Overwegend negatieve reacties op het Boekenweekgeschenk van 2019
Jas van belofte, het boekenweekgeschenk van 2019, geschreven door Jan Siebelink “ is een ode aan een vriendschap, aan een vader, aan het schrijven. Als Arthur met hoge snelheid per ambulance naar het ziekenhuis wordt gebracht, is hij er zeker van dat hij bezig is het leven te verlaten. Al bijna vanaf de andere zijde overziet hij wat hij achterlaat, en vraagt zich af of het genoeg is. Het waren zijn vrienden Edwin en Loetje die destijds aanvoelden dat hij een verhaal in zich droeg dat verteld moest worden, maar ze wisten ook dat het een welhaast onmogelijke opdracht zou zijn dit daadwerkelijk uit te voeren. Edwin bezwoer Arthur: ‘Je mag nooit meer tevreden zijn over jezelf, zolang de zoektocht van de jongen niet op de meest volmaakte wijze is verteld’.” [Achterflap]
De critici zijn niet enthousiast over het boek. Thomas de Veen van NRC Handelsblad is ronduit vernietigend over de novelle (slechts 1 bal voor Jas van belofte!):
“Siebelink in de herhaling: een tuinderszoon, leraar Frans, liefhebber van vrouwen en fin-de-siècleliteratuur, Bijbelvast, koestert in de herfst van zijn leven een schrijfambitie, vanwege het grote verhaal van zijn bestaan: toen hij jong was vertrok zijn vader plotsklaps, in de ban van een gereformeerde sekte.”
“Hij grossiert in krukkige dialogen en bleke bewoordingen, het verhaal wankelt door een weinig dwingende structuur en opzichtige symboliek (die jas). Een plotlijntje met een gestorven baby wordt zo ook goedkoop effectbejag, in plaats van iets dat kan ontroeren.
Teleurstellend […] ‘ichbezogen’ ijdelheid siert niemand, maar is bovenal misplaatst in een werkje dat slechts uitblinkt in zelfgenoegzaamheid.”
Arjan Peters van de Volkskrant is positiever (3 sterren): “Siebelink maakt een buiging voor zijn vrienden door hen herkenbaar te portretteren, net als het Amsterdamse literair café De Zwart, hier Het Wapen van Zwart genaamd.”
Coen Peppelbos van Tzum is weer uiterst negatief: “Jas van belofte gaat over vriendschap, beginnend schrijverschap, een huwelijk, een buitenechtelijke relatie, over rampzalige onderwijsvernieuwingen, over de dood, over religie, over een overleden kind, over de literaire wereld, over het schrijven van een autobiografische roman, over het schrijven van een proefschrift en dat allemaal binnen 96 bladzijden.”
“Een zelfgenoegzaam, egocentrisch broddelwerk is dit geschenk. Er was blijkbaar niemand die de 81-jarige Siebelink hiervoor heeft willen Jan Siebelink.”
Trouw is bij monde van Rob Schouten weer een stuk positiever: “Je kunt Jas van belofte denk ik het beste lezen als een soort vrije improvisatie op de onderwerpen die Siebelink altijd hebben beziggehouden: de verleidelijke maatschappij, de neergang van het moderne onderwijs, fascinatie voor duistere erotiek, angst voor de dood en het eeuwige leven. Het is eigenlijk best aardig gedaan, al lijdt deze korte roman toch ook aan de bekende Siebelink-hebbelijkheid van te nadrukkelijke en overdreven beschrijvingen en dialogen.”
Het boekenweekgeschenk ontvang je bij aankoop van minstens € 12.50 aan Nederlandse boeken, bij boekhandels die zijn aangesloten bij het Cpnb (Collectieve Propaganda van Het Nederlandse Boek).
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
