"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Ingesloten

Zaterdag, 16 mei, 2020

Geschreven door: Samira Ahmed
Artikel door: Sanne Wortman

Sterke thema’s maar niet zo sterk uitgevoerd

[Recensie] Hoofdpersoon Layla woont in een Amerika van de toekomst waarin moslims zonder proces worden opgesloten in interneringskampen. De vreemdelingenhaat en verdeeldheid binnen de samenleving worden duidelijk gebaseerd op de realiteit, maar gaan nog een stapje verder. Geen onmogelijk stapje, als je denkt aan bijvoorbeeld de Holocaust.

Niet alleen de Holocaust wordt aangehaald in het boek, maar vele voorbeelden van onderdrukkingen en de daarop volgende vrijheidsbewegingen uit het verleden komen langs. Layla wordt zelf geplaatst in een kamp dat vlak bij een voormalig interneringskamp voor Amerikaanse Japanners ligt. Die werden tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Amerika in oorlog was met Japan, tot vijand uitgeroepen door de overheid en zonder proces opgesloten. 

In feite schetst Samira Ahmed een angstaanjagend toekomstbeeld van wat mogelijk zou kunnen zijn, als we de vreemdelingenhaat nog verder laten doorslaan. Ze doet dit aan de hand van voorbeelden uit het verleden, maar geeft er een moderne draai aan met blogs, Occupy en hacktivisten. 

Toch wist dit boek me niet echt te raken. Helaas. Vanwege het sterke onderwerp heb ik het uitgelezen, maar de schrijfstijl was niet meeslepend en wist de emotionele lading niet over te brengen. Deels lag dit waarschijnlijk aan de vertaling omdat op sommige plekken zichtbaar is dat Engelse uitdrukkingen of zinsneden letterlijk vertaald waren, wat er een beetje raar uitzag. Dit haalt toch een beetje de vaart uit een verhaal en het geheel las houterig. 

Boekenkrant

Ook ontbrak er achtergrond die het verhaal diepte had moeten geven, en gebeurtenissen, gedrag en ontwikkelingen logisch had moeten maken. Jammer genoeg ontbrak deze diepte grotendeels. 
Door de matige schrijfstijl en het gebrek aan diepte is Ingesloten niet zo goed als het had kunnen zijn. Toch weet Samira Ahmed wel echt belangrijke zaken aan te snijden en de boodschap dat andere mensen haten op basis van ras of geloof echt onzin is, is wel duidelijk. Ze liet ook bepaalde kanten van islamitisch zijn zien waardoor ik me in kon leven in dit – voor mij redelijk onbekende – perspectief. De realisatie bijvoorbeeld dat moslimmeisjes die ervoor kiezen hun hijab te dragen, ondanks de haat die ze ervoor krijgen, echt heel dapper zijn, die was nieuw voor me. De boodschap dat de verschrikkingen uit het verleden niet alleen in het verleden plaatsvinden was niet nieuw, maar ze liet wel nieuwe voorbeelden zien en stipt maar weer eens aan dat we echt niet zo anders zijn dan de mensen uit het verleden. Ook wij zijn in staat onze medemens onnoemelijk veel kwaad te doen op basis van afkomst of religies en daar moeten we voor oppassen.


Voor het eerst verschenen op De Leesclub van Alles

Boeken van deze Auteur:

Ingesloten

Ingesloten

Ingesloten