Onschuldig in de bak
[Recensie] Tabitha zit in de in Crow Grange gevangenis, ze moet haar proces afwachten maar de hele situatie lijkt al beklonken. Ze zal voor lange tijd achter de tralies verdwijnen voor de moord op haar buurman Stuart. Zelf weet Tabitha niet meer wat er precies gebeurd is, die dag had ze een slechte dag en kan zich alleen wat flarden herinneren.
Toch weet ze zeker dat ze het niet heeft gedaan. Helaas is ze de enige die daar zo over denkt en alle dorpsbewoners zien haar maar al te graag achter de tralies verdwijnen.
Zelfs haar advocaat kan niet zeggen dat ze in haar onschuld gelooft en op dat moment komt er een andere Tabitha naar buiten: ze ontslaat haar advocaat en besluit zichzelf te gaan vertegenwoordigen in de rechtbank. Ze zoekt naar de waarheid, ze wil haar vrijheid terug en bovendien weten wat er precies gebeurd is. Het lijkt een onmogelijke zaak, Tabitha weet niets van de te volgen procedures en heeft geen uitgebreide kennis en kunde om de zaak goed aan te pakken.
Van de gevangenisdirecteur mag ze een uiteindelijk een klein hokje bemannen om de zaak voor te bereiden. Het wordt al snel duidelijk dat Tabitha een bijzonder persoon is, ze is psychisch instabiel en heeft ongelooflijk veel moeite met gezag. Haar explosieve karakter komt vaker in het verhaal naar buiten. Het brengt haar af en toe in een benarde situatie, maar het is zoals ze zeggen: brutale mensen hebben de halve wereld.
Who-dunnit
Wat volgt is een echte who-dunnit. Tabitha werkt het bewijsmateriaal door en begint met het opstellen van een lijstje met namen van potentiële daders. Ze streept mensen af van haar mogelijke verdachtenlijstje en voegt mensen toe. Gelukkig voor haar zijn de bewoners van het kleine dorpje bereid om haar te woord te staan tijdens het bezoekuur. Zelf vind ik het nogal onrealistisch worden, maar dat mag de pret niet drukken. Inmiddels wil ik alleen nog maar doorlezen en weten tot welke ontknoping dit raadsel zal leiden.
Zoals verwacht heeft iedereen in het dorp wel een motief om die lieve buurman Stuart wat aan te doen, hij is namelijk niet zo geliefd als gedacht. Het is de vraag of rechercheur Tabitha erachter zal komen wat er echt gebeurd is. En dan moet ze dit nog overtuigend weten te brengen in de rechtbank.
Het verhaal is niet zo realistisch en een glimlach en een frons kon hier en daar dan ook niet onderdrukt worden. Het is wel jammer dat Nicci French niet alle ballen in het veld knetterhard in het doel schopt. Ik had bijvoorbeeld nog wel wat verwacht van de waarschuwing dat Tabitha de gevangenisdirecteur niet tegen de haren in moest strijken. Dit verzwakt het verhaal. Toch isBoekenz
