevreden lezers heeft om zijn vaste baan (gedeeltelijk) te kunnen opzeggen.
Meer weten over Ronald?
http://www.ronaldvandenbroek.com/
https://www.facebook.com/ronald.vandenbroek.1
Recensie ‘Varkensbloed in chocolade’
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
