Het belang van kerstbomen
[Recensie] Dit is een kerstverhaal. Ik meld het maar even – niet iedereen is gecharmeerd van een verhaal vol nep-romantiek, sneeuw, kerstmannen, pieken/ballen, cadeaus in rood glitterpapier en een gegarandeerd goede afloop. Die weerzin deel ik overigens van ganser harte met u.
Nieuwe dimensie
De hemel zij dank dat dit boek anders is. Het gaat over kerst, zeker, maar Ingvild H. Rishøi weet alle kippenvel veroorzakende clichés te omzeilen. Ze levert een prachtige vertelling met als hoofdpersoon Ronja (ja, van de roversdochter) en geeft het begrip ‘kerstverhaal’ een nieuwe dimensie.
Het begint met een aanplakbiljet: ‘Kerstboomverkoper gezocht. Je bent plichtsgetrouw. Verantwoordelijk. Graag buiten.’ Ronja en de conciërge kijken ernaar.
“’Is dit misschien iets?’ vroeg de conciërge.
‘Ik denk niet dat ze iemand van tien aannemen,’ zei ik.
‘Ik dacht niet aan jou,’ zei hij.
Hij liep naar de lantaarnpaal en scheurde een strookje af, kwam terug en stopte het in mijn hand.
‘Geef dat aan je vader,’ zei hij.”
Maar vader is helaas niet zo geschikt voor de kerstbomenverkoop. Eigenlijk is hij nergens geschikt voor, behalve flessen drank in een rap tempo achterover slaan. Dat doet hij dan ook, tot verdriet van Ronja. Als hij weer ladderzat achterover gevallen op zijn bed ligt te snurken, neemt Ronja een besluit.
Scherpe randjes
Een tragi-komisch verhaal is dit, met nijdig scherpe randjes. Ingvild H. Rishøi treft subtiel de juiste toon om een dysfunctioneel gezin in een harteloze stad neer te zetten. Papa is van goede wil maar de drank is sterker. Zijn dochter kiest voor de vlucht naar voren: ze gaat zelf de kerstbomenhandel in.
Met alle prikkende dennennaalden van dien. Koud is het, op de hoek van de straat waar de mensen een fijne spar komen uitzoeken. Pijnlijk is het, als ze de stugge stekels van een spar in haar armen voelt prikken. Onverdraaglijk is het, als haar handen rauw zijn van de grove stammen maar ze toch nog één kerstboom voor een klant moet aangeven. Onmogelijk is het, om warm te blijven bij een hele dag op dat miezerige veldje heen en weer schuifelen om een geschikte boom voor een klant te pakken.
Weinig optimistisch
Zit er verbetering in haar leven? Is er ergens een straaltje zon dat aan de horizon gloort? Een mysterieuze redder, een prins wellicht, of de oogverblindend knappe zoon van een miljardair die op slag verliefd op haar wordt? Daar ziet het niet naar uit in dit weinig optimistische verhaal.
Maar misschien heeft de schrijver nog een beetje compassie voor de lezer/es, hoopt de naar adem snakkende lezer. Dat is wat u geheel op eigen kracht kunt gaan ontdekken. Het is een avontuur, zeker. Een afdaling naar uw eigen Limbo, absoluut. Een geschiedenis met toch nog een sprankje hoop, wellicht? Of is het slechts glühwein dat ons rest?
—
Ook verschenen op Nico’s recensies en Tiktok
